We wspólnym rozdziale wprowadzającym dla przedszkola, szkoły podstawowej i szkoły średniej zdefiniowano podstawowe elementy islandzkiej edukacji. Te podstawowe elementy to:

• analfabetyzm
• zrównoważony rozwój,
• zdrowia i dobrobytu,
• demokracja i prawa człowieka,
• równość
• kreacja.

Podstawowe elementy edukacji, wraz z naciskiem na Ustawę o obowiązkowym nauczaniu, powinny stanowić zasady przewodnie w edukacji ogólnej i praktyce w szkołach obowiązkowych. Powinny one być uwzględnione w treściach przedmiotów i dziedzinach nauczania w Krajowym Przewodniku po Programie Nauczania, w kompetencjach uczniów, ocenie, programie nauczania szkoły oraz w wewnętrznej ewaluacji szkoły. Szkoła podstawowa jest jedynym szczeblem edukacji, do którego uczniowie są zobowiązani uczęszczać, dlatego stanowi ważną platformę rozwoju umiejętności w duchu podstaw, które przygotowują ich do uczestnictwa w społeczeństwie demokratycznym.

Zgodnie z postanowieniami art. 24 Ustawy o obowiązkowym nauczaniu w zakresie studiów i nauczania kładzie się nacisk na różne aspekty uczenia się i nauczania. Niniejsze obszary zainteresowań stanowią bardziej szczegółowe omówienie obiektywnych przepisów prawa i podstawowych elementów islandzkiego systemu edukacji. Większość z nich ma też wspólną cechę – nie ograniczają się do poszczególnych przedmiotów lub szczególnych aspektów pracy szkolnej, lecz raczej muszą stanowić ogólną zasadę przewodnią w całym nauczaniu w szkole podstawowej, zarówno formalnym, jak i nieformalnym, a także w praktyce szkolnej. Każdy z tych ważnych czynników został tutaj krótko omówiony. Zarządzenie jest zgodne z artykułami ustawy. Program nauczania dla szkół obowiązkowych powinien obejmować między innymi:

Samoświadomość. Oznacza to, że uczeń zyskuje realistyczny i zdrowy obraz siebie. Oznacza to, że uczniowie powinni być świadomi swoich własnych uczuć, znać swoje mocne i słabe strony oraz wierzyć we własne umiejętności i zdolności, aby móc stawiać czoła różnorodnym wyzwaniom codziennego życia.

Świadomość moralna lub poczucie moralności polega na rozwijaniu przez uczniów własnego rozwoju moralnego i umiejętności wczuwania się w sytuację innych. Uczucia i doświadczenia uczniów odgrywają kluczową rolę w rozwoju ich poczucia moralności, co wiąże się z przyswajaniem przez nich tego, co w zachowaniu ludzi jest uważane za dobre i złe. Uczniowie muszą nauczyć się zajmować etyczne stanowiska w różnych kwestiach i szanować prawo każdego do wyrażania swoich opinii. Ponadto uczymy się odróżniać pozytywne od negatywnych wzorców zachowań w komunikacji i okazywać szacunek innym.

Świadomość społeczna, świadomość obywatelska. Koncepcje te obejmują zdolność postrzegania, rozumienia i reagowania na emocje innych osób, a także rozumienie, co oznacza życie we wspólnocie z innymi. Obywatelstwo odnosi się do postawy i zdolności ludzi do aktywnego uczestnictwa w demokratycznym społeczeństwie, zgodnie z ich prawami i obowiązkami.

Dobre samopoczucie fizyczne i psychiczne każdej osoby. Należy podjąć działania mające na celu zachęcenie uczniów do przyjęcia zdrowego stylu życia oraz odpowiedzialnego podejścia do życia i środowiska. Ćwiczenia, sprawność fizyczna i zdrowy tryb życia są ważnymi kryteriami w pracy szkolnej. Zdrowie definiuje się jako dobre samopoczucie fizyczne, psychiczne i społeczne. Aby promować dobre zdrowie, konieczne jest, we współpracy z domami, kształtowanie wśród uczniów zdrowych nawyków stylu życia oraz uświadomienie im własnej odpowiedzialności i zrozumienia, że ​​zdrowy styl życia przyczynia się do ogólnego dobrego samopoczucia. Dobry stan zdrowia jest podstawą sukcesu w nauce i pracy, a także aktywnego uczestnictwa w życiu społecznym.

Ważne jest, aby uczniowie zdobyli umiejętność posługiwania się językiem islandzkim podczas nauki, zabawy i pracy. Należy położyć nacisk na naukę języka islandzkiego przez cały okres studiów. Dotyczy to w równym stopniu osób, których językiem ojczystym jest język islandzki, osób pochodzenia obcego, jak i tych, których językiem ojczystym jest język migowy. Należy położyć nacisk na naukę wyrażania przez uczniów swojej wiedzy, opinii i uczuć na różne sposoby, w tym: kładąc nacisk na ekspresję teatralną i artystyczną oraz doświadczenie w zajęciach szkolnych.

Należy promować u uczniów umiejętność rozumowania i krytycznego myślenia, a także myślenie kreatywne i poszukiwanie rozwiązań. Uczniowie powinni nauczyć się argumentować i uzasadniać swoje racje w mowie i piśmie. Ważne jest, aby uczniowie nauczyli się zastanawiać nad własnymi myślami i zdawali sobie sprawę z wpływu emocji na ich myślenie, trzeźwą ocenę sytuacji i zdolność reagowania na nowe sytuacje.

Należy położyć nacisk na zapewnienie studentom możliwie najgłębszego zrozumienia zjawisk, z którymi mają do czynienia w trakcie studiów. Realizuje się to między innymi poprzez kładzenie nacisku na produktywną i twórczą pracę, umiejętności praktyczne, innowacyjność i naukę przedsiębiorczości, zachęcanie do inicjatywy i niezależności w metodach pracy oraz ich praktycznego zastosowania w pracy szkolnej i życiu codziennym.

Należy zadbać o zachowanie równowagi między nauką teoretyczną i praktyczną. Zarówno umysł, jak i ręka odgrywają ważną rolę w wszechstronnym rozwoju ucznia. Należy zadbać o to, aby planując zajęcia szkolne, nie pominąć nauki praktycznej. Dotyczy to zarówno proporcji przedmiotów teoretycznych i praktycznych, jak i metod pracy oraz tematów w ramach każdego przedmiotu od początku do końca szkoły podstawowej.

Dla dzieci zabawa jest spontanicznym sposobem nauki i rozwoju. W szkole podstawowej ważne jest, aby stosować tę metodę w pracy szkolnej i rozwijać ją w miarę dorastania uczniów. Zabawa jest skutecznym środkiem rozwoju i zrozumienia tak samo dla 15-letniego ucznia, jak i dla sześcioletniego dziecka. Zabawę można włączyć do wszystkich przedmiotów i dziedzin nauki w różnorodnych środowiskach edukacyjnych i zawodowych, a także w działania społeczne i rekreacyjne.

Edukacja powinna umożliwiać uczniom radzenie sobie z wyzwaniami życia codziennego, a także przygotowywać ich do dalszej nauki i zatrudnienia po ukończeniu obowiązkowej edukacji. Jednakże nacisk na wszechstronny rozwój jest zawsze najważniejszy. Uczniowie muszą mieć możliwość wykorzystania swoich mocnych stron i zainteresowań dla osiągnięcia wykształcenia i lepszego rozwoju oraz powiązania swojej wiedzy z tym, co wiedzą w domu, w swojej lokalnej społeczności i na całym świecie.

Należy położyć nacisk na to, aby edukacja przygotowywała obie płcie w równym stopniu do aktywnego uczestnictwa w społeczeństwie, zarówno w życiu prywatnym, rodzinnym, jak i zawodowym. Gender studies i ich koncepcje stanowią ważną część uświadamiania uczniom roli płci w społeczeństwie. Bardzo niepokojące jest to, że ani chłopcy, ani dziewczęta nie są dyskryminowani w zakresie przedmiotów oferowanych im przez szkołę. Wszystkie ich poddane powinny opierać się na równości i sprawiedliwości.

Kompetencje akademickie stanowią fundamentalny aspekt wszelkiej pracy szkolnej. Opierają się na samoświadomości ucznia, obejmując znajomość własnych mocnych i słabych stron oraz umiejętność podejmowania decyzji na tej podstawie. Zdolność uczenia się obejmuje między innymi: umiejętność zdobywania wiedzy i umiejętności różnorodnymi sposobami. Uczniowie muszą zdobyć wiedzę w następujący sposób: opanowując media technologiczne, nabywając umiejętności korzystania z technologii informacyjno-komunikacyjnych oraz potrafiąc korzystać z różnych źródeł wiedzy, przeszukując źródła w bibliotekach i bazach danych różnego rodzaju. Konieczne jest również wykorzystywanie natury i środowiska jako platformy do uczenia się i nauczania, w stosownych przypadkach, np. z edukacją na świeżym powietrzu, ale także zasobami ludzkimi pochodzącymi ze społeczności lokalnej, np. doświadczenie i wiedza rodziców i rodziny.

Studenci zostaną przygotowani do dalszej nauki i pracy poprzez ukierunkowane kształcenie akademickie i zawodowe, obszerne wprowadzenie do studiów dostępnych po ukończeniu obowiązkowej edukacji, wprowadzenie do świata biznesu oraz poznanie sposobu, w jaki studia przygotowują ludzi do różnych zawodów dostępnych w społeczeństwie.