Organizacja uczenia się i nauczania
Skupia się na programie nauczania
Oceny i referencje
Strona tytułowa
Kryteria ocenyKryteria oceny określone w podstawie programowej stanowią opis stanu, w jakim student dysponuje umiejętnościami. Kryteria oceny analizują, jak głęboko i dobrze uczeń nabył kompetencje mające na celu: kompetencję doskonałą, kompetencję dobrą, kompetencję dostateczną oraz kompetencję niespełniającą kryteriów uczenia się.
Program nauczania określa kryteria oceniania zarówno kierunków studiów, jak i kompetencji kluczowych na zakończenie szkoły podstawowej. Kompetencje oceniane są w ramach każdego obszaru tematycznego. Każdy kierunek studiów może obejmować jeden lub więcej przedmiotów. Kompetencje kluczowe ocenia się w pięciu czynnikach.
W głównym programie nauczania na rok 2011 władze oświatowe po raz pierwszy umieściły zapis określający sposób wystawiania ocen na zakończenie szkoły podstawowej.
Stosowana jest sześciostopniowa skala z ocenami A, B+, B, C+, C i D. Opisy kryteriów oceny znajdują się za ocenami A, B i C. Kryteria oceny nie są określone dla ocen B+ i C+, obowiązuje jednak fakt, że ci, którzy spełnili główne kryteria oceny B i osiągnęli poszczególne elementy w A, mogą otrzymać ocenę B+, a ci, którzy spełnili główne kryteria oceny C i poszczególne elementy w B, mogą otrzymać ocenę C+. A nie oznacza, że student potrafił m.in. 80% uczestników zadania lub testu uważa, że udało mu się rozwiązać te zadania lub części testu, które wymagały bardziej złożonych umiejętności niż pozostałe.
Uczeń potrafi wykazać, że bardzo dobrze rozumie i potrafi posługiwać się językiem mówionym w ogólnych kwestiach w znanych mu sytuacjach. Nabył bardzo zróżnicowane słownictwo i może z łatwością czytać różnego rodzaju teksty ogólne na różne tematy dla pożytku i przyjemności. Jest bardzo dobrym rozmówcą, pewnie posługuje się językiem naturalnym, wymową, akcentem i rytmem. Celowo używa popularnych, ustalonych zwrotów z języka codziennego oraz potrafi płynnie i słyszalnie wypowiadać się na znane mu tematy. Potrafi napisać jasny i znaczący tekst ciągły na znane mu tematy, pewnie przestrzega zasad użycia języka i konwencji dotyczących struktury tekstów oraz celowo wykorzystuje poznane słownictwo. Wykazuje, że bardzo dobrze zna życie ludzkie i kulturę w danym obszarze językowym oraz jest bardzo świadomy tego, co jest podobne, a co odmienne od jego własnej sytuacji.
Uczeń potrafi wykazać, że dobrze rozumie i potrafi używać języka mówionego na tematy ogólne w sytuacjach, które są mu znane. Posiada wystarczająco bogate słownictwo, aby móc czytać ogólne teksty różnego rodzaju na różne tematy, co przynosi korzyści i przyjemność. Potrafi dobrze się komunikować, posługuje się językiem naturalnym, wymową, akcentowaniem i rytmem. Posługuje się typowymi, utrwalonymi wyrażeniami z języka codziennego i potrafi wypowiadać się dość głośno na tematy, które są mu znane. Potrafi pisać płynne, spójne teksty na znane mu tematy, wykazując się dobrą znajomością słownictwa i zasad użycia języka, przestrzegając konwencji dotyczących struktury i kontekstu tekstów oraz stosując odpowiednie wyrazy łączące. Posiada dobrą znajomość życia ludzkiego i kultury w danym obszarze językowym, a także dobrze rozumie, co jest podobne, a co różne od jego własnej sytuacji.
Uczeń potrafi wykazać, że rozumie w miarę dobrze i potrafi posługiwać się językiem mówionym w ogólnych kwestiach w znanych mu sytuacjach. Zdobył wystarczające słownictwo, aby móc z pewnym wysiłkiem czytać ogólne teksty różnego rodzaju i na różne tematy dla pożytku i przyjemności. Prowadzi rozsądną konwersację i w akceptowalny sposób stosuje zasady języka, wymowy, akcentowania i rytmu, a także wie, jak używać najczęściej używanych stałych zwrotów z języka codziennego i potrafi uczciwie wypowiadać się na znane mu tematy. Potrafi napisać spójny tekst na znany mu temat, przestrzegać podstawowych zasad użycia języka i głównych tradycji dotyczących struktury tekstów oraz posługiwać się słownictwem, z którym się pracował, wykazać się znajomością życia i kultury ludzkiej w danym obszarze językowym oraz zdaje sobie sprawę, co jest podobne, a co odmienne w stosunku do jego własnej sytuacji.
Kryteria oceniania opisane w części B opierają się na opisie kryteriów nauczania mających na celu zakończenie klasy 10 dla wszystkich przedmiotów oraz języka islandzkiego, matematyki i języków obcych dla klas 4 i 7. Są one przedstawione w taki sposób, że można założyć, że uczniowie osiągną określony tam poziom kompetencji. Tutaj uwaga skupia się na tym, co uczeń robi z tym, co wie i potrafi.
Skala opisuje stopień, w jakim uczeń opanował daną umiejętność. Litery są skrótem słownego opisu kwalifikacji, który należy uwzględnić w referencji. Nie ma ustalonych kryteriów dla D, można zatem przyjąć, że zeznanie to stosuje się w przypadku, gdy uczeń nie spełnia kryteriów opisanych w pkt C i wówczas szkoła w sposób szczególny uwzględnia w swoich zeznaniach stanowisko danego ucznia.
Możliwości uczniów otrzymujących ocenę D są zróżnicowane i trudno jest określić jeden konkretny ich opis. W przypadku D nauczyciele muszą rejestrować kompetencje ucznia w oparciu o kryterium uczenia się, które stanowi podstawę oceny. Ważne jest, aby rejestrować to, co uczeń może i robi, a nie to, czego nie może lub czego nie robi.
Szkoły są zobowiązane do stosowania tej skali ocen przy kończeniu nauki u uczniów, którzy ukończyli 10 klasę. Szkoły decydują również, w jaki sposób przeprowadzać ocenę i klasyfikację uczniów z innych roczników. Świadectwo ukończenia szkoły obowiązkowej jest brane pod uwagę przy zapisie uczniów do szkoły ponadgimnazjalnej i wyborze kierunków studiów, a kwalifikacje ucznia muszą być opisane w taki sposób, aby jego nauka w szkole ponadgimnazjalnej była spójna z nauką w szkole obowiązkowej i uwzględniała kwalifikacje, które już uzyskał.
Kryteria oceniania i skale oceniania muszą być wyjaśnione w szkolnym programie nauczania, tak aby uczniowie, rodzice i wszyscy pracownicy szkoły mieli jasność co do wymagań i sposobu, w jaki szkoła zamierza ocenić, jak je spełniają. Osoby zaangażowane; uczniowie, rodzice, nauczyciele i inni pracownicy szkoły muszą być w stanie w podobny sposób zrozumieć wyniki oceniania. Warunkiem wstępnym jest to, aby informacje mogły zostać wykorzystane do poprawy uczenia się i nauczania.
Należy pamiętać, że nie oczekuje się, że oceny kompetencji uczniów będą zbierane w trakcie procesu nauki w ciągu roku szkolnego, ani że będzie się na ich podstawie wyciągać średnią i stosować ją jako miarę kompetencji, jakie uczeń może wykazać na koniec okresu nauki. Ocena kompetencji odbywa się przez cały rok szkolny i towarzyszy uczniom, ale nie jest częścią oceny końcowej, która decyduje o ocenie końcowej na koniec roku szkolnego. Ocenę końcową na koniec roku szkolnego ustala się na podstawie umiejętności, które są oceniane (ocena końcowa) i które uczeń w tym momencie wykazuje.