W programie nauczania szkoły podstawowej wymieniono osiem kierunków nauczania: język islandzki, języki obce, sztuka i rzemiosło, nauki przyrodnicze, sport szkolny, nauki społeczne, matematyka oraz edukacja informacyjna i techniczna. Na każdym kierunku studiów opisano kompetencje, do których dążą studenci. Nazywa się je kryteriami uczenia się i są one wymienione dla klas 4., 7. i 10. w przypadku większości przedmiotów. Ponieważ nauka języków obcych nie rozpoczyna się na początku szkoły podstawowej, jak w przypadku większości innych przedmiotów, dla poziomów 1, 2 i 3 ustala się kryteria nauczania, które opisują kompetencje, które uczeń chce osiągnąć po pierwszej, drugiej i trzeciej części okresu nauki. Dzięki tym kryteriom są zarejestrowani opiekunowie na drodze do kompetencji, jakich oczekuje się od uczniów na koniec szkoły podstawowej. Kryteria uczenia się są wymienione w taki sposób, aby większość uczniów powinna opanować opisane tam umiejętności, ale teraz, tak jak poprzednio, uczniowie mogą robić postępy w różnym tempie i mieć do dyspozycji różne umiejętności.

Jak widać na tych przykładach efektów uczenia się, kompetencje są opisane w kilku głównych komponentach dla każdego obszaru przedmiotowego i przedstawione w taki sposób, aby pokazać postęp kompetencji każdego komponentu od klasy 4 do 10.

Kryteria kompetencyjne określają, jakie umiejętności powinien posiadać student po ukończeniu studiów.

Przedmioty są pomocą w osiąganiu standardów uczenia się. Materiały do ​​nauki, metody nauczania i pracy w szkole oraz w organizacji powinny służyć zamierzonym kryteriom uczenia się.