Ocena kompetencji i postępów uczniów jest stałym elementem pracy szkoły, nierozerwalnie związanym z uczeniem się i nauczaniem. Głównym celem oceniania jest zapoznanie uczniów z programem i wskazanie im sposobów osiągnięcia jego celów. Ocena służy monitorowaniu, w jaki sposób uczniowie osiągają ogólne standardy kompetencji określone w programie nauczania, zwiększa motywację do nauki, zachęca uczniów do robienia postępów i ocenia, kto potrzebuje specjalnej pomocy.

Ocenianie powinno również dostarczać uczniom i ich rodzicom, nauczycielom, szkołom przyjmującym i władzom szkolnym informacji o postępach w nauce uczniów, ich umiejętnościach, metodach pracy i postępach, w tym: może być wykorzystywane jako wskazówka przy dalszym planowaniu nauki.

Kryteria oceniania i skale ocen powinny zostać wyjaśnione w programie nauczania szkoły, aby uczniowie, rodzice i wszyscy pracownicy szkoły mieli jasność co do stawianych wymagań i sposobu, w jaki szkoła zamierza oceniać ich spełnianie. Osoby zaangażowane; Uczniowie, rodzice, nauczyciele i inni pracownicy szkoły muszą być w stanie zrozumieć wyniki oceny w podobny sposób. Jest to warunek konieczny, aby móc wykorzystać informacje w celu udoskonalenia procesu uczenia się i nauczania.

Cele pracy szkolnej są różnorodne i istnieją różne sposoby ich osiągnięcia, dlatego też metody oceniania muszą być różnorodne. Muszą spełniać standardy kompetencyjne, odzwierciedlać priorytety nauczania i brać pod uwagę grupę studentów. Ocenianie powinno być rzetelne, bezstronne, uczciwe i sprawiedliwe wobec uczniów. Oznacza to, że wszystkie aspekty nauki, wiedzy, umiejętności i kompetencji muszą być oceniane w odniesieniu do kryteriów kompetencji zawartych w Krajowym Przewodniku po Programie Nauczania.

Program nauczania ustala kryteria oceniania poszczególnych przedmiotów i dziedzin nauki na koniec szkoły obowiązkowej. Ustanowiono również kryteria oceny kluczowych kompetencji uczniów. Kryteria oceny stanowią opis tego, w jakim stopniu uczeń opanował określoną umiejętność. Opisy odnoszą się do klas A, B i C i są zdefiniowane tylko dla klasy 10. Skala ocen powinna być stosowana do ukończenia szkoły podstawowej.

Równolegle z postanowieniami sekcji 9.2, szkoły obowiązkowe zachęca się do korzystania z powyższej skali ocen, gdy jest to właściwe, ponieważ jest ona w jak największym stopniu wykorzystywana w testach standaryzowanych i testach przesiewowych w szkołach obowiązkowych. Ministerstwo wydaje dalsze wytyczne dotyczące kryteriów oceny dla klas 4 i 7 oraz szczegółowe informacje na temat oceny w szkołach obowiązkowych zgodnie z postanowieniami Krajowego Przewodnika po Programie Nauczania.

Skala ocen jest zdefiniowana jako sześć ocen: A, B+, B, C+, C i D. Opisy kryteriów oceny są podstawą ocen A, B i C. Kryteria oceny dla oceny B są oparte na kryteriach kompetencji zdefiniowanych w Krajowym Przewodniku po Programie Nauczania dla klasy 10 i są przedstawione w taki sposób, że można założyć, iż większość uczniów osiągnie tę kompetencję. Ocenę A otrzymują osoby, które wykazują się doskonałymi kompetencjami, natomiast ocenę C otrzymują osoby, które nie spełniają wymagań określonych w kryteriach oceny B. Ocena D oznacza kompetencje akademickie, które nie spełniają kryteriów opisanych w ocenie C. Oczekuje się, że szkoła będzie uwzględniać kompetencje ucznia w oparciu o indywidualny program nauczania i plan.

Od czasu opublikowania Narodowego Programu Nauczania w 2011 r. do skali ocen dodano litery B+ i C+. Oceny te opisują kompetencje uczniów, którzy częściowo osiągnęli standardy opisane w Narodowym Programie Nauczania. Nie opracowano żadnych nowych kryteriów oceny, ale ocenę B+ stosuje się, gdy zdolność ucznia jest porównywalna z opisem odpowiadającym ocenie B, tj. uczeń spełnił wszystkie kryteria oceny B i częściowo opis odpowiadający ocenie A. To samo dotyczy oceny C+. W tym przypadku uczeń częściowo spełnił kryteria wymagane do uzyskania oceny B, ale nie spełnił wszystkich kryteriów wymaganych do uzyskania oceny C.

Nie. 838 9 września 2015

Kryteria oceny kluczowych kompetencji w szkole obowiązkowej przedstawiono w pięciu sekcjach wspólnych dla wszystkich obszarów nauki:

• Zdolność uczniów do wyrażania swoich myśli, uczuć i opinii ustnie, pisemnie i na inne sposoby. Zdolność do przekazywania swojej wiedzy i umiejętności, jasnego i słyszalnego przedstawiania swojej sprawy oraz uczestniczenia w rozmowach i debatach.
• Kreatywne myślenie i inicjatywa w pozyskiwaniu i przetwarzaniu materiałów. Zdolność uczniów do stosowania wiedzy i umiejętności, wyciągania wniosków, odwagi do poszukiwania nowych rozwiązań oraz stosowania krytycznego myślenia i rozumowania.
• Umiejętność uczniów do pracy samodzielnej, współpracy z innymi i pod kierunkiem.
• Umiejętność korzystania przez uczniów z różnych mediów w celu poszukiwania, przetwarzania i rozpowszechniania wiedzy oraz wykorzystywania informacji w sposób odpowiedzialny, kreatywny i krytyczny.
• Zdolność uczniów do brania odpowiedzialności za własną naukę oraz oceniania własnych metod pracy i wyników.

Określając standardy kompetencji w zakresie kluczowych kompetencji już na początku nauki szkolnej, podkreślono znaczenie stworzenia przez szkołę podstawową platformy, na której uczniowie będą mogli rozwijać kompetencje przygotowujące ich do uczestnictwa w demokratycznym społeczeństwie.

Kompetencje kluczowe to kompetencje, które odnoszą się do samego studenta i znajdują szerokie odzwierciedlenie w kompetencjach i kryteriach oceny obszarów studiów. Oczekuje się zatem, że kluczowe kompetencje będą rozwijane oddzielnie i we wszystkich obszarach studiów oraz oceniane we wszystkich grupach wiekowych. Ponieważ ocena niektórych aspektów, takich jak moralność i postawy etyczne, równość, demokracja, prawa człowieka i obywatelstwo, może być trudna, właściwe może być powiązanie oceny kluczowych kompetencji z oceną poszczególnych przedmiotów i obszarów studiów. Należy pamiętać, że niektóre cele są tak ukształtowane, że dopiero w późniejszych etapach życia stanie się jasne, czy zostały osiągnięte, czy nie. Nie przewiduje się, że oceny z kluczowych kompetencji będą publikowane na świadectwach uczniów kończących szkołę podstawową.

Po ukończeniu obowiązkowej nauki uczeń otrzyma świadectwo potwierdzające ukończenie obowiązkowej nauki. W świadectwie należy odnotować wyniki ucznia we wszystkich przedmiotach, które ukończył w ostatnim roku obowiązkowej nauki w szkole, ale wskazane jest również uwzględnienie wyników w klasach 8–10. klasa Certyfikat powinien określać kryteria, na podstawie których dokonano oceny.

Nauka w szkole ponadgimnazjalnej dzieli się na cztery poziomy kompetencji, które z jednej strony pokrywają się z poziomem szkoły podstawowej, a z drugiej z poziomem uniwersyteckim. Poziomy opisują rosnące wymagania dotyczące wiedzy, umiejętności i zdolności uczniów. Ważne jest, aby uczeń rozpoczął naukę na poziomie szkoły ponadgimnazjalnej, który najbardziej mu odpowiada. Powinny się do tego przyczynić wspólne kryteria oceniania na zakończenie obowiązkowej nauki w szkole i jednolita skala ocen. Uczniowie rozpoczynają naukę w szkole średniej drugiego stopnia na poziomie 1 lub 2, zgodnie ze szczegółowymi informacjami podanymi w krajowym przewodniku po programie nauczania dla szkół średnich drugiego stopnia oraz w przewodniku po programie nauczania danej szkoły.

Skala ocen A-D została ustalona w taki sposób, że uczeń, który otrzymuje ocenę B, B+ lub A, osiągnął standardy kompetencyjne w 10. klasie. Można zatem założyć, że uczniowie, którzy osiągną te standardy, będą mogli rozpocząć naukę języka islandzkiego, angielskiego i matematyki w szkole średniej na innym poziomie zaawansowania. Ocenę, który poziom jest najodpowiedniejszy dla danej osoby, podejmuje właściwa szkoła średnia w porozumieniu z uczniami i rodzicami. Szczegółowe informacje można znaleźć w ogólnej części Krajowego Przewodnika po Programie Nauczania dla Szkół Średnich.

Zawsze jest to ocena indywidualna. Szkoła podstawowa odpowiada za zapewnienie rzetelnej i wiarygodnej oceny na zakończenie szkoły podstawowej oraz za zapewnienie uczniom, rodzicom i szkołom średnim jak najlepszego doradztwa w zakresie nauki w szkole średniej.

Nauczyciele muszą pomagać uczniom w dokonywaniu realistycznej samooceny, wyjaśniać im cele nauki i sposoby ich realizacji. Należy położyć nacisk na ocenę kształtującą, która opiera się na regularnym omawianiu przez uczniów wyników swojej nauki z nauczycielami, aby określić własne cele edukacyjne i zadecydować, w jakim kierunku podążać. Uczniowie muszą mieć świadomość kryteriów stosowanych przy ocenie.

Forma zadań oceniających powinna być różnorodna i zgodna z planem nauczania oraz uwzględniać jak najwięcej czynników oceny. Obejmuje to zadania ustne, zadania praktyczne i pisemne, zadania wizualne, krótkie, ograniczone ćwiczenia i bardziej dogłębne obserwacje, zadania indywidualne i grupowe, zadania wykonywane w ograniczonym czasie i bez ograniczeń czasowych, a także różne rodzaje egzaminów. Folder lub zeszyt ćwiczeń, w którym uczeń zbiera zadania i rozwiązania, np. w formie elektronicznej może być przydatna do uzyskania przeglądu pracy studenta, jego zastosowania, aktywności, metod pracy, postępów studenta i umiejętności społecznych.

Oceniając, należy brać pod uwagę szczególne potrzeby uczniów i ich specyficzne trudności w nauce. Szkoły muszą zrobić wszystko, co możliwe, aby sprostać potrzebom uczniów w tym zakresie. Uczniowie ci mają prawo do dostosowania oceny do ich potrzeb, w tym: dłuższego czasu trwania egzaminu, specjalnie zaprojektowanych egzaminów, wykorzystania zasobów, pomocy oraz oceny ustnej. Jeśli uczniowie mają trudności z czytaniem, lepiej jest przedstawić im zadania ustnie lub w inny odpowiedni sposób, zgodnie ze specjalnymi potrzebami ucznia.

Ministerstwo Edukacji, Nauki i Kultury odpowiada za standaryzowaną ocenę w szkołach podstawowych, proponuje w tym celu szkołom podstawowym standaryzowane testy oceniające i odpowiada za wdrożenie standaryzowanej oceny.

Jednolite testy oceniające znajomość języka islandzkiego i matematyki są przeprowadzane wśród wszystkich uczniów klas 4, 7 i 10 szkoły podstawowej. Uczniowie klasy 10. piszą również standaryzowany test sprawdzający znajomość języka angielskiego. Pozostałe egzaminy odbywają się każdorazowo na podstawie decyzji Ministra. Skoordynowane testy ankietowe mają na celu przede wszystkim sprawdzenie, czy cele Narodowego Przewodnika po Programie Nauczania zostały osiągnięte, a także dostarczenie uczniom, rodzicom, personelowi szkoły i władzom oświatowym informacji i punktów odniesienia na szczeblu krajowym. Dyrektor szkoły jest upoważniony, jeśli uzasadnione są ku temu powody i dostępna jest zgoda rodziców, do udzielenia uczniom zwolnienia z egzaminu ankietowego z poszczególnych przedmiotów egzaminacyjnych w klasach 4, 7 i 10. Oto między innymi: odnosi się do uczniów obcego pochodzenia, którzy niedawno przybyli do kraju i mają ograniczone umiejętności w zakresie języka islandzkiego, uczniów ze specjalnymi potrzebami i uczniów przewlekle chorych.

Podsumowanie ogólnych wyników standaryzowanych testów ankietowych zostanie opublikowane i rozpowszechnione wśród szkół podstawowych, rad szkół podstawowych, komisji szkolnych i władz oświatowych. Informacje o wynikach testów standaryzowanych mogą być udostępniane innym osobom, jednak zawsze należy zachować poufność wobec poszczególnych uczniów.

Szkoły powinny mieć dostęp do testów analitycznych i innych narzędzi oceny, które ułatwiają badanie konkretnych aspektów uczenia się i nauczania, a których wyniki mogą posłużyć do zapewnienia uczniom odpowiedniego doradztwa i instrukcji. Testy standaryzowane, np. Testy czytania, testy przesiewowe umiejętności czytania, testy rozwoju językowego, testy matematyczne i testy rozwoju motorycznego, które pozwalają przewidzieć potencjalne trudności w uczeniu się, standaryzowane kwestionariusze i inne podobne narzędzia oceny mogą okazać się niezwykle użyteczną pomocą w identyfikowaniu trudności na wczesnym etapie nauki szkolnej i zwiększaniu prawdopodobieństwa ich rozwiązania za pomocą systematycznych działań.

Jeżeli wyniki standaryzowanych testów oceniających wykażą, że uczeń w klasie 9 wykazał się bardzo dobrą (A) lub dobrą znajomością języka (B) zgodnie z wymogami kompetencyjnymi dla klasy 10 i osiągnął bardzo dobre wyniki w innych przedmiotach, rodzice mogą zwrócić się do dyrektora szkoły podstawowej z wnioskiem o ukończenie przez ich dziecko szkoły podstawowej przed ukończeniem dziesięciu lat obowiązkowej edukacji.

Dyrektor szkoły skonsultuje się z nauczycielem sprawującym opiekę nad uczniem oraz specjalistycznymi służbami gminy, zanim podejmie decyzję w tej sprawie. Dyrektor szkoły ocenia, czy uczeń ukończył szkołę podstawową i ponosi odpowiedzialność za ukończenie przez niego szkoły podstawowej. Uczeń musi ukończyć całą obowiązkową edukację zgodnie z Narodowym Przewodnikiem po Programie Nauczania dla szkół obowiązkowych z bardzo dobrymi wynikami, aby móc ukończyć szkołę i kierować się następującymi kryteriami:

• Uczeń spełnia kryteria kompetencyjne określone w Krajowym Przewodniku Nauczania i osiąga bardzo dobre wyniki.
• Uczeń otrzymał poradnictwo akademickie i zawodowe.
• Dyrektor uważa, że ​​ukończenie szkoły jest wskazane.
• Uczeń posiada dojrzałość społeczną umożliwiającą mu radzenie sobie w środowisku społecznym szkoły średniej.

Uczniowie, którzy nie ukończyli obowiązkowej nauki szkolnej, mogą jednak równolegle rozpocząć naukę w szkole średniej po uzgodnieniu z rodzicami, właściwą szkołą średnią i właściwą gminą, pod warunkiem że jasno określono, w jaki sposób nauka ta będzie formalnie oceniana. Zgodnie z Ustawą o obowiązkowym kształceniu oczekuje się, że zostaną zawarte dalsze porozumienia dotyczące wdrażania i ustaleń pomiędzy odpowiednimi szkołami obowiązkowymi i ponadgimnazjalnymi.

Jeżeli dyrektor podejmie decyzję o odmowie wydania rodzicom zgody na ukończenie szkoły podstawowej przed ukończeniem 10 lat obowiązkowej edukacji, rodzice mogą odwołać się od decyzji o odmowie ukończenia szkoły podstawowej do Ministerstwa Edukacji, Nauki i Kultury, które podejmie decyzję w tej sprawie.