Szkoła podstawowa
Przedmowa
Sekcja ogólna
Kierunek studiów
Sztuka i rzemiosło
W tym rozdziale wyjaśniono wartość edukacyjną i główne cele zajęć artystycznych i rzemiosła. Brano pod uwagę sześć podstawowych elementów omówionych w rozdziale 2, obszary zainteresowania w uczeniu się omówione w rozdziale 6 oraz kluczowe kompetencje zdefiniowane w rozdziałach 9.4 i 18.
Standardy kompetencji ustalono dla klas 4, 7 i 10 w zakresie sztuk pięknych, tańca, dramatu, sztuk wizualnych i muzyki, a także w zakresie przedmiotów takich jak gospodarstwo domowe, projektowanie i budownictwo oraz edukacja włókiennicza. Na podstawie kryteriów kompetencyjnych wybierane są metody nauczania, materiały edukacyjne i metody oceniania, które zostaną omówione w programie nauczania danej szkoły.
Na końcu rozdziału przedstawiono kryteria oceniania przedmiotów artystycznych oraz kryteria oceniania przedmiotów projektowych na koniec klas 4, 7 i 10. Kryteria oceniania podane na koniec klasy czwartej i siódmej stanowią wytyczne dla szkół i są przedstawiane wyłącznie w celu wsparcia oceny na koniec najmłodszych i średnich klas. Szkoły są zobowiązane do stosowania kryteriów oceniania pod koniec 10. klasy przy kończeniu nauki u uczniów w 10. klasie.
Wartość edukacyjna i główny cel sztuki i rzemiosła
Sztuka i design to dwie zupełnie różne dziedziny, ale mimo to istnieje wiele rzeczy, które je łączą.
W ramach przedmiotów artystycznych i rzemieślniczych uczniowie nabywają umiejętności w zakresie kultury, procesów, obrazów, zdrowia, ruchu, mowy ciała i emocji innych osób, mimiki twarzy, niuansów języka i tonu, technologii oraz środowiska stworzonego przez człowieka. Uczniowie mają zapewnioną różnorodność możliwości i sytuacji, w których mogą rozwijać swoje zdolności twórcze, pogłębiać je i poznawać sposoby wykorzystania swojej kreatywności w praktyce. W pracy twórczej uczniowie mają okazję uruchomić i rozwinąć swoją wyobraźnię, ćwiczyć podejmowanie decyzji poprzez rozważanie i ocenianie różnych opcji oraz oglądać rezultaty swojej pracy. Uczniowie rozwijają się we współpracy z innymi, wzmacniają swoją niezależność i samoświadomość oraz znajdują sposób na wykorzystanie swoich talentów.
Głównym celem nauki sztuki i rzemiosła jest umożliwienie wszystkim uczniom zapoznania się z różnymi metodami pracy, które sprawdzają umiejętności techniczne, kreatywność, różnorodność sposobów wyrażania siebie oraz koordynację umysłu, serca i rąk. Na zajęciach plastycznych uczniowie mają okazję tworzyć przedmioty, pracować z symbolami, dźwiękami, kulturą kulinarną i ciałem w czasie i przestrzeni. Choć wiele łączy sztukę i rzemiosło, jest też wiele rzeczy, które je od siebie różnią. Łączy je nacisk na rzemiosło, technologię, kreatywność, estetykę i wartości, wiedzę o materiałach, mowę ciała, interpretację i ekspresję. Jednakże w różnych dyscyplinach stosuje się różne media i metody, a co za tym idzie, różne są podejścia i różny stopień nacisku na wyżej wymienione aspekty.
Wszystko to rozwija i wzmacnia umiejętność uczniów łączenia myślenia konkretnego z abstrakcyjnym oraz radzenia sobie ze stale zmieniającym się światem w sposób osobisty, krytyczny i kreatywny. Równowaga między nauką teoretyczną i praktyczną stwarza uczniom równe szanse na znalezienie sposobu na rozwijanie swoich talentów i zainteresowań.
Wartość edukacyjna sztuki polega na umożliwieniu uczniom wyrażania i pogłębiania swoich uczuć oraz zdobywania wiedzy i doświadczeń, których nie da się wyrazić wyłącznie słowami. Twórczość artystyczna otwiera uczniom możliwości pracy z pomysłami, zadawania pytań, refleksji i interpretowania własnych doświadczeń oraz doświadczeń innych osób. W ten sposób rozwijają swoje umiejętności i zdolność do krytycznej i kreatywnej oceny swoich działań i otoczenia. Podczas tworzenia sztuki często otwierają się nowe i nieoczekiwane perspektywy na idee i przedmioty, uwalniają się zahamowania, a poczucie humoru uczniów jest często wykorzystywane w nietypowych i trudnych projektach. W takich sytuacjach często ujawniają się ukryte talenty i mocne strony, a uczniowie nawiązują ze sobą kontakt.
Sztuka w swoich najróżniejszych formach, zarówno dawniej, jak i dziś, zajmuje się koncepcjami, ideami i przedmiotami związanymi z ludźmi i ich bezpośrednim otoczeniem. Poruszają nas, pobudzają naszą wyobraźnię, wzmacniają poczucie piękna i otwierają nam drogę do badania i oceniania własnych wartości i przekonań. W ramach sztuki uczniowie mogą badać wartości społeczne i ludzkie w różnych czasach i różnych obszarach kulturowych, a także wartości osobiste, takie jak wartości wobec jednostek, rodziny, społeczeństwa, pracy i zabawy, natury i środowiska, równości, piękna, brzydoty, przemocy i miłości.
Edukacja artystyczna powinna pomagać uczniom nabyć umiejętności radzenia sobie z nieprzewidzianymi zdarzeniami w sposób kreatywny, dostrzegania nowych wzorców, myślenia o rozwiązaniach oraz rozwijania osobistej ekspresji i gustu.
W przypadku przedmiotów opartych na projektach uczniowie mają okazję wykorzystać swoją wyobraźnię, kreatywność, wiedzę i umiejętności, aby radzić sobie z otoczeniem w określonym celu. Uczniowie mają okazję szukać rozwiązań, zdobywać niezależność w pracy oraz uczyć się krytycznej oceny własnej pracy i decyzji. Uczniowie muszą zajmować się zadaniami, które są odpowiednie dla ich rozwoju, eksperymentować i wykorzystywać technologię w swojej pracy, aby zwiększyć swoją pewność siebie i satysfakcję z pracy.
Umiejętności, technologia i wiedza opierają się na głęboko zakorzenionych tradycjach rzemiosła i stanowią fundament silnej kultury pracy i innowacyjności, które są ważne dla nowych pokoleń.
Nasze otoczenie w dużej mierze opiera się na technologii, która stanowi jeden z twórczych elementów kultury i kształtuje jej wygląd, treść, znaczenie i cel. We współczesnym środowisku pracy stale rosną wymagania dotyczące wiedzy technicznej i zrozumienia gospodarki o obiegu zamkniętym, globalnej równości i ekologicznych rozwiązań. Wiedza na temat środowiska i posiadanie wiedzy na jego temat jest warunkiem koniecznym do wywierania na nie zrównoważonego wpływu. Dzięki projektom uczniowie zdobywają wiedzę na temat swojego otoczenia oraz podstawową wiedzę.
Kształcenie zawodowe powinno pomagać uczniom stać się niezależnymi w pracy, nabyć umiejętności rozwiązywania problemów, rozwinąć własne poczucie piękna oraz umiejętności sensoryczno-motoryczne.
Przy planowaniu zajęć i nauczaniu przedmiotów artystycznych i rzemiosła należy brać pod uwagę wszystkie standardy kompetencyjne obowiązujące w szkole. Należy zachęcać uczniów do nabywania oczekiwanych kompetencji, ale kompetencje obejmują ogólny obraz sytuacji oraz umiejętność stosowania nabytej wiedzy i umiejętności.
Standardy kompetencyjne dla poszczególnych dziedzin sztuki i rzemiosła podzielone są na kilka kategorii. Kategorie te nie są izolowane w obrębie każdego przedmiotu, lecz stanowią część zintegrowanej całości, w której każda kategoria może czerpać korzyści z pozostałych, zarówno w obrębie przedmiotów i dziedzin studiów, jak i pomiędzy nimi. Daje to możliwość kompleksowej pracy projektowej i integracji. Naukę i nauczanie przedmiotów artystycznych i rzemieślniczych można podzielić na naukę samych dyscyplin, w których są one praktykowane, ale można je również zintegrować ze wszystkimi studiami ogólnymi lub określonymi obszarami studiów w dowolnym momencie. Bez względu na to, którą ścieżkę się wybierze, metody nauczania powinny być dostosowane do metod pracy danej dyscypliny.
Nauczanie przedmiotów artystycznych i rzemieślniczych powinno mieć na celu zapewnienie, aby uczniowie wykształcili i utrzymali pozytywne nastawienie oraz szacunek do przedmiotów wchodzących w zakres danej dziedziny nauki.
Uczniom należy dać możliwość rozwijania swoich pomysłów, odkrywania swoich mocnych stron, podejmowania inicjatywy i opracowywania własnych sposobów wdrażania pomysłów w pracy i korzystaniu z materiałów.
Należy nauczyć studentów, jak rozwijać i wdrażać swoje pomysły, wykorzystywać odpowiednie procedury oraz szkolić ich w kreatywnych, analitycznych i interpretacyjnych metodach pracy. Metody nauczania muszą zatem opierać się na aktywności, kreatywności i wykonywaniu zawodu, w którym projekty studentów stają się znaczącymi, namacalnymi produktami.
Kryteria kompetencji dla dyscyplin artystycznych
Standardy kompetencji w dziedzinie sztuki zostały określone dla sztuk widowiskowych: tańca i dramatu, a także sztuk wizualnych i muzyki.
Kryteria kwalifikacyjne dla sztuk performatywnych | Taniec
Taniec stanowi ważną część artystycznej flory społeczeństwa, odgrywa rolę społeczną i historyczną, jest integralną częścią kultury ruchu, ma wartość kulturową i jest częścią dziedzictwa narodów.
Twórcza i artystyczna praca w tańcu daje uczniom możliwość przekazywania wiedzy milczącej i rozumienia rzeczywistości poprzez ruch i mowę ciała. Poprzez kreatywność i ekspresję fizyczną w tańcu, uczniowie mają okazję rozwijać i stymulować inteligencję motoryczną i przestrzenną oraz promować rozwój społeczny poprzez udział w tańcach paradnych, tańcach na kolanach i tańcach grupowych. Taniec zapewnia jednostkom większe możliwości rozwoju, edukacji i aktywności fizycznej.
Znajomość tańców towarzyskich daje możliwość wspólnego przebywania w określonych ramach, gdzie uczestnicy mogą współdziałać, stosując się do określonych zasad gry. Taniec, jako zdefiniowana i kreatywna forma, opiera się w dużej mierze na współpracy i sam w sobie jest treningiem umiejętności społecznych. Wartość społeczna tańca obejmuje możliwość przełamywania barier związanych z językiem, rozwojem i płcią.
Kryteria kwalifikacyjne dotyczące tańca dzielą się na dwie kategorie, a mianowicie: tworzenie i interpretacja oraz komunikacja i współpraca. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest procesem ciągłym i działaniem twórczym, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Muzyka, rytm i ruch
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
poruszać się swobodnie w rytm muzyki zgodnie z mobilnością własnego ciała,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
celowo używać swoich ciał w tańcu i ruchu w rytm muzyki,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
harmonizować muzykę, rytm i ruch z dobrą świadomością ciała i tańczyć różne formy tańca,
Wzory ruchu i kroki
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
tańczyć proste układy ruchowe i kroki w wybranych tańcach, samodzielnie lub w parze lub grupie,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
tańczyć bardziej złożone układy ruchowe i więcej kroków w różnych tańcach, samodzielnie lub w parze lub grupie,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
tańczyć trudniejsze kroki w różnych tańcach, zwiększając swoje umiejętności, indywidualnie lub w parze lub grupie,
Tworzenie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stwórz własny taniec pod okiem instruktora i połącz ruch z muzyką w tańcu.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stworzyć własny taniec, wyrazić siebie poprzez taniec i połączyć ruch z muzyką.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
Weź udział w kreatywnym procesie tanecznym, tworząc prosty układ taneczny w rytm muzyki.
Taniec paradny
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zaproszony do tańca i tańczony w niewoli,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
zaproszony do tańca i wiedzący, jaki styl jest odpowiedni w danym momencie,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
zaproszony do tańca i wiedzący, jakie chwyty są odpowiednie w tańcach, których się nauczył,
Samskiptavenjur
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
szanować zwyczaje komunikacyjne w tańcu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować się do głównych zasad komunikacji w tańcu i brać pod uwagę innych podczas współpracy,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
przestrzegać zasad komunikacji w tańcu i stosować związane z nim zasady grzeczności,
Szacunek
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
Weź pod uwagę współpracę z rówieśnikami i postępuj zgodnie z instrukcjami.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyrażać swoje pomysły, brać pod uwagę pomysły innych podczas współpracy i postępować zgodnie z instrukcjami.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wyrażać i interpretować swoje pomysły oraz słuchać pomysłów innych jako równych sobie, a także okazywać szacunek i dobre zachowanie wobec kolegów.
Kryteria kwalifikacyjne dla sztuk performatywnych | Dramat
Dramat jest z natury zintegrowaną formą sztuki, w której łączą się wszystkie formy sztuki. Jest on przydatny do wzbogacania i pogłębiania nauczania większości przedmiotów, dzięki czemu może odgrywać rolę w integrowaniu przedmiotów i dziedzin nauki oraz różnych rodzajów zajęć rekreacyjnych i towarzyskich organizowanych przez szkołę.
W dramacie, który odbywa się poprzez zabawę i twórczość, uczniowie mają okazję wcielić się w rolę innych, eksperymentować z różnymi formami ekspresji, kształtować i komunikować swoje idee i uczucia, a także testować swoje umiejętności społeczne, współpracę, komunikację, język, ekspresję, myślenie krytyczne oraz używanie ciała i głosu.
Uczniowie wykorzystują język mówiony zarówno podczas improwizacji, jak i w opracowywaniu pisanych tekstów sztuk teatralnych. Eksperymentowanie z różnymi metodami narracji, idiomatyzmem, formami i niuansami języka stanowi ważną część twórczego procesu w dramacie. W tej dziedzinie sztuki to, co niewypowiedziane, nie jest mniej ważne niż to, co mówione, i dlatego stanowi wyzwanie dla ekspresji w najszerszym tego słowa znaczeniu.
Prezentacje i występy są ważne w aktorstwie, ponieważ pozwalają uczcić efekty pracy. Kiedy wszyscy współpracują przy realizacji sztuki teatralnej, wzmacniają się filary równości i demokracji w pracy szkolnej. Ponadto tego typu wydarzenia mają pozytywny wpływ na empatię uczniów i ducha szkolnego oraz stwarzają okazje do współpracy między domem a szkołą, a także do brania udziału w imprezach w lokalnej społeczności.
Kryteria kwalifikacyjne dla aktorów dzielą się na trzy kategorie, a mianowicie: twórczość, interpretacja oraz współpraca i komunikacja. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest procesem ciągłym i działaniem twórczym, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Rękopis
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zrozumieć, czym jest scenariusz lub krótka sztuka, w której stosowane są podstawowe zasady inscenizacji,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
napisał scenariusz krótkiej sztuki teatralnej, w którym zastosował podstawowe zasady tworzenia scenariusza sztuki teatralnej lub przeznaczonej do mediów wizualnych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
napisał scenariusz sztuki teatralnej, w którym podstawowe zasady są stosowane przy tworzeniu scenariusza sztuki teatralnej lub przeznaczonej do mediów wizualnych,
Proces pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wskazując odtwarzany materiał i jego różne role w różnych kontekstach,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
opisać proces wystawiania sztuki teatralnej, główne zadania wykonywane za kulisami teatru oraz opisać powszechnie używany sprzęt sceniczny,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
dokumentował i uzasadniał własny proces pracy w działaniu,
Inscenizacja
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
tworzyć proste sekwencje zabaw we współpracy z rówieśnikami i nauczycielami, mając wyraźny początek, środek i zakończenie,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać materiały z różnych źródeł jako impuls do stworzenia oryginalnej zawartości gry. Stwórz sztukę we współpracy z innymi, mając jasno określone postacie, fabułę i rozwój,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
pracowali w grupie nad różnorodnymi projektami dramatycznymi, prezentowali własne pomysły i korzystali z pomysłów innych podczas przygotowywania i tworzenia dramatów,
Sprzęt sceniczny
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykorzystywali proste rekwizyty i sprzęt sceniczny, aby wesprzeć swoje dzieła.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystują rekwizyty, kostiumy, prosty sprzęt sceniczny i technologię, aby pobudzić swoją kreatywność.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystują rekwizyty, kostiumy, prosty sprzęt sceniczny i technologię, aby w ukierunkowany sposób zwiększyć swoją kreatywność.
Dramatyczna forma
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykorzystując prostą formę dramatu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystał więcej niż jedną formę dramatu,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wybierać pomiędzy formami i stylami w swoich własnych kreacjach i uzasadniać swój wybór,
Styl gry
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zademonstrować różne style gry w tworzeniu i interpretacji,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykazali się biegłą znajomością więcej niż jednego stylu aktorskiego w swojej własnej kreacji, interpretacji i analizie,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wybór pomiędzy różnymi metodami inscenizacji, zarówno pod względem formy narracyjnej, jak i stylu gry aktorskiej, eksperymentowanie i podejmowanie samodzielnych decyzji w procesie twórczym,
Manipulacja tekstem
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zapoznał się z krótkim tekstem i przedstawił go w sposób jasny publiczności,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
odegrać tekst sztuki teatralnej w odpowiedniej roli przed publicznością,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
kontynuować eksperymentowanie i wybierać interpretacje różnych typów tekstów sztuk teatralnych w odpowiedni sposób przed publicznością,
Uosobienie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
Postaw się na miejscu innej osoby w dramatycznym procesie/odgrywaniu ról i weź udział w wywiadzie jako konkretna postać.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stworzyć wyraźną postać aktorską i utrzymać ją w krótkim epizodzie aktorskim z odpowiednim wykorzystaniem wokalu i ruchu.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
interpretował postać na scenie, dobrze współpracując z innymi aktorami. Świadomie wykorzystuj przestrzeń, głos i mowę ciała, aby wzmocnić swoją interpretację.
Krytyka
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
opisać materiał inscenizowany na scenie i w mediach wizualnych na podstawie fabuły, treści i postaci w utworze,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
omawiać materiał inscenizowany na scenie i w mediach wizualnych z więcej niż jednej perspektywy i umieszczać go w pewnym stopniu w kontekście własnego życia i społeczeństwa,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
krytycznie omawiać materiał prezentowany na scenie i w mediach wizualnych, stosować do niego odpowiednie słownictwo i umieszczać go w pewnym zakresie w kontekście kulturowym i historycznym,
Szacunek
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykazywać się właściwym zachowaniem jako widz podczas zajęć szkolnych, wystaw lub wydarzeń teatralnych,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykazywać się właściwym zachowaniem i szacunkiem dla pracy innych jako widz podczas zajęć szkolnych, wystaw lub wydarzeń teatralnych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykazywać się właściwym zachowaniem i szacunkiem dla pracy innych jako widz podczas zajęć szkolnych, wystaw lub wydarzeń teatralnych oraz zachęcać innych do właściwego zachowania,
Współpraca
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
aktywnie uczestniczyć w grupowym procesie teatralnym i okazywać szacunek kolegom z klasy.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać pomysły kolegów i prezentować własne w procesie teatralnym oraz podczas przygotowywania i tworzenia sztuki.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
dawać i przyjmować konstruktywną krytykę oraz wykorzystywać ją w procesie działania.
Kryteria kwalifikacyjne dla sztuk wizualnych
W naszym otoczeniu wszędzie występują bodźce wizualne, które są ważne dla naszych uczniów, aby mogli nauczyć się czytać i analizować. W sztukach wizualnych systematycznie pracujemy nad percepcją, analizą i interpretacją, co zapewnia uczniom podstawę do widzenia tego, na co patrzą, słyszenia tego, czego słuchają, odczuwania tego, czego dotykają, i tworzenia na podstawie doświadczeń.
W sztukach wizualnych uczniowie mają okazję wyrażać siebie bez słów, krytycznie podchodzić do problemów życia codziennego i używać wyobraźni. Doświadczenia takie dają uczniom podstawę do nauki poznawania siebie zarówno w odniesieniu do przyrody, jak i świata materialnego.
Temat ten dotyczy wszystkich mediów sztuki wizualnej, w których idee znajdują ujście. Sztuki wizualne wywierają na ludzi wpływ społeczny, estetyczny i emocjonalny. Badanie dzieł sztuki pomaga nam zrozumieć historię, kulturę i społeczeństwo jako całość, a także pomaga nam rozwijać się jako jednostkom.
Tworząc prace wizualne, uczniowie albo opierają się na własnych badaniach i analizach, albo aktywują swoją wyobraźnię, nawiązując do minionych doświadczeń, kultury i środowiska. Dyskusje o sztuce stwarzają okazję do ćwiczenia słownictwa związanego ze sztuką, empatii i szacunku w połączeniu z krytyczną dyskusją na temat doświadczeń uczniów związanych z wybranymi dziełami sztuki, a także z ich własną twórczością.
Kryteria kompetencji w zakresie sztuk wizualnych dzielą się na trzy kategorie, a mianowicie: twórczość, analiza i przetwarzanie oraz kultura i środowisko. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest procesem ciągłym i działaniem twórczym, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Metody i materiały
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
tworzyć dzieła sztuki w różnych celach, stosując różnorodne metody i techniki,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać w sposób zorganizowany różne materiały, narzędzia, media i techniki w swoich własnych dziełach,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wybierać pomiędzy różnymi metodami tworzenia, eksperymentować i pracować nad pomysłami w różnych mediach i technikach,
Wdrożenie i technologia
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować proste projekty w swoich dziełach, bazujące na umiejętnościach manipulowania kolorem, morfologią i strukturą obrazu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać podstawowe elementy sztuki w swoich dziełach,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować i stosować różne metody i techniki w swoich własnych dziełach,
Proces pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyjaśnił i zademonstrował proces pracy, który obejmuje rozwój od pomysłu do dzieła sztuki,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
opierać własną twórczość artystyczną na pracy koncepcyjnej związanej z wyobraźnią, badaniami i doświadczeniem,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
zademonstrował i wyjaśnił proces pracy od pomysłu do gotowej pracy, który obejmuje między innymi: gromadzenie informacji, eksperymentowanie i rozmowy,
Praca z pomysłem
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stworzone z inspiracji do własnej twórczości artystycznej, zarówno w formie dwu-, jak i trójwymiarowej.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
rozwijał pomysł od szkicu do finalnej wersji dzieła, zarówno dwu-, jak i trójwymiarowego.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
zapisywać i przedstawiać pomysły na wiele sposobów, w oparciu o własną wyobraźnię i/lub badania, graficznie i/lub tekstowo.
Wyrażenie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyrażać swoje uczucia, opinie i świat idei w sposób wizualny w prosty sposób,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyrażać opinie lub uczucia w swoich własnych kreacjach, w nawiązaniu do własnych doświadczeń,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wyrażać opinie lub uczucia w swojej twórczości, odnosząc się do własnych doświadczeń i krytyki społeczeństwa,
Dyskusja i opinie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
omawiać własną pracę i pracę innych,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
omawiać swoją pracę i pracę innych w rozmowie z innymi studentami,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
Krytykuj z wiedzą, uczciwością i szacunkiem własną pracę i pracę innych, zarówno indywidualnie, jak i we współpracy,
Analiza i kontekst
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
analizować w prosty sposób dzieło sztuki i jego obrazy,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
analizować i omawiać dzieła sztuki oraz wpływ obrazów na środowisko i społeczeństwo,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować, w jaki sposób bodźce wizualne w życiu codziennym wpływają na nasze życie i wartości, zarówno w społeczeństwie, jak i na świecie,
Koncepcje
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
znane koncepcje i nazwy związane z elementami i prawami sztuk wizualnych, wykorzystywane podczas pracy nad projektami w dowolnym momencie.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować koncepcje i nazwy podstawowych elementów i praw sztuki, które są związane z metodami każdego projektu.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystywać słownictwo i koncepcje elementów i zasad sztuki do wyrażania swoich opinii na temat sztuki i designu oraz przedstawiać argumenty na ich rzecz, opierając się na własnych wartościach.
Metody i podejście
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
rozróżniać w pewnym stopniu różne metody tworzenia dzieł sztuki,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
analizować, porównywać i oceniać metody tworzenia różnych rodzajów dzieł sztuki,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować, w jaki sposób sztuka współczesna podejmuje problemy życia codziennego poprzez różnorodne podejścia, które często obejmują integrację form sztuki,
Cel i kontekst
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zrozumieć różne cele sztuki i projektowania,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyjaśnić różne cele sztuki i projektowania,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wyjaśnić różnorodne cele sztuki i designu oraz umieścić je w różnych kontekstach,
Trendy i trendy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
identyfikować i omawiać wybrane dzieła artystów islandzkich, opisywać je i w prosty sposób analizować tematykę oraz metody stosowane w procesie tworzenia dzieła.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
poznali i omówili wybrane dzieła artystów islandzkich i zagranicznych, opisali je, przeanalizowali i omówili różne trendy w sztukach wizualnych poprzez porównanie stylów i okresów konkretnych dzieł.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować, porównywać i opisywać różne style i trendy w sztuce i projektowaniu oraz umieszczać je w kontekście kulturowym, w którym powstały, zarówno w Islandii, jak i za granicą.
Kryteria kompetencji dla edukacji muzycznej
Muzyka jest środkiem kreatywności i komunikacji, często bez słów, poprzez który ludzie wyrażają swoje uczucia, opinie i wartości. Praktyka muzyczna obejmuje zarówno słuchanie i cieszenie się muzyką, tworzenie i wykonywanie. Jest to proces, w którym jednostki tworzą znaczenie poprzez reakcję na tony, dźwięki i ciszę oraz ich przetwarzanie, indywidualnie lub we współpracy. Ćwiczenie muzyki wymaga koordynacji fizycznej, analitycznego myślenia i więzi emocjonalnej. Ponadto praktyka muzyczna ma silne konotacje społeczne i demokratyczne, gdyż na przestrzeni dziejów była wykorzystywana jako narzędzie jednoczenia lub dzielenia ludzi.
Edukacja muzyczna powinna rozwijać wrażliwość uczniów i ich wiedzę na temat podstawowych elementów muzyki; wysokość dźwięku, czas trwania, brzmienie, siła, akordy, interpretacja i forma, dzięki czemu mogą wyrobić sobie opinię na temat różnych stylów muzyki, docenić jej wartość w swojej kulturze i życiu oraz cieszyć się nią w sposób konstruktywny, celowy i osobisty.
Muzyka może być częścią określonej kultury lub samookreślającą się częścią kultury. W drugim przypadku określony styl muzyczny determinuje ubiór, zachowanie i inne elementy, tworząc pewną całość kulturową. Kultura muzyczna odnosi się zatem do sposobu, w jaki podchodzimy do muzyki, wykorzystujemy ją, wykonujemy, komponujemy i myślimy o niej. Biorąc pod uwagę złożoną naturę muzyki, ważne jest, aby muzyka towarzyszyła wszystkim zajęciom szkolnym, niezależnie od przedmiotu. W ten sposób uczniowie poznają różnorodną muzykę i jej związek z życiem i pracą poprzez inne, dynamiczne podejście.
Standardy kompetencyjne w zakresie edukacji muzycznej dzielą się na trzy kategorie, a mianowicie: śpiew i gra na instrumentach, tworzenie i nagrywanie oraz słuchanie i analiza. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest procesem ciągłym i działaniem twórczym, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Śpiewanie i używanie wokalu
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
używać głosu i uczestniczyć w śpiewaniu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
używać głosu do śpiewania lub rapowania, samodzielnie lub z innymi,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystywać swój głos w tworzeniu muzyki, śpiewaniu lub rapowaniu samodzielnie lub z innymi,
Instrumenty strunowe i melodyczne
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
grać temat i proste melodie na instrumencie szkolnym lub innym instrumencie podczas koncertu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
grać proste melodie i akordy na różnych instrumentach podczas koncertu,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
właściwie używać instrumentu strunowego lub instrumentu melodycznego w prostym zespole lub orkiestrze,
Instrumenty perkusyjne
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
Zagraj prosty rytm na instrumencie perkusyjnym podczas koncertu.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
Graj rytmicznie na instrumentach perkusyjnych podczas koncertu.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
Graj różnorodne rytmy na instrumentach perkusyjnych, samodzielnie lub z innymi.
Improwizacja
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zagrać prostą improwizację na instrumencie szkolnym,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
improwizowany temat i krótkie melodie w interakcji,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
grać improwizacje na instrumentach melodycznych we współpracy i z akompaniamentem,
Kompozycje instrumentalne
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
skomponowany, indywidualnie lub w grupie, krótki utwór lub dzieło dźwiękowe,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
skomponowany samodzielnie lub w grupie utwór lub utwór muzyczny przeznaczony na jeden lub więcej instrumentów,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
utwór muzyczny lub piosenka skomponowana na instrumencie muzycznym, wykonywana samodzielnie lub w grupie,
Kompozycje cyfrowe
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
użył programu muzycznego do skomponowania krótkich utworów,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
użyć programu muzycznego do skomponowania piosenki lub utworu audio,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
korzystać z wybranego przez siebie programu muzycznego w celu tworzenia i wykonywania różnorodnych utworów,
Notacja graficzna
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
komponowali własne utwory i nagrywali je przy użyciu graficznej notacji muzycznej,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
komponował i nagrywał tematy lub melodie i wykorzystywał je we własnych kompozycjach,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
komponowali i nagrywali tematy, melodie i akordy, a następnie wykorzystywali je we własnych kompozycjach,
Nagrania i przetwarzanie dźwięku
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
Użyj programu do nagrywania lub programu muzycznego, aby nagrać dźwięk i pracować z nim w prosty sposób.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
użyj programu muzycznego do nagrywania i pracy z nimi.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
korzystają z komputerów, urządzeń nagrywających i programów muzycznych w celu nagrywania i udoskonalania własnej twórczości.
Instrumenty muzyczne
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
identyfikować i znać główne grupy instrumentów muzycznych, wybrane instrumenty w obrębie każdej grupy oraz najpopularniejsze instrumenty szkolne,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
identyfikować i rozpoznawać główne instrumenty orkiestry symfonicznej, tradycyjnego zespołu pop/rockowego oraz instrumenty powszechnie występujące w wybranych stylach muzycznych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
zidentyfikowane i znane instrumenty orkiestry symfonicznej oraz instrumenty charakterystyczne dla wybranych stylów muzycznych,
Style muzyczne i kultura
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
identyfikować różne głosy i proste wariacje stylistyczne w muzyce,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
analizować i wyjaśniać różne style muzyczne i odnosić je do danej kultury,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować i opisywać cechy poszczególnych stylów muzycznych oraz umieszczać je w kontekście osobistym, historycznym i kulturowo-globalnym,
Docenianie muzyki
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyrobić sobie opinię na temat muzyki, której słucha,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać proste koncepcje muzyczne do wyjaśniania swojej opinii na temat różnych gatunków muzyki,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować myślenie krytyczne przy ocenie muzyki i wykorzystywać koncepcje muzyczne do uzasadniania swojej oceny na podstawie stylu, estetyki i osobistego gustu,
Informacja zwrotna
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
Porozmawiajcie o swojej muzyce i muzyce innych studentów, bazując na własnym guście i doświadczeniu.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
analizowali, a w pewnym zakresie oceniali i korygowali własną twórczość oraz twórczość swoich kolegów muzyków, zachowując przy tym uczciwość i szacunek.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować, wyjaśniać i recenzować własną twórczość oraz twórczość swoich kolegów po fachu w sposób uczciwy i pełen szacunku.
Kryteria kwalifikacyjne dla zawodów
Ustanowiono standardy kompetencji dla różnych dyscyplin w zakresie gospodarstwa domowego, projektowania i budownictwa oraz edukacji tekstylnej.
Kryteria kwalifikacyjne dla gospodarstwa domowego
W gospodarstwie domowym nierozerwalnie związane są odżywianie, gotowanie i higiena. Aby wzmocnić te powiązania, ważne jest połączenie nauki gotowania i żywienia. Wiedza i umiejętności w zakresie prac domowych stanowią istotę ekonomii domowej, a wszystkie aspekty nauki, zarówno teoretyczne, jak i praktyczne, są z nią powiązane.
Gospodarstwo domowe ma na celu promowanie dobrego zdrowia, zdrowego stylu życia i nawyków konsumpcyjnych, równości, oszczędności i efektywności, wiedzy finansowej, świadomości konsumenckiej, ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Gospodarstwo domowe daje możliwość oddziaływania na styl życia uczniów poprzez ukierunkowaną edukację na temat higieny i zdrowia, celów żywienia publicznego oraz naukę zrozumienia przez uczniów informacji w zakresie środowiska związanego ze zdrowiem.
Dobrym sposobem na poznanie kultury i zwyczajów danego narodu jest zapoznanie się z jego tradycjami kulinarnymi. Społeczna wartość jedzenia jest ważna zarówno w życiu codziennym, jak i przy okazji imprez i uroczystości, gdzie jedzenie zawsze odgrywa ważną rolę. Ważne jest, aby nauka o gospodarstwie domowym uwzględniała kwestie ochrony środowiska, dostarczała wiedzy na temat ekologii oraz rozbudzała zainteresowanie ochroną środowiska i zrównoważonym stylem życia jako głównymi filarami gospodarki o obiegu zamkniętym.
Kryteria kwalifikacyjne dla przedmiotów z zakresu ekonomii domowej dzielą się na trzy kategorie, a mianowicie: procedury, style życia i kultura oraz środowisko. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest procesem ciągłym i działaniem twórczym, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Gotowanie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
przygotowywać proste i zdrowe posiłki z pomocą,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
gotować proste i zdrowe posiłki w oparciu o zalecenia dietetyczne Biura Dyrektora ds. Zdrowia,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
planowane i gotowane zróżnicowane, zdrowe i zbilansowane posiłki zgodnie z zaleceniami dietetycznymi Dyrektora ds. Zdrowia,
Metody pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować proste przepisy, używać prostych miarek i przyborów kuchennych oraz wykonywać odpowiednie wykończenia,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
pracować samodzielnie według przepisów, korzystając z najpopularniejszych miar i przyborów kuchennych, rozumieć znaczenie odpowiedniego wykończenia,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować podstawowe metody gotowania i posługiwać się różnymi przyrządami pomiarowymi i kuchennymi oraz odpowiadać za odpowiednie wykończenie,
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
Należy zapoznać się z głównymi zagrożeniami związanymi z pracą w kuchni.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
omówiono główne przyczyny wypadków przy pracy w kuchni i sposoby ich zapobiegania.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
raportowano reakcje na wypadki przy pracy w kuchni.
Sposoby życia
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyrazić siebie w prosty sposób na temat zdrowego stylu życia,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyrazić siebie na temat zdrowego stylu życia, takiego jak odżywianie, ćwiczenia i sen,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wprowadzić zdrowe nawyki związane ze stylem życia, takie jak odżywianie, ćwiczenia i sen oraz ich związek ze zdrowiem,
Odżywianie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wybierać zdrową żywność i wyjaśniać jej wpływ na organizm i samopoczucie,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
rozumieć i wyrażać się w prosty sposób na temat najważniejszych punktów zaleceń dietetycznych Biura Dyrektora ds. Zdrowia,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
rozumieć i przestrzegać najważniejszych punktów porad dietetycznych Dyrektora ds. Zdrowia,
Czystość
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosuj się do prostych zasad higieny i czyszczenia,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
nabywać umiejętności w zakresie higieny i sprzątania związane z gotowaniem,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
przyjęli i zrozumieli znaczenie higieny i czyszczenia w kontekście gotowania i kuchni,
Koszt
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyrazić w prosty sposób swoją opinię na temat kosztów posiłku lub przekąski.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
zrozumieć główne pozycje kosztów zarządzania gospodarstwem domowym.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
Przeanalizuj główne czynniki wpływające na wydatki gospodarstwa domowego oraz wykaż się efektywnością i oszczędnością w duchu świadomości konsumenckiej i zrównoważonego rozwoju.
Środowisko
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
umieścić temat gospodarstwa domowego w prostym kontekście zrównoważonego rozwoju,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
umieścić temat gospodarstwa domowego w prostym kontekście równości i zrównoważonego rozwoju oraz zrozumieć pochodzenie głównych produktów spożywczych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
umieścić temat gospodarstwa domowego w kontekście równości i zrównoważonego rozwoju oraz wyrazić swoje poglądy na temat różnych źródeł żywności,
Konsumenci
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zrozumieć proste etykiety opakowań,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
rozumieć różne etykiety opakowań i znać główne metody przechowywania,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
rozumieć i omawiać różne etykiety opakowań, oceniać jakość żywności i znać główne metody przechowywania,
Kultura
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyrażać się w prosty sposób na temat pozytywnych interakcji podczas posiłków i znać żywność narodową,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyrazili swoje poglądy na temat narodowych tradycji kulinarnych Islandii,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
opowiedział o islandzkiej i zagranicznej kulturze kulinarnej oraz przygotował różne dania narodowe,
Ślad węglowy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
uświadomić sobie różny ślad węglowy żywności.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
zdaliśmy sobie sprawę z wartości spożywania żywności pozostawiającej jak najmniejszy ślad węglowy.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
klasyfikować żywność pod kątem śladu węglowego i odpowiedzialnie podchodzić do własnej konsumpcji.
Kryteria kwalifikacyjne dla projektowania i budowy
W projektowaniu i budownictwie kreatywność, umiejętność czytania i pisania oraz zrównoważony rozwój przeplatają się w namacalny sposób, co pomaga uczniom zrozumieć znaczenie tych koncepcji. Uczniowie poznają również świat technologii, co zwiększa ich wiedzę na temat środowiska człowieka i jego oddziaływania na środowisko.
Celem programu jest przede wszystkim zapewnienie uczniom niezależności w pracy, rozwijanie radości z pracy i szacunku do niej oraz rozwijanie koncentracji, staranności i umiejętności zawodowych. Ponadto nacisk kładzie się na rzemiosło, kulturę i powiązania z praktycznymi studiami podyplomowymi, rekreacją i obowiązkami domowymi. Studenci zapoznają się z różnymi narzędziami, technikami i materiałami, pochodzącymi m.in. z lokalnego środowiska. Uczniowie mają w ten sposób wpływ na swoje otoczenie i jednocześnie są zachęcani do wykazywania troski i szacunku dla środowiska. Nacisk kładziony jest na aktywny udział studentów w procesie projektowania oraz kształtowanie wyglądu i struktury obiektów w oparciu o ich przeznaczenie. Kładzie nacisk na innowacyjność, stosowanie wiedzy i ekologiczne rozwiązania.
Kryteria kwalifikacyjne dotyczące projektowania i budowy dzielą się na trzy kategorie, a mianowicie: procedury, kreatywność, projektowanie i technologia oraz kultura i środowisko. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest procesem ciągłym i działaniem twórczym, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Narzędzia
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
poznać najpopularniejsze narzędzia stosowane w obróbce drewna i w prosty sposób wyjaśnić ich funkcję,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
znać różne narzędzia i przyrządy pomiarowe stosowane przy kształtowaniu materiałów budowlanych i wyjaśniać ich funkcję,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
znać główne narzędzia i przyrządy pomiarowe stosowane przy kształtowaniu materiałów budowlanych oraz objaśniać ich prawidłowe zastosowanie i funkcję,
Wybór materiału
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
znane powszechnie materiały budowlane i w prosty sposób wyjaśnić ich zastosowanie i właściwości,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
znać najpopularniejsze materiały budowlane i objaśniać ich prawidłowe zastosowanie oraz właściwości,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
znać większość stosowanych materiałów budowlanych i objaśniać ich prawidłowe zastosowanie oraz właściwości,
Metody konstrukcyjne
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykonano kilka metod mocowania,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
przedstawił najpopularniejsze metody mocowania i wyjaśnił ich zastosowanie,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
znać większość metod budowlanych, wykonywać najpopularniejsze z nich i wyjaśniać ich prawidłowe zastosowanie i właściwości,
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
prawidłowo wykonywać swoją pracę i demonstrować prawidłowe użycie sprzętu ochronnego.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyjaśnić, jakie są prawidłowe postawy podczas pracy, wybrać odpowiedni sprzęt ochronny i zrozumieć związek między dobrymi manierami a czynnikami bezpieczeństwa.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować odpowiednie pozycje podczas pracy, używać właściwego sprzętu ochronnego, omawiać kwestie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz uzasadniać wprowadzenie odpowiednich przepisów.
Rysunek roboczy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
narysuj prosty szkic i dwuwymiarowy rysunek, aby wyjaśnić swoje idee,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyjaśnić swoje pomysły poprzez sporządzenie szczegółowego rysunku roboczego,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wyjaśniać swoje pomysły odręcznie i za pomocą podstawowego rysunku,
Proces pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zrealizował projekt od pomysłu do gotowego przedmiotu, kładąc nacisk na formę i wygląd,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
przeczytaj prosty rysunek, zbuduj na jego podstawie i przejdź przez proces projektowania od pomysłu do produktu końcowego,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
pracował samodzielnie zgodnie z planem projektu i rysunkami roboczymi, przygotował listę materiałów i obliczył koszty,
Energia i technologia
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
opisać źródła energii, które można wykorzystać w projektach budowlanych i wykorzystać elementy funkcjonalne w obiektach budowlanych, takie jak dźwignie, sprężyny i elementy elastyczne,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
zaprojektował i zbudował projekt wykorzystujący źródła energii i opisał, które elementy funkcjonalne działają w różnych częściach,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
zaprojektował projekt bazujący na materiałach, estetyce, technologii, środowisku, użytkowaniu i trwałości, kładąc nacisk na zielone rozwiązania,
Znajomość techniczna
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wskazał na różne zjawiska technologiczne związane z życiem codziennym,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
opisać, w jaki sposób technologia przejawia się w najbliższym otoczeniu i w społeczeństwie w ogóle,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
opisać, w jaki sposób technologia jest wykorzystywana w biznesie, wyjaśnić branże i ich znaczenie w społeczeństwie,
Wspólnota
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zidentyfikowali proste potrzeby w swoim otoczeniu i omówili niektóre rozwiązania,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
identyfikować potrzeby w swoim otoczeniu i omawiać możliwe rozwiązania,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wyjaśnić wpływ innowacji na środowisko, społeczeństwo i planetę,
Oprogramowanie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zaprojektował prosty obiekt w oprogramowaniu 3D.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
nowe oprogramowanie do projektowania kształtów dwuwymiarowych i trójwymiarowych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
nowe oprogramowanie do projektowania produktów cyfrowych,
Konstrukcja cyfrowa
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać sterowane komputerowo maszyny budowlane do wykonywania obiektów dwuwymiarowych i trójwymiarowych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
przekształcanie projektu cyfrowego w gotowy obiekt przy pomocy sterowanych komputerowo narzędzi lub maszyn budowlanych,
Mikrokomputery
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
używać mikrokomputerów do kontrolowania prostych operacji.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
używać mikrokomputerów do kontrolowania operacji.
Świadomość ekologiczna
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wybrał materiały z perspektywy środowiskowej i opowiedział o zaletach wykorzystywania materiałów pochodzących z lokalnego środowiska,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyjaśnić, czy materiały są niebezpieczne i w jaki sposób materiały wytworzone w warsztacie mogą być ponownie wykorzystane i posortowane,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
odróżniać materiały przyjazne dla środowiska od nieprzyjaznych dla środowiska i stosować zrównoważony rozwój oraz zielone rozwiązania jako zasadę przewodnią w swojej pracy, np. przy wyborze materiałów,
Recykling
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykazał się dobrym wykorzystaniem użytych materiałów,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
naprawiać i ponownie wykorzystywać starsze przedmioty, wydłużając w ten sposób ich żywotność,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
zrozumieć, czy i w jaki sposób różne przedmioty mogą być ponownie wykorzystane w duchu gospodarki o obiegu zamkniętym,
Kultura
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
przeanalizowano i opisano niektóre cechy islandzkiego rzemiosła.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
przeanalizowano i omówiono islandzkie wzornictwo i rzemiosło w kontekście historii.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
Analizuj i omawiaj rzemiosło i wzornictwo w kontekście historii, społeczeństwa i sztuki.
Kryteria kompetencyjne dla kształcenia tekstylnego
Edukacja w zakresie tekstyliów obejmuje elementy projektowania i rzemiosła, a także szkolenia i umiejętności w różnych dziedzinach. Edukacja w dziedzinie tekstyliów jest głęboko zakorzeniona w kulturze narodu, a jej korzenie tkwią w świecie historii, kultury przemysłowej i sztuki. Tematyka zajęć opiera się na głęboko zakorzenionej tradycji rzemieślniczej, która rozwinęła się i włączyła nowe akcenty zgodnie z potrzebami zmieniających się czasów oraz zmieniającymi się akcentami w edukacji i wychowaniu.
Studia włókiennicze opierają się między innymi na zdobywaniu wiedzy, konceptualizacji i kreatywności, gdyż studenci pracują z materiałami i narzędziami dostępnymi w przemyśle włókienniczym. Nacisk kładziony jest na praktykę i proces, dając studentom możliwość stosowania różnych metod oraz zrozumienia natury i cech danej dyscypliny. Studia włókiennicze dają studentom możliwość rozwijania koordynacji ręka-oko, zdobywania doświadczeń i wyrażania siebie, tworzenia własnego stylu ubioru oraz nauki tworzenia produktów o osobistej wartości. W nauce o tekstyliach ważne jest, aby studenci analizowali, oceniali i umieszczali tekstylia w kontekście środowiska, ochrony środowiska, świadomości ekologicznej, recyklingu, zrównoważonego rozwoju, problemów klimatycznych, śladu węglowego, kultury, sztuki, innowacji i zastosowania wiedzy, a także pracowali z materiałami różnych typów.
Kryteria kwalifikacyjne dla kształcenia w dziedzinie tekstyliów dzielą się na trzy kategorie, a mianowicie: procedury, kreatywność, wzornictwo i technologia oraz kultura i środowisko.
Przybory
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować proste metody i odpowiednie narzędzia,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować podstawowe metody i narzędzia przemysłu,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować różnorodne metody i narzędzia przemysłu do kształtowania wyrobów tekstylnych,
Wybór materiału
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykonane z różnych rodzajów materiałów tekstylnych,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykonane z różnorodnych materiałów tekstylnych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
uzasadniać własny wybór materiału tekstylnego w oparciu o temat i wybór materiału,
Realizacja
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
pracować według prostych instrukcji,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
praca z prostymi formatami i przepisami,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
praca z szablonami i recepturami, dokonywanie pomiarów, szacowanie rozmiarów i zapotrzebowania na materiały,
Bezpieczeństwo i higiena pracy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
prawidłowo wykorzystuj swoje ciało do swojej pracy.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
znają znaczenie prawidłowej postawy ciała i potrafią prawidłowo stosować modelowanie w swojej pracy.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować właściwą postawę podczas pracy i zwracać uwagę na postawę ciała, znać pojęcia i zasady bezpieczeństwa pracy.
Praca z pomysłem
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyrazić swoje pomysły za pomocą prostego szkicu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
rozwijaj własne pomysły w prace tekstylne i pracuj zgodnie z procesem,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować kreatywne i krytyczne myślenie w projektowaniu i pracy z tekstyliami,
Kreacja i dekoracja
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zdobienie wyrobów tekstylnych w prosty i kreatywny sposób,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować różnorodne, wybrane przez siebie metody przy dekorowaniu wyrobów tekstylnych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
produkt tekstylny zdobiony w sposób kreatywny i osobisty,
Koncepcje
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
użyto kilku terminów związanych z artykułem,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyjaśniaj swoją pracę i stosuj terminologię artykułu,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
oceniać własne metody i projekty pracy oraz stosować odpowiednią terminologię,
Oznacza
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykorzystuj różne media w celu uzyskania prostych pomysłów.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać główne media do zbierania informacji o pracach koncepcyjnych, projektowych i wdrożeniowych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystywać różnorodne media do zbierania informacji na temat pomysłów na projekty związane z tekstyliami, ich projektowaniem i wdrażaniem,
Technologia
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
nowe oprogramowanie do projektowania własnych wzorów lub obrazów do prac tekstylnych.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
nowe oprogramowanie i sprzęt sterowany komputerowo do projektowania i obróbki własnych wyrobów tekstylnych.
Nauka o materiałach
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
omówić islandzkie surowce i pracować z nimi w prosty sposób,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
omawia materiałoznawstwo, takie jak właściwości materiałów naturalnych i syntetycznych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
znane różnice między właściwościami materiałów naturalnych i syntetycznych na podstawie tekstury i śladu węglowego,
Znakowania
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wyjaśnić kilka rodzajów materiałów tekstylnych,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
rozumieć główne symbole i znaczenia materiałów tekstylnych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
znać różnice między głównymi symbolami i oznaczeniami materiałów tekstylnych i stosować je w życiu codziennym,
Recykling
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykorzystanie materiałów pochodzących z recyklingu w pracach tekstylnych,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować materiały pochodzące z recyklingu w wyrobach tekstylnych, uwzględniając ponowne wykorzystanie i źródła materiałów,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystanie materiałów pochodzących z recyklingu w pracach tekstylnych, wyjaśnianie kwestii ponownego wykorzystania i źródeł materiałów oraz umieszczanie ich w kontekście zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska oraz gospodarki o obiegu zamkniętym,
Kultura
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zidentyfikował niektóre cechy islandzkiego rzemiosła tekstylnego.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
przeanalizowano i omówiono tradycje w zakresie wyrobów włókienniczych na Islandii, umieszczając je w kontekście historycznym.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
analizować i omawiać prace tekstylne oraz dzieła w kontekście historii, społeczeństwa i sztuki.
Kryteria oceny dyscyplin artystycznych i rzemieślniczych
Kryteria oceniania ustalane są dla wszystkich przedmiotów i dziedzin nauki na koniec klas 4, 7 i 10 i stanowią opis tego, w jakim stopniu uczeń opanował określoną umiejętność. Szkoły mają obowiązek ustalić kryteria oceniania przedmiotów i dziedzin nauki dla pozostałych grup wiekowych i uwzględnić je w programie nauczania.
Kryteria oceny są wyświetlane w skali ocen od A do D. A opisuje wybitną kompetencję, B opisuje dobrą kompetencję, C opisuje dostateczną kompetencję, a D opisuje kompetencję, która nie spełnia kryteriów opisanych w C. Można założyć, że większość uczniów osiągnie kompetencję określoną w B, kompetencję osiągniętą, ponieważ opierają się one na kryteriach kompetencyjnych danego roku.
Ocenę A przyznaje się tym, którzy wykażą się wybitnymi zdolnościami, a ocenę C tym, którzy nie spełniają w pełni wymagań określonych w kryteriach B. Nie ma ustalonych kryteriów dla D, ale dowody te są wykorzystywane, gdy uczeń nie spełnia wymagań określonych w kryteriach C. Następnie szkoła dokonuje szczegółowej oceny umiejętności ucznia.
Szkoły są zobowiązane do stosowania skali ocen i kryteriów oceny A–D przy kończeniu nauki u uczniów z klasy 10.
Skala ocen A–D oraz kryteria oceniania podane na koniec klas 4 i 7 mają służyć jako wskazówka dla szkół i są przedstawiane wyłącznie w celu wsparcia oceny na koniec poziomu podstawowego i średniego.
Kryteria oceny dla każdego okresu nauki będą opierać się na kryteriach kompetencyjnych i celach edukacyjnych, nad którymi pracowano. Najważniejsze jest, aby na koniec okresu nauki ocenić, czego oczekiwano od ucznia według kryteriów oceny.
Wyniki oceny muszą opierać się na rzetelnych danych i zróżnicowanych metodach oceny, aby uczniowie, rodzice i szkoły otrzymywali jak najdokładniejsze informacje na temat swojego statusu.
Wspólne kryteria oceny ustalane są z jednej strony dla dyscyplin artystycznych, z drugiej zaś dla dyscyplin technicznych. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczniowie otrzymają dwie oceny za sztukę i rzemiosło: jedną za sztukę i rzemiosło i drugą za rzemiosło. Szkoły podają oceny innych ocen przewidzianych w programie nauczania.
Kryteria oceny dyscyplin artystycznych
Uczeń potrafi wykazać się inicjatywą i odwagą, eksperymentować w twórczości artystycznej oraz bardzo dobrze wybierać i stosować odpowiednie metody i techniki. Stosuj różnorodne formy i style, aby niezależnie tworzyć prace oparte na własnych pomysłach, wyjaśniając i uzasadniając proces pracy od pomysłu do gotowego dzieła. Tworzył i interpretował dzieła z dobrym wyczuciem rytmu i niuansów. Potrafić bardzo dobrze opisywać, analizować i omawiać treść własnych i cudzych dzieł, umieszczając je w kontekście kulturowym, historycznym i społecznym, a także systematycznie stosować słownictwo i koncepcje z zakresu sztuki. Bardzo dobrze wyjaśniona została różnorodna rola sztuki w życiu kulturalnym i gospodarczym społeczeństwa.
Uczeń potrafi wykazać się inicjatywą i odwagą, eksperymentować w twórczości artystycznej oraz wybierać i stosować odpowiednie metody i techniki. Zastosuj różnorodne formy i style, aby tworzyć prace oparte na własnych pomysłach, wyjaśniając proces pracy od pomysłu do gotowego dzieła. Stworzył i zinterpretował dzieło z pewnym poczuciem rytmu i niuansów. Opisywać, analizować i omawiać treść własnych prac i prac innych osób, umieszczać je w kontekście kulturowym, historycznym i społecznym oraz stosować słownictwo i pojęcia z zakresu sztuki. Wyjaśnij różnorodną rolę sztuki w życiu kulturalnym i gospodarczym społeczeństwa.
Uczeń potrafi wykazać się inicjatywą i odwagą, eksperymentować z twórczością artystyczną oraz pewnie wybierać i stosować odpowiednie metody i techniki. Zastosowano dość zróżnicowaną formę i styl, aby stworzyć dzieło oparte na własnych pomysłach, wyjaśniając w pewnym stopniu proces pracy od pomysłu do gotowego dzieła. Stworzył i w pewnym stopniu zinterpretował niuanse dzieł. Opisywać treść własnych prac i prac innych osób, umieszczając je w pewnym zakresie w kontekście kulturowym, historycznym i społecznym oraz wykorzystując w pewnym zakresie słownictwo i pojęcia z zakresu sztuki. W pewnym stopniu wyjaśniono zróżnicowaną rolę sztuki w życiu kulturalnym i gospodarczym społeczeństwa.
Uczeń potrafi wykazać się inicjatywą i właściwie wykorzystać odpowiednie metody i techniki w twórczości artystycznej. Twórz, wyjaśniaj i prezentuj własne prace, które obejmują procesy pracy od pomysłu do realizacji. Celowe stosowanie i wyjaśnianie rytmu i niuansów w projektach. Opisywać treść własnych prac i prac innych osób, omawiać je, wykorzystując w tym celu różnorodne słownictwo. Dobre wyjaśnienie roli sztuki i kultury w społeczeństwie.
Uczeń potrafi wykazać się inicjatywą oraz wykorzystać odpowiednie metody i techniki w twórczości artystycznej. Twórz, wyjaśniaj i prezentuj własną pracę od pomysłu do realizacji. Stosuj i wyjaśniaj rytm i niuanse w projektach. Opisywać i omawiać treść własnych prac i prac innych osób, wykorzystując w tym celu słownictwo i pojęcia z zakresu sztuki. Omów rolę sztuki i kultury w społeczeństwie.
Uczeń potrafi wykazać się inicjatywą i wykorzystać odpowiednie metody i techniki w twórczości artystycznej. Twórz i prezentuj własne dzieła, korzystając z pomocy od pomysłu do realizacji projektu. W pewnym stopniu zastosowano rytm i niuanse w projektach. Opisywać i omawiać w pewnym zakresie treść własnych prac, wykorzystując w tym celu proste słownictwo i koncepcje artystyczne. Omów w pewnym zakresie rolę sztuki i kultury w społeczeństwie.
Uczeń może celowo pracować nad swoimi projektami, wykorzystując poznaną technologię. Wykorzystuj umiejętności i nabyte techniki w swojej własnej twórczości artystycznej, aby dopracować pomysł do końca projektu. Zastosowano i wyjaśniono rytm i niuanse w wybranych projektach. Opisz jasno swoją pracę i pracę innych, używając odpowiedniego słownictwa. Z przekonaniem omawiać związki między sztuką i kulturą oraz swoje projekty.
Uczeń potrafi wykonywać proste zadania, wykorzystując poznaną technologię. Wykorzystaj swoje umiejętności w swojej własnej twórczości artystycznej, aby dokończyć projekt i rozwijać pomysł. W swoich projektach stosowali rytm i niuanse. Opisz własną pracę, wykorzystując w tym celu słownictwo i pojęcia z zakresu sztuki. Dyskutowanie o sztuce i kulturze w kontekście realizowanych projektów.
Uczeń potrafi wykonać stosunkowo proste zadania, wykorzystując poznaną technologię. Współpracuj z pomocą przy tworzeniu artystycznym i pracuj nad pomysłem do końca projektu. W projektach stosowano pewien stopień rytmu i niuansów. Opisz swoją pracę w prosty sposób , wykorzystując przy tym słownictwo i koncepcje artystyczne. W pewnym zakresie dyskutowali o sztuce w kontekście swoich projektów.
Kryteria oceny projektów
Student potrafi bardzo dobrze organizować swoją pracę oraz stosować różnorodne metody i techniki w pracy samodzielnej i twórczej. Samodzielnie wykorzystuj rysunki robocze i specyfikacje projektu, aby wprowadzać innowacje i wdrażać własne pomysły, pracuj pewnie, przestrzegając procesu projektowania , a także omawiaj możliwe rozwiązania intuicyjnie i niezależnie . Analizować i omawiać temat krytycznie, stosując rozumowanie i odpowiednią terminologię. Wybieraj materiały z przekonaniem i niezależnością od kwestii ochrony środowiska, powiąż swoją pracę ze zrównoważonym rozwojem i pokaż to w działaniu. Dokładnie identyfikował różne materiały i narzędzia wykorzystywane w pracy, pewnie prezentował prawidłową postawę podczas pracy i wykazywał się bardzo dobrymi manierami. Dokładnie opisz cechy kultury islandzkiej i obcej w kontekście dyscyplin naukowych i wpływu kultury na życie codzienne.
Student potrafi dobrze organizować swoją pracę oraz stosować różnorodne metody i techniki w pracy samodzielnej i twórczej. Wykorzystuj rysunki robocze lub opisy projektów, aby wprowadzać innowacje i wdrażać własne pomysły, pracuj zgodnie z procesem projektowania i niezależnie omawiaj możliwe rozwiązania. Analizować i omawiać temat, używając powszechnie stosowanej terminologii. Samodzielnie dobierają materiały z punktu widzenia ochrony środowiska, łączą swoją pracę ze zrównoważonym rozwojem i demonstrują to w działaniu. Opisz różne materiały i narzędzia stosowane w pracy, pokaż prawidłową postawę podczas pracy i dobre maniery. Opisz cechy kultury islandzkiej i obcej w kontekście dyscyplin naukowych i wpływu kultury na życie codzienne.
Uczeń potrafi dość dobrze organizować swoją pracę i stosować proste metody i techniki w pracy samodzielnej i twórczej. Wykorzystaj w prosty sposób rysunki robocze lub opisy projektów, aby wprowadzać innowacje i wdrażać własne pomysły, pracuj pod okiem instruktora w trakcie procesu projektowania i omawiaj możliwe rozwiązania. Analizować i omawiać temat w pewnym zakresie , stosując powszechną terminologię. Kierowany dobór materiałów z punktu widzenia ochrony środowiska, powiązanie swojej pracy ze zrównoważonym rozwojem i demonstrowanie tego w działaniu. Opisano w pewnym zakresie różne materiały i narzędzia stosowane przy pracy, ogólnie demonstrując prawidłową postawę i właściwe maniery. Opisz niektóre cechy kultury islandzkiej i obcej w kontekście zawodów i wpływu kultury na życie codzienne.
Student potrafi sprawnie organizować swoją pracę, stosować różnorodne metody i techniki w pracy samodzielnej i twórczej. Przedstaw roboczy rysunek lub opis projektu oparty na własnym pomyśle i pracuj niezależnie, postępując zgodnie z procesem projektowania. Dobrze analizować i omawiać tematy, swobodnie posługując się powszechną terminologią. Przy wyborze materiałów należy wziąć pod uwagę względy ochrony środowiska i uzasadnić swój wybór. Wykazanie się inicjatywą i odpowiedzialnością za prawidłową postawę podczas pracy, dobór odpowiedniego sprzętu ochronnego oraz bardzo dobre maniery w miejscu pracy. Omów i pracuj nad islandzkimi składnikami, łącząc je z historią i kulturą.
Uczeń potrafi przygotować plan projektu i zastosować różne metody i techniki w pracy niezależnej i twórczej. Użyj prostego rysunku roboczego lub opisu projektu opartego na własnym pomyśle i pracuj zgodnie z procesem projektowania. Analizować i omawiać temat, używając powszechnie stosowanej terminologii. Przy wyborze materiałów należy brać pod uwagę względy ochrony środowiska. Wykazuj się prawidłowymi postawami podczas pracy, wybieraj właściwy sprzęt ochronny i zachowuj dobre maniery w miejscu pracy. Opisuje pracę z islandzkimi składnikami w kontekście historii i kultury.
Dzięki pomocy uczeń potrafi zorganizować swoją pracę i pod kierunkiem stosować metody i techniki w niezależnej pracy twórczej. Przedstaw w grupie lub z pomocą rysunek roboczy lub opis projektu, bazując na własnym pomyśle i postępując zgodnie z procesem projektowania. Analizować i omawiać temat w pewnym zakresie , stosując powszechną terminologię. Z naszą pomocą wybierzesz przyjazne dla środowiska materiały do swoich projektów. Wybierz odpowiednią postawę podczas pracy, skorzystaj z porad instruktora , wybierz odpowiedni sprzęt ochronny i posprzątaj po swojej pracy. W pewnym stopniu opowiada o pracy z islandzkimi składnikami w powiązaniu z historią i kulturą.
Uczeń potrafi pracować samodzielnie i systematycznie, zgodnie ze specyfikacją, oraz posługiwać się właściwymi narzędziami i sprzętem. Pracuj samodzielnie nad projektem opartym na własnym pomyśle, aż do gotowego produktu. Omów temat pewnie i używaj powszechnie stosowanej terminologii. Wyjaśnij korzyści wynikające z wyboru przyjaznych dla środowiska materiałów pochodzących z lokalnej społeczności. Stosować odpowiednie pozycje podczas pracy i w bezpieczny sposób demonstrować prawidłowe korzystanie ze sprzętu ochronnego. Rozmowa o islandzkich składnikach i pracy z nimi.
Student potrafi pracować systematycznie, zgodnie ze specyfikacjami, oraz posługiwać się odpowiednimi narzędziami i sprzętem. Zrealizuj projekt oparty na własnym pomyśle i stwórz produkt końcowy. Omawiać temat w sposób zrozumiały, używając powszechnie znanych terminów. Wybieraj materiały przyjazne środowisku, pochodzące z lokalnej społeczności. Przyjmować właściwe pozycje podczas pracy i demonstrować prawidłowe korzystanie ze sprzętu ochronnego. Podłączają islandzkie surowce do swojego projektu.
Dzięki pomocy uczeń potrafi pracować w sposób uporządkowany, zgodnie ze specyfikacją oraz używać właściwych narzędzi i sprzętu. Pracuj nad projektem opartym na własnym pomyśle, we współpracy z Tobą lub z Twoją pomocą, aż do uzyskania gotowego produktu. Omawiać temat w sposób zrozumiały, używając powszechnie znanych terminów. Z wykorzystaniem wyselekcjonowanych, przyjaznych środowisku materiałów pochodzących z lokalnej społeczności. Najczęściej przyjmowali prawidłową postawę podczas pracy i generalnie wykazywali się prawidłowym użyciem sprzętu ochronnego. Opowiedziano w pewnym stopniu o islandzkich składnikach.