Szkoła podstawowa
Przedmowa
Sekcja ogólna
Kierunek studiów
islandzki
W tym rozdziale wyjaśniono wartość edukacyjną i główny cel języka islandzkiego. Pod uwagę wzięto sześć podstawowych elementów omówionych w rozdziale 2, obszary zainteresowania w uczeniu się omówione w rozdziale 6 oraz kluczowe kompetencje zdefiniowane w rozdziałach 9.4 i 18. Standardy kompetencji są przedstawiane pod koniec klas 4, 7 i 10. Na podstawie kryteriów kompetencji wybierane są metody nauczania, materiały dydaktyczne i metody oceny, które zostaną wyjaśnione w programie nauczania odpowiedniej szkoły. Na końcu rozdziału przedstawiono kryteria oceniania dla klas 4, 7 i 10. Kryteria oceniania dla klas 4 i 7 mają służyć jako wskazówka dla szkół i są przedstawiane wyłącznie w celu wsparcia oceny dla uczniów najmłodszych i średnich. Szkoły są zobowiązane do stosowania kryteriów oceniania pod koniec 10. klasy przy kończeniu nauki u uczniów w 10. klasie.
Rozdział podzielony jest na trzy części, mianowicie: język islandzki, język islandzki jako drugi język i islandzki język migowy.
Wartość edukacyjna i główny cel języka islandzkiego
Głównym celem nauki i nauczania języka islandzkiego jest zapewnienie studentom możliwości doskonalenia umiejętności posługiwania się językiem, ekspresji i kreatywności w mowie i piśmie, a także wykorzystywania języka i poznawania jego mocy i różnorodności w życiu codziennym, zabawie i pracy. Za pomocą języka ludzie myślą, mówią, komunikują się i uczą, rozwijają swoją tożsamość, wyrażają uczucia i myśli oraz rozumieją uczucia i myśli innych.
Od początku edukacji szkolnej szkoła, na równi z domem, aktywnie uczestniczy w edukacji językowej dziecka, a nabywanie umiejętności językowych jest prawem każdego dziecka. Dobra znajomość języka ojczystego jest kluczowym warunkiem komunikacji, porozumiewania się i edukacji. Czytanie stanowi istotny element procesu zdobywania wiedzy, a wyrażanie myśli w mowie i piśmie jest jednym z podstawowych warunków uczestnictwa w życiu społecznym. Dotyczy to również studentów o zróżnicowanym pochodzeniu językowym i kulturowym.
Bardzo ważne jest, aby dzieci o zróżnicowanym pochodzeniu językowym i kulturowym miały możliwość wzbogacenia swojego repertuaru językowego o język islandzki i nauczenia się go na tyle dobrze, aby mogły w pełni uczestniczyć w życiu społecznym, cieszyć się kulturą i brać udział w jej kształtowaniu. To samo dotyczy osób niedosłyszących lub głuchych. Islandzki język migowy jest niczym innym, jak islandzkim kluczem do społeczeństwa i aktywnego w nim uczestnictwa.
Planując naukę i nauczanie języka islandzkiego, należy wziąć pod uwagę wszystkie standardy kompetencyjne obowiązujące w szkole. Kompetencje obejmują wgląd i zdolność do zastosowania nabytej wiedzy i umiejętności. Należy zachęcać uczniów do zdobywania oczekiwanych umiejętności.
Standardy znajomości języka islandzkiego, a także innych przedmiotów, dzielą się na kilka kategorii. Grupy nie są izolowane w obrębie jednego przedmiotu lub dziedziny studiów, lecz stanowią części zintegrowanej całości, w której każda grupa może czerpać korzyści z innych, w ramach przedmiotów i dziedzin studiów, jak również pomiędzy nimi, co stwarza możliwości kompleksowej pracy projektowej i integracji.
Nauczanie języka islandzkiego powinno mieć na celu zapewnienie, aby uczniowie wykształcili i podtrzymywali pozytywne nastawienie do języka islandzkiego, rozumieli i wierzyli w jego przydatność oraz znaczenie utrzymania biegłości w posługiwaniu się tym językiem.
Uczniowie muszą mieć możliwość sprawdzenia swoich umiejętności językowych w rozwiązywaniu problemów, wyrażania swoich myśli i opinii oraz zapoznania się z cechami języka, jego magią i mocą w społeczności szkolnej, która stanowi forum dyskusji, komunikacji, czytania i pisania.
Należy uczyć uczniów języka islandzkiego i jego wartości, uczyć ich czytania i pisania, ćwiczyć ich używanie języka w jak największej liczbie form oraz stosować krytyczne myślenie podczas czytania, pisania, mówienia i słuchania. Należy także znaleźć sposoby na zwiększenie słownictwa uczniów w zakresie języka islandzkiego oraz wzbudzenie ich zainteresowania językiem i jego różnorodnymi zastosowaniami.
Wieloaspektowa rola nauki języka islandzkiego wymaga solidarności i współpracy w szkołach w zakresie edukacji językowej. Ważne jest, aby szkoły obowiązkowe ustaliły politykę językową opartą na Narodowym Przewodniku Programowym, polityce językowej Islandii i polityce językowej dotyczącej islandzkiego języka migowego, zatwierdzonej przez Althing.
Kryteria znajomości języka islandzkiego
Standardy znajomości języka islandzkiego przedstawiono w pięciu kategoriach, a mianowicie: język mówiony, słuchanie i oglądanie, czytanie, czytanie książekedukacja, pisanie oraz język i używanie języka. Mimo że standardy kompetencji są pogrupowane w ten sposób, ważne jest, aby postrzegać je jako ciągłą całość. Skupiając się konkretnie na jednym standardzie kompetencji, należy pamiętać, że uczenie się jest ciągłym procesem i twórczą aktywnością, a nie gromadzeniem ograniczonej wiedzy i szkoleniem w zakresie konkretnej umiejętności.
Wymowa
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować wyraźną i słyszalną wymowę,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
przedstawił swoją sprawę jasno i wyraźnie oraz zrozumiał podstawy dobrej prezentacji,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wygłaszać swoje przemówienia wyraźnie i słyszalnie, z odpowiednią szybkością mówienia, intonacją, naciskiem i fazą,
Wyrażenie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
opowiedzieć o wydarzeniu lub zjawisku, wygłosić przemówienie przed grupą i stanąć w obronie swojej sprawy,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyjaśniać swoją wiedzę i doświadczenie oraz wyrażać swoje pomysły i opinie przed grupą,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
dzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem, wyrażać swoje pomysły i opinie oraz argumentować je na różne sposoby,
Słuchanie i oglądanie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
uważnie słuchał i oglądał wybrany materiał oraz zdawał relację ze swoich doświadczeń,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
słuchać i uważnie oglądać różne tematy, stosować swoją wiedzę i doświadczenie, aby je zrozumieć i relacjonować najważniejsze punkty,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
oglądać, słuchać i zauważać informacje zawarte w różnorodnych materiałach oraz krytycznie analizować i komunikować ich treść,
Wykorzystanie mediów
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wykorzystywać i opowiadać treści w formie cyfrowej.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
krytycznie wykorzystywać materiały wizualne i cyfrowe oraz przedstawiać ich najważniejsze punkty.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystywać różnorodne media audiowizualne w celach informacyjnych i rozrywkowych oraz wyrażać swoje stanowisko na temat treści tam publikowanych.
Czytanie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować metody dekodowania dźwięków i liter, aby czytanie przebiegało płynnie, a znaczenie tekstu było przekazywane,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
czytać właściwe teksty dokładnie i automatycznie, z ekspresją wskazującą na zrozumienie celu i znaczenia tekstu,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
czytać różnorodne teksty pewnie, płynnie, w odpowiednich sytuacjach i z ekspresją zgodną z okolicznościami,
Metody czytania
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
znać i stosować proste metody czytania oraz podawać przykłady różnych celów czytania,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować metody czytania odpowiednie do celu i tematu w danym momencie,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wybierać i stosować różnorodne metody czytania, które są odpowiednie do celu i tematu,
Słownictwo
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
używać dobrego słownictwa, aby zrozumieć teksty i stosować proste metody, aby rozszyfrować znaczenie nieznanych słów,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać zróżnicowane słownictwo i wcześniejszą wiedzę do tworzenia kontekstu i zrozumienia podczas czytania oraz stosować strategie rozszyfrowywania znaczenia nieznanych słów i zwrotów,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wykorzystywać bogate słownictwo, wcześniejszą wiedzę i doświadczenie do tworzenia kontekstu i zrozumienia podczas czytania oraz stosować różnorodne metody w celu wzbogacenia swojego słownictwa,
Lesskilningur
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
rozumieć oczywistą treść wybranych tekstów, analizować i oceniać ich treść oraz wyciągać proste wnioski,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
rozumieć, omawiać i streszczać treść różnych tekstów, wyciągać wnioski z treści, analizować i krytycznie oceniać ich znaczenie i cel,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
rozumieć i omawiać różnorodne teksty, analizować je i porównywać na różne sposoby oraz dokonywać uzasadnionej i krytycznej oceny ich treści i cech,
Lestrarmenning
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
wybierać i czytać dla przyjemności różnorodne materiały czytelnicze dostosowane do wieku.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wybierać i czytać różnorodne teksty dla własnej korzyści i przyjemności oraz przekazywać swoje zainteresowania i opinie innym.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
wybierać i czytać różnorodne teksty dla własnej korzyści i przyjemności, wykorzystywać ich treść na wiele sposobów i przekazywać ją innym.
Czytanie i interpretowanie literatury
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
pracowałem z bajkami, opowiadaniami i wierszami przeznaczonymi dla dzieci,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
czytać różnorodną literaturę i pracować z jej treścią na różne sposoby,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
czytać, interpretować, oceniać i omawiać różnorodną literaturę islandzką i obcą,
Analiza literacka
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować proste koncepcje literackie w dyskusjach o literaturze,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować podstawowe koncepcje teorii literatury przy omawianiu różnorodnej literatury,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować powszechnie stosowane w badaniach literackich koncepcje do analizy i dyskusji różnorodnej literatury z różnych okresów,
Dziedzictwo literackie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
czytać proste teksty z dawnych czasów i wczuwać się w role bohaterów i czytelników z przeszłości,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
czytać proste teksty z dawnych czasów i zdawać sobie sprawę, że są one ukształtowane przez kontekst historyczny,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
czytać i rozumieć teksty z poprzednich epok, zdawać sobie sprawę, że są one ukształtowane przez kontekst historyczny i porównywać je do swoich czasów,
Poezja
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zrozumieć podstawowe cechy wierszy i pracować z ich treścią.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować proste pojęcia literackie w dyskusji i pracować z treścią i cechami charakterystycznymi wierszy z różnych epok.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować powszechnie stosowaną terminologię literacką w dyskusjach na temat języka formalnego i nieformalnego oraz czytać i interpretować różnorodne wiersze z różnych okresów.
Pisanie i kończenie
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
narysowane poprawnie, napisane wyraźnie i czytelnie na klawiaturze,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
komunikować tekst za pomocą automatycznego i czytelnego pisma oraz bezproblemowego wprowadzania tekstu za pomocą klawiatury, a także finalizować tekst zgodnie z instrukcjami,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
posiadać znajomość różnych sposobów komunikowania się w języku pisanym i potrafić wybrać metodę, która odpowiada celowi i czytelnikom,
Struktura tekstu
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
tworzyć zdania i akapity, używając powszechnie stosowanych spójników,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
tekst pisany, w którym akapity są zróżnicowane, a tekst podzielony na akapity,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
tekst pisany, w którym tematy są ułożone w logicznym kontekście, istnieje dobry wątek łączący akapity, a podział na rozdziały jest jasny,
Typy tekstów i użycie języka
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
pisać różne rodzaje tekstów i rozumieć, że każdy tekst jest przeznaczony do określonego celu,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
Organizuj i formułuj tekst w sposób odpowiedni do okazji, odbiorców i formatu publikacji,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować bogaty język, zróżnicowane słownictwo i składnię w tekstach w zależności od celu pisania, docelowej grupy odbiorców i wybranej formy publikacji,
Wyrażenie w tekście
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
przedstawiać własne pomysły w tekście, oceniać je i korygować z wykorzystaniem materiałów pomocniczych lub bez nich,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wyrażać swoje pomysły, doświadczenia i kreatywność w tekście, oceniać, kształtować i przepisywać w odniesieniu do materiałów pomocniczych,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
pisać różnorodne teksty, aby wyrazić idee, opinie, doświadczenia i kreatywność, oceniać je i ulepszać w świetle krytyki i zasobów,
Pisownia i interpunkcja
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
stosować proste zasady pisowni i interpunkcji.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować powszechnie stosowane zasady pisowni i interpunkcji oraz właściwie korzystać z dostępnych źródeł.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować najważniejsze zasady pisowni i interpunkcji, korzystając z reguł ortograficznych i innych pomocy.
Objawy sprawy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
poznano i omówiono różne cechy sprawy,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować swoją wiedzę gramatyczną w dyskusjach na temat różnych cech języka i jego użycia,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
stosować swoją wiedzę gramatyczną w dyskusjach na temat języka, jego rozwoju i cech oraz wykorzystywać ją w swoim własnym języku,
Różnorodne użycie języka
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
posługiwał się językiem mówionym i pisanym z pewną pewnością siebie, a jego słownictwo i rozumienie języka były dostosowane do jego wieku,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
używać bogatego słownictwa w mowie i piśmie oraz wykorzystywać różnorodne struktury językowe w tworzeniu słów, mówieniu i pisaniu,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
rozumieć różnorodne odmiany słownictwa i użycia języka oraz stosować różne style językowe w zależności od tematu i okazji w mowie i piśmie,
Kreatywność
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
uświadomić sobie twórczą moc języka, np. poprzez rymowanie i zabawę słowami,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać swoje słownictwo do tworzenia nowych słów i zwrotów oraz stosować je w tekstach,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
rozumieć i stosować twórczą moc języka i wykorzystywać ją, między innymi. w pisaniu, mówieniu, tworzeniu nowych słów, w grach słownych i poezji,
Frazesy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
zrozumieć różne role rzeczowników, przymiotników i czasowników,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
zrozumieć, w jaki sposób słownictwo dzieli się na czasowniki, czasowniki modalne i wyrazy odmienione oraz identyfikować ich role i główne cechy charakterystyczne,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
rozumieć cechy fleksyjne i semantyczne klas wyrazów i uświadamiać sobie ich rolę we własnych tekstach i tekstach innych osób,
Przysłowia i idiomy
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
bawić się dwuznacznością języka, np. poprzez idiomy, proste idiomy i ustalone frazy,
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
stosować powszechnie stosowane idiomy i wyrażenia idiomatyczne w języku mówionym i pisanym oraz analizować ich przydatność w tekstach,
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
używają w swojej mowie slangu, powszechnych przysłów, idiomów i utartych zwrotów,
Dane i pomoce
Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi:
ułożono je w kolejności alfabetycznej i zdano sobie sprawę z ich przydatności do wyszukiwania i organizowania.
Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi:
wykorzystywać wiedzę i umiejętności do wyszukiwania słów w słownikach i innych zasobach językowych.
Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi:
korzystać z różnych narzędzi w celu uzyskania informacji o języku i wspierania jego używania.
Kryteria oceny dla języka islandzkiego
Kryteria oceniania ustalane są dla wszystkich przedmiotów i dziedzin nauki na koniec klas 4, 7 i 10 i stanowią opis tego, w jakim stopniu uczeń opanował określoną umiejętność. Szkoły mają obowiązek ustalić kryteria oceniania przedmiotów i dziedzin nauki dla pozostałych grup wiekowych i uwzględnić je w programie nauczania.
Kryteria oceny są wyświetlane w skali ocen od A do D. A opisuje wybitną kompetencję, B opisuje dobrą kompetencję, C opisuje dostateczną kompetencję, a D opisuje kompetencję, która nie spełnia kryteriów opisanych w C. Można założyć, że większość uczniów osiągnie kompetencję określoną w B, kompetencję osiągniętą, ponieważ opierają się one na kryteriach kompetencyjnych danego roku.
Ocenę A przyznaje się tym, którzy wykażą się wybitnymi zdolnościami, a ocenę C tym, którzy nie spełniają w pełni wymagań określonych w kryteriach B. Nie ma ustalonych kryteriów dla D, ale dowody te są wykorzystywane, gdy uczeń nie spełnia wymagań określonych w kryteriach C. Następnie szkoła dokonuje szczegółowej oceny umiejętności ucznia.
Szkoły są zobowiązane do stosowania skali ocen i kryteriów oceny A–D przy kończeniu nauki u uczniów z klasy 10.
Skala ocen A–D oraz kryteria oceniania podane na koniec klas 4 i 7 mają służyć jako wskazówka dla szkół i są przedstawiane wyłącznie w celu wsparcia oceny na koniec poziomu podstawowego i średniego.
Kryteria očeny dla występującego wystąpienia nauki, które mają być stosowane, na kryteriach kompetencyjnych i dostępnych w edukacji, nad kryojemi pracowano. Najważniejszą rzeczą jest to, aby na koniec oceny ocenić, czego oczekuje się od następnego kryterium oceny.
Wyniki oceny muszą opierać się na rzetelnych danych i zróżnicowanych metodach oceny, aby uczniowie, rodzice i szkoły otrzymywali jak najdokładniejsze informacje na temat swojego statusu.
Uczeń potrafi mówić bardzo wyraźnie i głośno , z odpowiednią szybkością, intonacją i rytmem, a także wyrażać swoje idee i opinie na wiele sposobów. Słuchaj języka mówionego i samodzielnie korzystaj z różnych nośników audio i wideo w celach informacyjnych i rozrywkowych, zajmuj krytyczne stanowisko wobec publikowanych tam treści i komunikuj się z przekonaniem . Czytanie różnorodnych tekstów z dużą pewnością siebie i dobrym opanowaniem, stosując metody adekwatne do okazji i sytuacji. Dokonali dobrej oceny i bardzo dobrze zrozumieli powiązania między tematami, a także wykorzystali bogate słownictwo, wiedzę i doświadczenie niezależności do stworzenia kontekstu. Czytać, interpretować, oceniać i omawiać różnorodne dzieła literackie z przekonaniem i stosować koncepcje teorii literatury w analitycznej dyskusji na ich temat. Czytać ze zrozumieniem i przekonaniem teksty z dawnych czasów, rozumieć ich kontekst historyczny i samodzielnie porównywać je z tekstami współczesnych. Przeczytaj i omów w sposób krytyczny różnorodne wiersze z różnych epok. Z powodzeniem stosuje dobre praktyki pisarskie i dobrze włada różnymi sposobami komunikowania się za pomocą języka pisanego. Organizuj tematy w bardzo dobrym kontekście, formułuj akapity i podakapity w bardzo przejrzysty sposób i samodzielnie wybieraj rodzaj tekstu odpowiedni do omawianej pracy, także w pisaniu kreatywnym. Używaj pisowni i interpunkcji pewnie . Doskonale i pewnie stosować wiedzę gramatyczną w dyskusjach na temat języka, jego cech i złożoności oraz stosować ją w różnorodny i kreatywny sposób w mowie i piśmie. Posiadać bardzo dobrą znajomość cech fleksyjnych i semantycznych klas wyrazów oraz dobrze rozumieć ich rolę. Samodzielnie posługuje się różnorodnymi pomocami wspomagającymi posługiwanie się językiem.
Uczeń potrafi mówić wyraźnie i słyszalnie, z odpowiednią szybkością, intonacją i rytmem, a także wyrażać swoje idee i opinie na wiele sposobów. Słuchaj języka mówionego i korzystaj z różnych mediów audiowizualnych w celach informacyjnych i rozrywkowych, zajmij stanowisko wobec publikowanych tam treści i komunikuj ich treść. Płynnie i pewnie czytać różnorodne teksty, stosując metody adekwatne do okazji i sytuacji. Oceń i zrozum powiązania między tematami oraz wykorzystaj bogate słownictwo, wiedzę i doświadczenie, aby stworzyć kontekst. Czytać, interpretować, oceniać i omawiać różnorodną literaturę oraz stosować powszechnie stosowaną terminologię literacką w dyskusjach. Przeczytaj i zrozum teksty z poprzednich epok, poznaj ich kontekst historyczny i porównaj je z tekstami z twoich czasów. Przeczytaj i omów różne wiersze z różnych epok. Stosuje uporządkowane i dobre praktyki pisarskie oraz posługuje się różnymi sposobami komunikowania się za pomocą języka pisanego. Organizuj tematy w kontekście i twórz jasne akapity i podakapity. Wybierz odpowiedni rodzaj tekstu i format języka do konkretnej pracy, także w przypadku twórczego pisania. Stosuj zasady pisowni i interpunkcji z pewną dozą pewności. Stosować wiedzę gramatyczną w dyskusjach na temat języka, jego cech i złożoności oraz stosować ją na różne sposoby w mowie i piśmie. Zrozumieć cechy fleksyjne i semantyczne klas wyrazów i zrozumieć ich rolę. Korzysta z różnych pomocy wspomagających posługiwanie się językiem.
Uczeń potrafi mówić wyraźnie i słyszalnie , z odpowiednią szybkością, intonacją i intonacją, a także wyrażać swoje idee i opinie w pewnym zakresie . Słuchaj języka mówionego i wykorzystuj media audiowizualne w celach informacyjnych i rozrywkowych, wyrażaj swoją opinię na temat publikowanych tam treści i przekazuj je w sposób uczciwy . Przeczytaj różnorodne teksty z pewną dozą pewności siebie i w rozsądnym tempie, stosując metody adekwatne do okazji i sytuacji. W pewnym stopniu potrafili ocenić i zrozumieć powiązania między tematami oraz wykorzystać słownictwo, wiedzę i doświadczenie do stworzenia kontekstu. Czytać i omawiać różnorodne dzieła literackie, w pewnym zakresie je interpretować i oceniać, a także stosować proste koncepcje teorii literatury w dyskusjach. Czytać i rozumieć teksty z dawnych czasów z rozsądną dokładnością, w pewnym stopniu rozumieć ich kontekst historyczny i porównywać je z tekstami z tamtych czasów. Przeczytajcie wiersze i omówcie je. Stosował w pewnym zakresie dobre praktyki pisarskie i posiada dobrą znajomość różnych sposobów komunikowania się za pomocą języka pisanego. Uporządkuj tematy w rozsądnym kontekście, sformułuj akapity i podakapity w dość przejrzysty sposób i wybierz rodzaj tekstu odpowiedni do omawianej pracy, także w przypadku twórczego pisania. Popraw pisownię i interpunkcję do pewnego stopnia . Stosować wiedzę gramatyczną w odpowiednim zakresie w dyskusjach na temat języka, jego cech i złożoności oraz stosować ją w różnorodny sposób w mowie i piśmie. Rozumieć pewne cechy fleksyjne i semantyczne klas wyrazów i rozumieć ich rolę. Korzysta z urządzeń wspomagających w celu wsparcia posługiwania się językiem.
Uczeń potrafi czytać i wygłaszać przemówienia bardzo wyraźnie i głośno , pewnie wyjaśniając swoją wiedzę, doświadczenie i opinie przed grupą. Uważnie słuchaj czytanego i mówionego języka, samodzielnie stosuj zdobytą wiedzę i doświadczenie, aby zrozumieć i opowiedzieć o nim. Wykorzystuj materiały wizualne i cyfrowe w sposób kreatywny i krytyczny . Przeczytaj odpowiednie teksty pewnie, dokładnie i automatycznie , wybierając różne metody, jeśli to konieczne. Bardzo dobrze oceniać, interpretować i analizować główne punkty przeczytanego tekstu oraz samodzielnie stosować słownictwo i wcześniejszą wiedzę w celu ukształtowania kontekstu i zrozumienia tekstu. Czytać różne dzieła literackie z przekonaniem , samodzielnie pracować nad ich treścią i stosować podstawowe koncepcje teorii literatury podczas ich omawiania. Przeczytaj proste teksty z poprzednich epok i zrozum ich kontekst historyczny. Przeczytaj, przeanalizuj i omów wiersze z różnych epok, ich treść i cechy bezpieczeństwa . Samodzielnie wybieraj i pisz różne rodzaje tekstów w zależności od okazji, zwracając szczególną uwagę na prezentację i strukturę. Pewnie stosuj podstawowe zasady pisowni i interpunkcji . Wykorzystał bardzo dobre słownictwo i umiejętności gramatyczne w krytycznej dyskusji na dany temat, a także bardzo dobrze posługiwał się zróżnicowanym językiem w mowie i piśmie. Pewnie identyfikować główne cechy i funkcje kilku klas słów i niezależnie wykorzystywać różne źródła danych w celu wsparcia swojego języka.
Uczeń potrafi czytać i wygłaszać swoje przemówienia wyraźnie i głośno, wyjaśniając swoją wiedzę, doświadczenie i poglądy przed grupą. Słuchaj uważnie tego, co jest czytane i mówione, wykorzystując swoje doświadczenie i wiedzę, aby to zrozumieć i opowiedzieć. Korzystaj z materiałów wizualnych i cyfrowych w sposób krytyczny. Czytanie właściwych tekstów dokładnie i automatycznie, przy użyciu różnych metod. Oceniaj, interpretuj i analizuj główne punkty przeczytanego tekstu oraz stosuj słownictwo i wcześniejszą wiedzę w celu ukształtowania kontekstu i zrozumienia tekstu. Przeczytaj różne dzieła literackie, pracuj nad ich treścią i stosuj podstawowe koncepcje teorii literatury podczas ich omawiania. Przeczytaj proste teksty z dawnych czasów i zrozum ich kontekst historyczny. Czytaj, pracuj i omawiaj wiersze z różnych epok, ich treść i cechy charakterystyczne. Wybieraj i pisz różne rodzaje tekstów w zależności od okazji, zwracając uwagę na prezentację i strukturę. Zastosowano ogólne zasady pisowni i interpunkcji. Wykorzystuj bogate słownictwo i umiejętności gramatyczne w dyskusjach na dany temat oraz posługuj się różnorodnym językiem w mowie i piśmie. Przeanalizuj główne cechy i funkcje kilku klas słów i wykorzystaj różne źródła danych w celu wsparcia ich użycia językowego.
Uczeń potrafi czytać i wygłaszać swoje przemówienia wyraźnie i głośno , rzetelnie przedstawiając swoją wiedzę, doświadczenie i opinie przed grupą. Słuchać czytanego i mówionego języka, zrozumieć większość z niego i powtórzyć go. Korzysta z treści wizualnych i cyfrowych w sposób krytyczny. Czytać odpowiednie teksty w miarę dokładnie i automatycznie , stosując różnorodne metody. Oceniać, interpretować i analizować główne punkty przeczytanego tekstu w pewnym zakresie oraz stosować słownictwo i wcześniejszą wiedzę w celu stworzenia rozsądnego kontekstu i zrozumienia. Przeczytaj różne dzieła literackie, pracuj rozsądnie nad ich treścią i stosuj podstawowe koncepcje teorii literatury podczas ich omawiania. Przeczytaj proste teksty z dawnych czasów, korzystając z pomocy innych osób , i w pewnym stopniu zrozum ich kontekst historyczny. Przeczytaj, przeanalizuj i krótko omów wiersze z różnych epok, ich treść i cechy charakterystyczne. Wybieraj i pisz w rozsądny sposób różne rodzaje tekstów w zależności od okazji, zwracając uwagę na prezentację i strukturę. Zastosuj pewne zasady pisowni i interpunkcji. Właściwie wykorzystywać słownictwo i umiejętności gramatyczne w dyskusjach na dany temat, a także, w pewnym zakresie , w mowie i piśmie. Przeanalizuj niektóre cechy i funkcje głównych klas wyrazów i wykorzystaj różne źródła danych, aby wesprzeć ich użycie językowe.
Uczeń potrafi posługiwać się wyraźną i słyszalną wymową, pewnie się wypowiadać przed grupą i bronić swoich racji. Słuchaj uważnie tego, co jest czytane i mówione, i opowiadaj o swoich doświadczeniach. Samodzielnie korzystaj z treści cyfrowych i śmiało opowiadaj o ich treści. Samodzielnie stosować metody czytania, aby uczynić je płynnym i zrozumiałym. Przeczytaj różnorodne teksty, omów ich treść i pewnie posługuj się słownictwem, aby zrozumieć je z kontekstu. Znać bardzo dobrze różne formy tekstów literackich i pewnie stosować proste koncepcje literackie podczas pracy z nimi. Przeczytaj ze zrozumieniem proste teksty z dawnych czasów i wczuj się w rolę bohaterów i ich czytelników. Przeczytaj wiersze i samodzielnie przeanalizuj ich podstawowe cechy i treść. Stosować podstawowe elementy struktury tekstu i proste zasady pisowni z pewną dozą pewności siebie podczas pisania. Pisz bardzo dobrze w różnych rodzajach tekstów i twórz zwinne teksty, płynące z serca. Znać i swobodnie omawiać różne cechy języka, doskonale rozumieć jego potencjał twórczy i umieć się nim bawić, dostrzegając jego wieloznaczność. Dobrze rozumieć rolę poszczególnych klas słów i przydatność porządkowania ich w kolejności alfabetycznej.
Uczeń potrafi posługiwać się wyraźną i słyszalną wymową, wypowiadać się przed grupą i bronić swoich racji. Słuchaj uważnie tego, co jest czytane i mówione, i opowiadaj o swoich doświadczeniach. Nowa i przepisana treść w formacie cyfrowym. Zastosuj strategie czytania, aby czytać płynnie i zrozumiale. Przeczytaj różnorodne, proste teksty, omów ich treść i wykorzystuj słownictwo, aby zrozumieć je w kontekście. Rozpoznawać różne formy tekstów literackich i stosować proste pojęcia literackie podczas pracy z nimi. Przeczytaj proste teksty z minionych epok i wczuj się w rolę bohaterów i czytelników. Przeczytaj wiersze i zastanów się nad ich podstawowymi cechami i treścią. Stosować podstawowe elementy struktury tekstu i proste zasady pisowni w tekście. Napisz różne rodzaje tekstów w zależności od ich funkcji i twórz teksty, które wynikają z Twojego serca. Znać i omawiać różne cechy języka, dostrzegać jego twórczą moc, umieć się nim bawić i odkrywać jego wieloznaczność. Zrozumienie roli poszczególnych klas słów i przydatności układania ich w kolejności alfabetycznej.
Uczeń potrafi posługiwać się wymową dość słyszalną , w pewnym zakresie wyrażać się przed grupą i omawiać swoje opinie. Słuchaj tego, co jest czytane i mówione, i w pewnym stopniu opisz swoje doświadczenia. Korzystaj z materiałów cyfrowych zgodnie ze wskazówkami i podaj wyjaśnienia dotyczące ich treści. Zastosuj strategie czytania, aby czytać płynnie i zrozumiale. Przeczytaj proste teksty i zrozumiej ich znaczenie, a w pewnym stopniu wykorzystaj słownictwo, aby zrozumieć je z kontekstu. Opisz kilka form tekstów literackich i w pewnym zakresie zastosuj proste koncepcje literackie podczas pracy z nimi. Korzystając ze wsparcia, przeczytaj proste teksty z dawnych czasów i wczuj się w rolę bohaterów oraz ich czytelników. Przeczytaj wiersze i zastanów się nad ich podstawowymi cechami i treścią. Stosować w pewnym zakresie podstawowe elementy struktury tekstu i proste zasady pisowni w formie pisemnej. Pisać teksty różnego typu, w zależności od ich przeznaczenia i tworzyć teksty z własnego serca. Rozpoznaje różne cechy języka, rozumie w pewnym stopniu jego twórczą moc, potrafi się nim bawić, rozumiejąc jego wieloznaczność. Posiada rozsądne zrozumienie roli poszczególnych klas wyrazów i przydatności porządkowania wyrazów w kolejności alfabetycznej.
Islandzki jako drugi język
Kurs Język islandzki jako drugi język przeznaczony jest dla studentów, którzy uczą się języka islandzkiego i dla których język islandzki nie jest językiem ojczystym. Celem nauczania jest nauka języka islandzkiego przez uczniów, aby mogli kontynuować kompleksową naukę w szkole islandzkiej razem ze swoimi rówieśnikami i brać aktywny udział w życiu społecznym. Od uczniów oczekuje się, że będą przez okres od dwóch do czterech lat przestrzegać standardów znajomości języka islandzkiego jako drugiego języka. Następnie uczniowie podążają za Narodowym Programem Nauczania w języku islandzkim, uwzględniając kryteria wiekowe.
Za naukę języka islandzkiego odpowiadają dyrektorzy szkół, nauczyciele nadzorujący, nauczyciele języka islandzkiego oraz nauczyciele wszystkich przedmiotów, którzy muszą ze sobą współpracować, aby zapewnić celowość nauki. Ważne jest również, aby wszyscy pracownicy zaangażowani w naukę lub zajęcia rekreacyjne studentów byli informowani o ich znajomości języka islandzkiego i angażowali się we wspieranie ich nauki. Rodzice odpowiadają za wspieranie nauki języka islandzkiego u swoich dzieci oraz za rozwijanie i doskonalenie swojego języka ojczystego w celu promowania aktywnej wielojęzyczności.
Grupa uczniów uczących się w szkołach islandzkich i uczących się języka islandzkiego jako drugiego języka jest zróżnicowana. Na naukę języka islandzkiego mogą wpływać różne czynniki, które należy wziąć pod uwagę: zróżnicowane pochodzenie grupy, różne języki ojczyste i różne wcześniejsze doświadczenia szkolne. Pochodzenie kulturowe studentów jest zróżnicowane, a każdy człowiek ma swoją własną, wyjątkową osobowość, zainteresowania, wiedzę i zdolności uczenia się. Inne czynniki, które mogą mieć znaczenie, to dobre samopoczucie emocjonalne, wsparcie rodziny, oczekiwania, motywacja i ilość wysiłku wkładanego przez ucznia.
Status akademicki studentów powinien być oceniany między innymi w ich najsilniejszych stronach. Plan nauki ucznia ustalany jest na podstawie oceny przeprowadzonej po konsultacji z rodzicami. Uczniów, którzy osiągnęli biegłość w posługiwaniu się językiem ojczystym i innymi językami, należy zachęcać i dawać im możliwości łączenia tych języków z językiem islandzkim oraz rozwijania kompetencji, które nabyli dzięki nauce innych języków, zarówno umiejętności, jak i wiedzy.
Dzieci mogą uczyć się więcej niż jednego języka jednocześnie lub jeden po drugim, ale aby osiągnąć biegłość w posługiwaniu się tymi językami, potrzebują dobrego wsparcia i stymulacji językowej. Należy zapewnić im odpowiednie możliwości doskonalenia umiejętności języka islandzkiego, nie tylko w szkole, ale także podczas zajęć rekreacyjnych, w środowisku towarzyskim i w społeczeństwie w ogólności. Najważniejsze jest to, aby uczniowie stali się aktywnymi użytkownikami języka islandzkiego. Oznacza to, że nie tylko nabywają umiejętności rozumienia języka mówionego i pisanego, ale także potrafią uczestniczyć w dyskusjach związanych z przedmiotem studiów i stale doskonalić swoje umiejętności pisania w sposób, którego wymagają studia na każdym poziomie. Metody nauczania i oceny powinny być zróżnicowane i uwzględniać wszystkie standardy kompetencyjne we wszystkich obszarach nauki języka islandzkiego jako drugiego języka.
Ważne jest, aby rodzice byli regularnie informowani o statusie i postępach swoich dzieci oraz o ich potrzebach w zakresie wsparcia w nauce. Dotyczy to zarówno wsparcia udzielanego przez szkołę, jak i wsparcia, jakie rodzice mogą zapewnić swoim dzieciom w zakresie nauki i aktywności społecznej. Ważne jest również, aby rodzice mieli możliwość poinformowania szkoły o potrzebach dziecka, jego kulturze i sytuacji.
Po zakończeniu obowiązkowej nauki uczniowie otrzymają ocenę końcową z języka islandzkiego jako drugiego języka, jeżeli spełnili kryteria kompetencyjne zgodnie z ramami kompetencji dla języka islandzkiego jako drugiego języka do końca obowiązkowej nauki. Dalsze badania będą się opierać na tej ocenie. Należy jednak pamiętać, że uczniowie potrzebują ukierunkowanego nauczania i wsparcia, ponieważ zaczynają przestrzegać norm związanych z wiekiem w języku islandzkim.
Ramy kompetencji są wielopoziomowe i opisują postępy uczniów w zakresie znajomości języka islandzkiego jako drugiego języka. Celem niniejszej struktury jest opisanie kompetencji wymaganych w zakresie posługiwania się językiem islandzkim we wszystkich obszarach nauki języka. Ramy kompetencji nie są ustalane na podstawie wieku ucznia, lecz jego poziomu znajomości języka islandzkiego. Można jednak założyć, że młodsi uczniowie będą przestrzegać standardów dotyczących języka islandzkiego jako drugiego języka przez krótszy okres niż starsi uczniowie.
Poziom wstępny przeznaczony jest dla uczniów ze słabą lub żadną znajomością języka islandzkiego, dla tych, którzy nie potrafią czytać ani pisać w swoim ojczystym języku, nie znają alfabetu łacińskiego lub potrzebują specjalnego przeszkolenia z zakresu fonetyki islandzkiej i łączenia jej z symbolami pisanymi. Na tym poziomie nacisk położony jest na czytanie i system fonetyczny języka islandzkiego. Opisy kompetencji odnoszące się do poziomu zaawansowanego stanowią kryteria, które należy spełniać, aby osiągnąć ten poziom. Po ukończeniu poziomu wstępnego od studentów oczekuje się osiągnięcia kompetencji opisanych na poziomie 1, pod warunkiem spełnienia kryteriów kompetencji poziomu wstępnego.
Poziom 1 przeznaczony jest dla uczniów, którzy są uważani za początkujących w języku islandzkim, ale dobrze znają swój ojczysty język, znają pismo łacińskie i z łatwością przyswajają islandzkie fonemy i symbole pisma. Nacisk kładziony jest na podstawowe słownictwo, podstawową znajomość gramatyki islandzkiej, proste ćwiczenia pisemne, obszerne czytanie i słuchanie, a także ukierunkowany trening mowy w zakresie ogólnej, codziennej mowy.
Poziom 2. Tutaj uczniowie nabyli dużą umiejętność wyrażania się ustnie i mają dość dobrą znajomość codziennego słownictwa. Na tym etapie następuje przyswajanie dużej ilości słownictwa i jednocześnie doskonali się gramatyka. Wymagania dotyczące znajomości języka pisanego są coraz wyższe, a nacisk kładzie się na słownictwo akademickie, gdziekolwiek jest to możliwe. Studenci wszystkich przedmiotów akademickich realizują dostosowane plany nauczania.
Poziom 3. Tutaj uczniowie zdobywają solidne podstawy języka islandzkiego i mogą skupić się na poszerzaniu słownictwa oraz rozwijaniu umiejętności posługiwania się językiem akademickim w szerokim zakresie, we wszystkich obszarach umiejętności. Gdy uczniowie osiągną kompetencje opisane na poziomie trzecim, powinni być w stanie przestrzegać ogólnych standardów i programów nauczania odpowiednich dla danego wieku w ramach wszystkich przedmiotów akademickich, ale w razie potrzeby mogą liczyć na wsparcie.
Kryteria znajomości języka islandzkiego jako drugiego języka
Zrozumienie: Słuchanie
| Poziom wstępny, uczeń: | Poziom 1, uczeń: | Poziom 2, uczeń: | Poziom 3, uczeń: |
|---|---|---|---|
| Rozumie proste, codzienne wypowiedzi językowe, które dotyczą jego osoby, jeśli są wypowiadane powoli i wyraźnie, np. proste pytania i odpowiedzi. | Rozumie prosty, codzienny język dotyczący jego samego, szkoły, rodziny i zainteresowań, jeśli mówi powoli i wyraźnie. | Rozumie codzienne rozmowy i dyskusje na temat znanych sytuacji, zwłaszcza jeśli są one wypowiadane wyraźnie. | Rozumie dość łatwo codzienne konwersacje na tematy związane z zainteresowaniami i innymi sprawami w znanym otoczeniu. |
| Rozumie bardzo proste instrukcje z wykorzystaniem obrazków, gestów itp. | Rozumie polecenia i język używany na zajęciach w pewnym stopniu, jeśli mówi się powoli. | Rozumie szczegółowe instrukcje i instrukcje dotyczące przedmiotów. | Rozumie główną treść dyskusji i poleceń na tematy z różnych przedmiotów. |
| Rozpoznaje pojedyncze słowa i liczby nauczane za pomocą prostych materiałów audiowizualnych. | Podąża za główną ideą i analizuje informacje zawarte w prostych, znanych narracjach, wykorzystując wsparcie wizualne i poznane słownictwo. | Rozumie główne punkty prezentacji, materiałów edukacyjnych i wyjaśnień, korzystając z pomocy wizualnych i jasnych przykładów. | Rozumie główne treści prezentacji i materiałów edukacyjnych z różnych przedmiotów, a także treści medialne, które go interesują i są przekazywane zrozumiałym językiem. |
| Rozumie podstawowe słownictwo, słowa na poziomie 1: słowa oznaczające przedmioty, ludzi i zwierzęta, liczby oraz codzienne czynności w najbliższym otoczeniu, w szkole, w czasie wolnym i w domu. | Rozumie podstawowe słownictwo, słowa na poziomie 1: słowa oznaczające przedmioty, ludzi i zwierzęta, liczby oraz codzienne czynności w najbliższym otoczeniu, w szkole, w czasie wolnym i w domu. | Zdobył podstawową wiedzę z zakresu ważnego słownictwa przedmiotowego, tj. słownictwa na poziomie 2 i 3 (np. z zakresu nauk ścisłych i nauk społecznych). | Nabyło dość dobrą znajomość słownictwa akademickiego na poziomie 2 i 3, w stopniu odpowiadającym wiekowi dziecka i temu, czego można oczekiwać od jego rówieśników. |
Zrozumienie: Czytanie
| Poziom podstawowy, student: | Poziom 1, uczeń: | Poziom 2, uczeń: | Poziom 3, uczeń: |
|---|---|---|---|
| Łączy dźwięki języka islandzkiego z ich symbolami pisanymi. Rozpoczyna naukę dekodowania i osiąga podstawowe umiejętności płynnego czytania. | Zna alfabet islandzki i islandzkie fonemy. | Potrafi czytać i rozumieć teksty o charakterze ogólnym, wykorzystując słownictwo powszechnie spotykane w szkole. | Potrafi śledzić główną myśl i argumentację w tekście ogólnym oraz wnioskować znaczenie słów z kontekstu tekstu. |
| Potrafi czytać i rozumieć proste słowa i proste frazy kluczowe, których się nauczył, a które są powszechne lub poparte materiałem wizualnym. | Potrafi czytać i rozumieć proste słowa i zdania, których się nauczył. | Potrafi czytać i rozumieć teksty zawarte w materiałach edukacyjnych, korzystając z kluczowych pojęć, słowników, ilustracji i innych pomocy. | Potrafi czytać teksty podręcznikowe przy użyciu odpowiedniego wsparcia (słownika, słowników i obrazków). |
| Posługuje się obrazkami i symbolami w celu zrozumienia i wyjaśnienia znaczenia słów. | Posługuje się obrazkami i symbolami w celu zrozumienia i wyjaśnienia znaczenia słów. | Potrafi wywnioskować znaczenie poszczególnych słów z kontekstu i ocenić znaczenie całego zdania, jeśli zna dany temat. | Potrafi znaleźć kluczowe informacje w tekście i zebrać dane z różnych części tekstu, aby rozwiązać problemy. |
| Potrafi czytać bardzo prosty tekst z pomocą, np. formularz. | Potrafi czytać i rozumieć proste teksty z pewną płynnością. | Potrafi śledzić fabułę opowiadań i narracji napisanych prostym językiem. | Potrafi czytać proste powieści. |
Wyrażenie: Język mówiony, komunikacja i opowiadanie historii
| Poziom podstawowy, student: | Poziom 1, uczeń: | Poziom 2, uczeń: | Poziom 3, uczeń: |
|---|---|---|---|
| Potrafi, przy wsparciu, uczestniczyć w prostych rozmowach dotyczących jego osoby, jeśli mówi powoli i wyraźnie, powtarzając i parafrazując w razie potrzeby. | Potrafi, przy wsparciu, uczestniczyć w prostych rozmowach dotyczących jego osoby, jeśli mówi powoli i wyraźnie, powtarzając i parafrazując w razie potrzeby. | Może uczestniczyć w większości codziennych rozmów bez większego wsparcia. | Potrafi uczestniczyć w stosunkowo długich rozmowach na omawiany temat, jeśli rozmówca stara się wykazać zrozumienie i dostosować się do wypowiedzi ucznia. |
| Potrafi poprosić o pomoc w prosty sposób i zadać proste pytania. | Potrafi poprosić o pomoc w prosty sposób i zadać proste pytania. | Potrafi zadawać proste pytania, używając słów i zdań z danego przedmiotu, a także komunikować się z innymi studentami na temat danego przedmiotu. | Potrafi uczestniczyć w dyskusjach na tematy z różnych dziedzin. |
| Potrafią się przedstawić, przywitać, pożegnać i podziękować. | Potrafią się przedstawić, przywitać, pożegnać i podziękować. | Potrafi rozmawiać o planach, czynnościach dnia codziennego, minionych wydarzeniach i osobistych doświadczeniach. | Potrafi uczestniczyć w rozmowach na temat zainteresowań i sposobów spędzania wolnego czasu w świecie rzeczywistym i online, wyrażać swoje opinie i je uzasadniać. |
| Zna podstawowe słownictwo, słowa na poziomie 1: potrafi nazwać przedmioty, kolory, osoby, dni, liczby i zwierzęta oraz tworzyć proste zdania dotyczące codziennych czynności w najbliższym otoczeniu, w szkole, w czasie wolnym i w domu. | Zna podstawowe słownictwo, słowa na poziomie 1: potrafi nazwać przedmioty, kolory, osoby, dni, liczby i zwierzęta oraz tworzyć proste zdania dotyczące codziennych czynności w najbliższym otoczeniu, w szkole, w czasie wolnym i w domu. | Potrafi wygłosić przygotowaną prezentację na znany mu temat i odpowiedzieć na pytania publiczności, ale może zaistnieć konieczność poproszenia o powtórzenie wypowiedzi. | Potrafi przygotować i wygłosić prezentację na temat, który jest mu znany oraz odpowiadać na pytania, jeśli są sformułowane jasno. |
| Potrafi po prostu wyrazić, co lubi/nie lubi i opisać, jak się czuje. | Potrafi po prostu wyrazić, co lubi/nie lubi i opisać, jak się czuje. | Potrafi z łatwością wyrażać swoje upodobania i niechęci. | Zazwyczaj potrafią jasno wyrażać swoje opinie. |
| Potrafi napisać swoje imię i nazwisko oraz podać numer telefonu. | Potrafi opisać obiekt lub obraz, dysponując ograniczonym słownictwem, po wcześniejszym przygotowaniu. | Potrafi w prosty sposób opisywać ludzi, miejsca i rzeczy. | Potrafi szczegółowo opisać zdarzenia, reakcje na nie i doświadczenia. |
Wyrażenie: Pisanie
| Poziom wstępny, uczeń: | Poziom 1, uczeń: | Poziom 2, uczeń: | Poziom 3, uczeń: |
|---|---|---|---|
| Potrafi zapisać alfabet islandzki według wzoru. | Potrafi pisać pojedyncze słowa i proste zdania o sobie. | Potrafi pisać proste teksty odnoszące się do codziennych czynności, sytuacji osobistych, uczuć, zainteresowań i postaw, korzystając z materiałów pomocniczych. | Potrafi pisać spójne teksty na różne tematy, łącząc akapity w linearną, logiczną całość za pomocą odpowiednich słów łącznikowych (nawet jeśli tekst nie jest poprawny gramatycznie). |
| Zna styl pisania po islandzku. | Potrafi napisać swoje imię, adres i nazwę szkoły. | Potrafi pisać krótkie opisy wydarzeń, minionych tematów i doświadczeń. | Potrafi pisać teksty formalne i nieformalne, np. w mediach społecznościowych. Potrafi używać słów mając na myśli czytelnika oraz zgodnie z treścią i celem. |
| Potrafi kopiować słowa i zdania. | Potrafi pisać słowa i frazy opisujące przedmioty codziennego użytku (np. ich kolor lub rozmiar). | Potrafi pisemnie odpowiadać na pytania dotyczące badań, korzystając z odpowiedniego wsparcia ze słownika i słów kluczowych. | Potrafi wyrazić pisemną opinię na temat materiałów naukowych, filmów, książek lub programów telewizyjnych, używając odpowiedniego słownictwa. |
| Potrafi pisać proste słowa i zdania, których się nauczył. | Potrafi pisać proste zdania opisujące wydarzenia w komiksie. | Potrafi przygotować krótką prezentację w formie raportu lub plakatu na temat związany z badaniem, wykorzystując zdjęcia i krótkie teksty. | Potrafi pisać eseje naukowe i posługiwać się słownictwem akademickim, korzystając z odpowiedniego wsparcia glosariuszy i słowników. |
| Potrafi napisać swoje/jej imię. | Potrafi prowadzić pamiętnik, w którym opisuje codzienne czynności, ludzi i miejsca krótkimi zdaniami. | Potrafi pisać krótkie, proste opowiadania, np. wstęp do opowieści lub kontynuacja opowieści oparta na materiale pomocniczym. | Potrafi opisać doświadczenia, uczucia i reakcje w spójnym tekście. Potrafi napisać spójną historię z początkiem, ciągiem zdarzeń i zakończeniem. |
| Potrafi narysować serię obrazków i z pomocą pisać pojedyncze słowa lub zdania opisujące to, co dzieje się na obrazkach (np. prosty pamiętnik). | Posiada podstawową wiedzę z zakresu gramatyki islandzkiej i stosuje ją w piśmie. | Posiada podstawową wiedzę z zakresu gramatyki islandzkiej i stosuje ją w piśmie. | Zdobył szeroką wiedzę z zakresu gramatyki islandzkiej i stosuje ją w piśmie. |
Kryteria oceny języka islandzkiego jako drugiego języka
Ponieważ uczniowie uczący się języka islandzkiego jako drugiego języka rozpoczynają naukę w szkole na Islandii w różnym wieku, a co za tym idzie, ich nauka tego języka nie jest jeszcze do końca ukończona, nie ustalono kryteriów oceny znajomości języka islandzkiego jako drugiego języka na koniec obowiązkowej szkoły. Zamiast tego należy określić poziom zaawansowania ucznia na koniec obowiązkowej szkoły i ocenić jego status według kryteriów oceny, które mają zastosowanie do odpowiedniego poziomu zaawansowania. Należy zastosować odpowiednie ramy i oceniać osiągnięcia ucznia na poziomie zaawansowania, na którym został umieszczony, stosując następującą skalę ocen:
A: Uczeń wykazuje wybitne zdolności i osiągnięcia.
B: Uczeń wykazuje się dobrą kompetencją i osiągnięciami.
C: Uczeń wykazuje zadowalające kompetencje i osiągnięcia.
D: Brak kompetencji i wyników.
Etap zaawansowany. Uczeń jest w stanie zrozumieć prosty, codzienny język, który go dotyczy, jeśli mówi wolno i wyraźnie. Łatwe rozpoznawanie poszczególnych dźwięków, słów i liczb, których nauczano za pomocą prostych materiałów audiowizualnych.
Poziom 1. Uczeń jest w stanie bardzo dobrze rozumieć prosty, codzienny język, który dotyczy jego osoby, jeśli mówi on powoli i wyraźnie. Łatwo podążać za główną fabułą dzięki prostym narracjom o znanych tematach, popartym dowodami wizualnymi.
Poziom 2. Uczeń z łatwością rozumie codzienne rozmowy i dyskusje dotyczące znanych sytuacji, zwłaszcza jeśli język jest używany wyraźnie. Zrozumieć zagadnienia akademickie przy wsparciu.
Poziom 3. Uczeń z łatwością rozumie codzienne rozmowy, dyskusje i polecenia na tematy ogólne w znanym mu otoczeniu. Łatwe zrozumienie głównych wątków dyskusji i instrukcji na tematy z różnych przedmiotów.
Etap zaawansowany. Uczeń jest w stanie zrozumieć większość prostych, codziennych wypowiedzi językowych, które go dotyczą, jeśli mówi je powoli i wyraźnie. Rozpoznawanie poszczególnych dźwięków, słów i liczb, których nauczano za pomocą prostych materiałów audiowizualnych.
Poziom 1. Uczeń jest w stanie dość dobrze rozumieć prosty, codzienny język, który dotyczy jego osoby, jeśli mówi on powoli i wyraźnie. Podążaj za głównym tematem za pomocą prostych narracji o znanych tematach, popartych dowodami wizualnymi.
Poziom 2. Uczeń potrafi dobrze rozumieć codzienne rozmowy i dyskusje na tematy znane, zwłaszcza jeśli są one wypowiadane wyraźnie. Zrozumieć zagadnienia akademickie przy wsparciu.
Poziom 3. Uczeń potrafi stosunkowo łatwo zrozumieć codzienne rozmowy, dyskusje i polecenia na tematy ogólne w znanym mu otoczeniu. Łatwo zrozumieć główne wątki dyskusji i instrukcji na tematy z różnych przedmiotów.
Etap zaawansowany. Uczeń jest w stanie w pewnym stopniu zrozumieć prosty, codzienny język, który dotyczy jego osoby, jeśli mówi on bardzo wolno i wyraźnie. W pewnym zakresie udało się zidentyfikować pojedyncze dźwięki, słowa i liczby, których uczono za pomocą prostych materiałów audiowizualnych.
Poziom 1. Uczeń jest w stanie zrozumieć większość prostych, codziennych wypowiedzi językowych, które go dotyczą, jeśli mówi je powoli i wyraźnie. Podążaj za głównym tematem za pomocą prostych narracji o znanych tematach, popartych dowodami wizualnymi.
Poziom 2. Uczeń potrafi dość dobrze rozumieć codzienne rozmowy i dyskusje na tematy znane, zwłaszcza jeśli mowa jest bardzo wyraźna. Zrozum zagadnienia akademickie, korzystając z dużego wsparcia.
Poziom 3. Uczeń jest w stanie zrozumieć większość codziennych rozmów, dyskusji i poleceń na tematy ogólne w znanym mu otoczeniu. Rozumieć główną treść dyskusji i nauczania na tematy z różnych przedmiotów.
Etap zaawansowany. Uczeń potrafi wykazać, że opanował związek między literami i dźwiękami oraz kierunek czytania, a także nabył umiejętność dekodowania. Czytać i rozumieć proste słowa i proste frazy kluczowe, których się nauczył, a które są powszechne lub poparte materiałem wizualnym. Przeczytaj słowa, których się jeszcze nie nauczył. Odgadnij znaczenie słowa na podstawie obrazka lub symbolu.
Poziom 1. Uczeń potrafi czytać/wymawiać alfabet islandzki i islandzkie fonemy z dużą płynnością. Przeczytaj i zrozum proste słowa i zdania, których się nauczyłeś. Czytać i rozumieć proste teksty z dużą płynnością. Łatwe odgadywanie znaczenia słowa na podstawie obrazka lub symbolu.
Poziom 2. Uczeń potrafi z łatwością czytać i rozumieć łatwe do czytania teksty o charakterze ogólnym. Czytać i rozumieć teksty z materiałów dydaktycznych, korzystając z kluczowych pojęć, słowników i innych źródeł. Śledź fabułę opowieści napisaną prostym językiem, bez większych wspomagaczy.
Poziom 3. Uczeń potrafi z łatwością śledzić główną myśl i argumentację w tekście ogólnym oraz wnioskować znaczenie słów z kontekstu tekstu. Przeczytaj tekst podręcznika korzystając z odpowiedniego wsparcia (słowniczka, słowników i obrazków). Czytać i rozumieć pełnometrażowe (proste) powieści.
Etap zaawansowany. Uczeń potrafi zrozumieć związek między literami i dźwiękami oraz kierunek czytania, rozpoczynając dekodowanie. Czytać i rozumieć proste słowa i proste frazy kluczowe, których się nauczył, a które są powszechne lub poparte materiałem wizualnym. Odgadnij znaczenie słowa na podstawie obrazka lub symbolu.
Poziom 1. Uczeń potrafi czytać/wymawiać alfabet islandzki i islandzkie fonemy. Przeczytaj i zrozum proste słowa i zdania, których się nauczyłeś. Czytać i rozumieć proste teksty z pewną płynnością. Odgadnij znaczenie słowa na podstawie obrazka lub symbolu.
Poziom 2. Uczeń potrafi czytać i rozumieć łatwe do czytania teksty o charakterze ogólnym. Czytać i rozumieć teksty z materiałów dydaktycznych, korzystając z kluczowych pojęć, słowników i innych źródeł. Śledź fabułę opowieści opisanych prostym językiem przy wsparciu.
Poziom 3. Uczeń potrafi śledzić główną myśl i argumentację w tekście ogólnym oraz wnioskować znaczenie słów na podstawie kontekstu tekstu. Przeczytaj tekst podręcznika korzystając z odpowiedniego wsparcia (słowniczka, słowników i obrazków). Czytać i rozumieć pełnometrażowe (proste) powieści, korzystając z materiałów pomocniczych.
Etap zaawansowany. Uczeń jest w stanie w większości zrozumieć związek między literami i dźwiękami oraz kierunek czytania, co stanowi pierwszy poziom dekodowania. Czytać i rozumieć proste słowa i proste frazy kluczowe, których się nauczył, a które są powszechne lub poparte materiałem wizualnym. Spróbuj odgadnąć znaczenie słów na podstawie obrazka lub symbolu.
Poziom 1. Uczeń potrafi czytać/używać większości alfabetu islandzkiego i rozumie islandzkie fonemy. Przeczytaj i zrozum proste słowa i zdania, których się nauczyłeś. Czytaj i rozumiej proste teksty powoli i przy wsparciu. Wnioskować, w pewnym stopniu, znaczenie słowa na podstawie obrazu lub symbolu.
Poziom 2. Uczeń potrafi czytać i rozumieć głównie łatwe do czytania teksty o charakterze ogólnym. Czytać i rozumieć teksty z materiałów dydaktycznych, korzystając z kluczowych pojęć, słowników i innych źródeł. Fabuła jest w większości prosta, opowiadana prostym językiem, z dużą ilością wsparcia.
Poziom 3. Uczeń potrafi w większości przypadków śledzić główną myśl i argumentację w tekście o charakterze ogólnym oraz wnioskować znaczenie słów na podstawie kontekstu tekstu. Przeczytaj tekst podręczników, korzystając z licznych pomocy (glosariuszy, słowników i obrazków). Czytać i rozumieć pełnometrażowe (proste) powieści, korzystając z obszernego wsparcia w postaci materiałów pomocniczych.
Etap zaawansowany. Uczeń potrafi stosunkowo łatwo uczestniczyć w prostych rozmowach na swój temat, jeśli mówi powoli i wyraźnie, powtarzając i parafrazując je w razie potrzeby. Odpowiadaj na proste pytania w miarę zwinnie. Proś o pomoc w prosty sposób i zadawaj proste pytania. Potrafi prowadzić proste rozmowy z nauczycielami i dziećmi.
Poziom 1. Uczeń potrafi uczestniczyć w prostych rozmowach, które go dotyczą, płynnie, jeśli mówi powoli i wyraźnie, potrafi prosić o pomoc oraz zadawać proste pytania. Wyraź mu, co mu się podoba, a czego nie i powiedz mu w prosty sposób, co czuje.
Poziom 2. Uczeń jest w stanie samodzielnie uczestniczyć w większości codziennych konwersacji. Zadawaj proste pytania i elastycznie wykorzystuj słowa i zdania z materiału kursu. Rozmowy o planach, czynnościach, codziennych czynnościach, minionych wydarzeniach i osobistych doświadczeniach bez wsparcia. Wyraża się w żywy sposób na temat tego, co lubi, a czego nie.
Poziom 3. Jeśli osoba przeprowadzająca rozmowę dołoży starań, by dostosować się do ucznia, student może brać udział w stosunkowo długich rozmowach na różne tematy. Z łatwością śledzi rozmowy, wyraża opinie i rozumie materiał kursu ze wszystkich przedmiotów. Wygłosił przygotowaną prezentację na temat, który dobrze zna.
Osiągnięcie. Uczeń potrafi uczestniczyć w prostych rozmowach, które go dotyczą, jeśli mówi powoli i wyraźnie, powtarzając i parafrazując je w razie potrzeby. Odpowiedz na proste pytania. Proś o pomoc w prosty sposób i zadawaj proste pytania.
Poziom 1. Uczeń może z łatwością uczestniczyć w prostych rozmowach dotyczących jego osoby, jeśli mówi wolno i wyraźnie, prosi o pomoc w prosty sposób i zadaje proste pytania. Wyraź, co mu się podoba, a czego nie i opisz jego uczucia w stosunkowo prosty sposób.
Poziom 2. Uczeń jest w stanie uczestniczyć w większości codziennych konwersacji bez większego wsparcia. Zadawaj proste pytania i używaj słów i zwrotów z materiału kursu, bez większego wsparcia. Rozmawialiśmy o planach, czynnościach, codziennych czynnościach, minionych wydarzeniach i osobistych doświadczeniach bez większego wsparcia. Łatwo wyraża swoje upodobania i niechęci.
Poziom 3. Jeśli osoba przeprowadzająca rozmowę podejmie wysiłek, aby dostosować się do potrzeb studenta, może on brać udział w stosunkowo długich rozmowach na różne tematy. Głównie śledzi rozmowy i wyraża swoje opinie oraz rozumie temat we wszystkich przedmiotach. Wygłosić prostą, przygotowaną prezentację na temat, który dobrze zna.
Osiągnięcie. Uczeń potrafi w pewnym stopniu uczestniczyć w prostych rozmowach, które go dotyczą, jeśli mówi powoli i wyraźnie, powtarzając i parafrazując je w razie potrzeby. Odpowiedz na bardzo proste pytania. Proś o pomoc w prosty sposób i zadawaj bardzo proste pytania.
Poziom 1. Uczeń może stosunkowo łatwo uczestniczyć w prostych rozmowach na swój temat, jeśli mówi bardzo wolno i wyraźnie, prosi o pomoc w prosty sposób i zadaje bardzo proste pytania. Wyraź mu, co lubi/nie lubi i powiedz mu, co czuje, w bardzo prosty sposób.
Poziom 2. Przy pewnym wsparciu uczeń jest w stanie uczestniczyć w większości codziennych rozmów. Zadawaj proste pytania i korzystaj ze słów i zdań z materiału kursu, korzystając ze wsparcia. Rozmowy o planach, rutynie, codziennych czynnościach, minionych wydarzeniach i osobistych doświadczeniach, ze wsparciem.
Poziom 3. Student może brać udział w stosunkowo długich rozmowach na różne tematy, jeśli osoba przeprowadzająca rozmowę dołoży starań, aby wykazać się zrozumieniem i dostosować się do sytuacji studenta. Przeważnie śledzą rozmowy i wyrażają swoje opinie oraz rozumieją treść ze wszystkich przedmiotów, ale mogą potrzebować wsparcia i powtórzeń. Wygłosił, przy wsparciu, prostą, przygotowaną prezentację na temat, który dobrze znał.
Osiągnięcie. Uczeń potrafi dość sprawnie kopiować litery, słowa i zdania z modelu. Napisz proste słowa i proste zdania, których się nauczył.
Poziom 1. Uczeń potrafi pisać pojedyncze słowa i proste zdania o sobie, przedmiotach i wydarzeniach życia codziennego, w sposób płynny i samodzielny. Stosuj proste zasady gramatyki islandzkiej i sprawnie stosuj je w pismach.
Poziom 2. Uczeń potrafi pisać proste teksty odnoszące się do codziennych czynności, zainteresowań, sytuacji osobistych, uczuć i postaw, korzystając z materiałów pomocniczych. Napisz krótkie, proste eseje na tematy poruszane w ramach przedmiotów akademickich, bez większego wsparcia. Stosuj proste zasady gramatyki islandzkiej i stosuj je w pismach.
Poziom 3. Uczeń potrafi pisać spójne teksty na różne tematy i łączyć akapity w linearną, logiczną całość. Napisz eseje naukowe i wykorzystaj ważne słownictwo akademickie korzystając ze wsparcia glosariuszy i słowników. Stosuj zasady gramatyki i pisowni języka islandzkiego i stosuj je w pismach. Wykazano wysoką biegłość w stosowaniu języka w mowie pisanej.
Osiągnięcie. Uczeń potrafi przepisywać litery, słowa i zdania z modelu. Napisz proste słowa i proste zdania, których się nauczył.
Poziom 1. Uczeń potrafi pisać pojedyncze słowa i proste zdania o sobie, przedmiotach i wydarzeniach życia codziennego. Stosuj proste zasady gramatyki islandzkiej i stosuj je w piśmie, korzystając z materiałów pomocniczych.
Poziom 2. Uczeń potrafi pisać proste teksty odnoszące się do codziennych czynności, zainteresowań, sytuacji osobistych, uczuć i postaw, korzystając z materiałów pomocniczych. Pisanie krótkich, prostych esejów na tematy objęte zakresem przedmiotów akademickich przy wykorzystaniu odpowiednich materiałów pomocniczych. Stosuj proste zasady gramatyki islandzkiej i stosuj je w piśmie, bez większego wsparcia.
Poziom 3. Uczeń potrafi pisać spójne teksty na różne tematy oraz łączyć akapity w linearną, logiczną całość, bez większego wsparcia. Napisz eseje naukowe i wykorzystaj ważne słownictwo akademickie korzystając ze wsparcia glosariuszy i słowników. Stosuj zasady gramatyki i pisowni języka islandzkiego i stosuj je w pismach.
Osiągnięcie. Uczeń potrafi w pewnym zakresie kopiować litery, słowa i zdania z modelu. Napisz proste słowa i proste zdania, których się nauczył.
Poziom 1. Uczeń potrafi pisać pojedyncze słowa i proste zdania o sobie, o przedmiotach i wydarzeniach życia codziennego, korzystając z pomocy innych osób. W pewnym zakresie posługuje się prostymi zasadami gramatyki islandzkiej i stosuje je w piśmie, potrzebuje jednak dużego wsparcia i zasobów.
Poziom 2. Uczeń potrafi pisać proste teksty odnoszące się do codziennych czynności, zainteresowań, sytuacji osobistych, uczuć i postaw, korzystając z obszernych materiałów pomocniczych. Napisz krótkie, proste eseje na tematy objęte zakresem przedmiotów akademickich, korzystając z licznych pomocy. Stosuj proste zasady gramatyki islandzkiej i stosuj je w piśmie, korzystając z zasobów.
Poziom 3. Uczeń potrafi pisać spójne teksty na różne tematy oraz łączyć akapity w linearną, logiczną całość, korzystając z materiałów pomocniczych. Napisz eseje naukowe i wykorzystaj ważne słownictwo akademickie korzystając ze wsparcia glosariuszy i słowników. Stosuj zasady gramatyki i pisowni języka islandzkiego i stosuj je w piśmie, korzystając z zasobów.
Język migowy islandzki i islandzki
Dobra znajomość islandzkiego języka migowego i języka islandzkiego jest jednym z głównych fundamentów solidnego wykształcenia osób głuchych i niedosłyszących. Temat dwujęzyczności islandzkiego języka migowego i języka islandzkiego jest traktowany jako przedmiot kompleksowy, tak samo jak język islandzki jako język ojczysty. Ponadto nauka języka migowego oraz języka islandzkiego pisanego i mówionego, gdy dzieci wykorzystują go do komunikacji, jest włączona do wszystkich przedmiotów w szkole podstawowej. W tym rozdziale przedstawiono standardy kompetencji dotyczące mówionego języka migowego i ekspresji z udziałem i bez udziału tłumacza języka migowego, islandzkiego języka migowego i języka islandzkiego, czytania i literatury, nagrywania tekstów języka migowego i pisania, a na koniec gramatyki. W niniejszym dokumencie nie przedstawiono konkretnych standardów kompetencji dotyczących języka migowego w kontekście innych przedmiotów lub obszarów studiów, należy jednak pamiętać o szczególnych potrzebach studentów uczących się języka migowego, gdy studiują oni inne przedmioty, zwłaszcza języki obce. Uczniowie uczący się języka migowego powinni mieć możliwość korzystania z islandzkiego języka migowego na wszystkich przedmiotach, w miarę możliwości, a także korzystać z odpowiedniego tłumaczenia na język migowy.
Islandzki język migowy jest uważany za codzienny język komunikacji i nauczania, ale także za islandzki lub co najmniej islandzki język pisany. Należy położyć nacisk na ścisłą współpracę z domami w zakresie nauczania islandzkiego języka migowego i języka islandzkiego na wszystkich poziomach szkoły podstawowej. Jest to ważny projekt realizowany we współpracy domów i szkół, a rodzina odgrywa istotną rolę w kształtowaniu szacunku dla obu języków, wzmacnianiu ich oraz pielęgnowaniu i podtrzymywaniu zainteresowania uczniów, nie w ostatniej kolejności pod względem nauki czytania materiałów wizualnych w języku migowym, czytania po islandzku oraz wyrażania się i ogólnego rozwoju językowego.
Mówiony język migowy i ekspresja z udziałem i bez tłumacza języka migowego
W społeczeństwie demokratycznym dla osób uczących się dwujęzycznie islandzkiego języka migowego i języka islandzkiego równie ważne jest, jak dla osób uczących się innych języków, aktywne uczestnictwo w różnego rodzaju dyskusjach. Ważne jest, aby mogli oni jasno wyrażać swoje opinie dotyczące nauki, pracy, życia towarzyskiego i prywatnego za pomocą języka migowego oraz móc korzystać z usług tłumacza języka migowego we wszystkich tych sytuacjach. Ważne jest, aby uczniowie uczyli się mówić w sposób zorganizowany oraz wyjaśniać swoje umiejętności i poglądy z pomocą tłumacza języka migowego lub bez niego. Od samego początku nauki szkolnej należy kłaść nacisk na zapewnienie uczniom wskazówek dotyczących wyraźnej wymowy i języka migowego.
Ważnym aspektem wykształcenia ogólnego jest umiejętność uważnego i krytycznego słuchania i obserwowania. Niezbędna jest zdolność zrozumienia, z pomocą lub bez pomocy języka migowego, przekazywanych informacji oraz ich krytycznej interpretacji i oceny. Ważne jest, aby uczniowie władający językiem migowym i islandzkim nauczyli się słuchać innych i brać pod uwagę ich opinie podczas dyskusji i debat. Aby to zrobić, uczeń musi nauczyć się korzystać z usług tłumacza języka migowego podczas rozmów i interakcji w klasie, a także podczas korzystania z różnych środków komunikacji, takich jak media internetowe, gdzie używa się języka mówionego.
Dobra znajomość islandzkiego języka migowego stanowi podstawę nauki języka islandzkiego oraz innych języków i jest przydatna we wszystkich innych przedmiotach. Na początku należy położyć nacisk na naukę opowiadania prostych historii i ich powtarzania, udział w ogólnych rozmowach z tłumaczeniem na język migowy oraz odgrywanie ról. Później dodane zostaną zajęcia dotyczące cech charakterystycznych poszczególnych języków, tłumaczeń między nimi oraz dalsze szkolenie w zakresie ekspresji dramatycznej i debaty. Korzystanie z usług tłumaczeniowych w pracy szkolnej powinno być czymś normalnym i coraz ważniejszym.
Czytanie i literatura
Edukacja literacka dzieci dwujęzycznych (język migowy i islandzki) ma, poza tym, co jest powszechnie akceptowane, na celu wzmocnienie poczucia tożsamości wśród uczniów poprzez czytanie literatury języka migowego, która odzwierciedla rzeczywistość i historię ludzi posługujących się językiem migowym. Gruntowna znajomość kultury głuchych jest konieczna do zrozumienia siebie i nabrania szacunku do islandzkiego języka migowego.
Islandzki język migowy i język islandzki odgrywają różną rolę w życiu dzieci. Islandzki język migowy służy przede wszystkim do komunikacji związanej z miejscem i czasem, ale ponieważ nie posiada języka pisanego, rolę języka pisanego pełni język islandzki. Umiejętność posługiwania się językiem migowym przez dzieci głuche polega na umiejętności korzystania zarówno z tekstów w języku migowym, jak i tekstów pisanych w języku islandzkim.
Proces rozpoczyna się od wzmocnienia podstawowych umiejętności i słownictwa ucznia w zakresie języka migowego, przy jednoczesnym nauczaniu słownictwa i wzmacnianiu rozumienia języka islandzkiego. Ważne jest, aby uczeń zdobył niezależność i pewność siebie w czytaniu. W ten sposób dziecko może stopniowo zacząć wybierać materiały w języku migowym i materiały do czytania w języku islandzkim, a także uświadomić sobie ich jakość i związek z nauką, potrzebami i zainteresowaniami.
Dobre umiejętności czytania stanowią podstawę uczenia się przez całe życie i zdolność do zdobywania informacji, która pozwala uczniowi aktywnie uczestniczyć w obu kulturach.
Rejestracja i pisanie tekstu w języku migowym
Oprócz tego, co powiedziano o pisaniu po islandzku, nacisk należy położyć na opanowanie przez uczniów sztuki jasnego i systematycznego przedstawiania własnego materiału za pomocą języka migowego, zarówno w odniesieniu do miejsca i czasu, w formie cyfrowej, jak i na różne sposoby dla różnych czytelników. Uczniowie powinni być w stanie przekazywać innym różnorodne treści za pomocą zapisu graficznego w języku migowym i za pomocą języka islandzkiego w trakcie nauki, w życiu towarzyskim i prywatnym. Uczniowie muszą nauczyć się krytykować i poprawiać własne teksty, zarówno w języku migowym, jak i po islandzku, a także przyjmować konstruktywną i profesjonalną krytykę od innych i wykorzystywać ją do doskonalenia swojej pracy.
Gramatyka
Celem nauczania gramatyki dla uczniów znających język migowy i język islandzki jest, oprócz celów określonych w rozdziale poświęconym językowi islandzkiemu, rozbudzenie ich zainteresowania islandzkim językiem migowym i językiem islandzkim. Język migowy Islandii i język islandzki omawiane są równolegle, z ciągłym porównywaniem i tłumaczeniami pomiędzy językami. Naturalne jest również omawianie nordyckiego języka migowego i umożliwienie uczniom ćwiczenia rozumienia języków migowych innych narodów nordyckich.
Podczas omawiania języków kluczowe znaczenie mają zagadnienia gramatyczne, a znajomość gramatyki islandzkiego języka migowego jest niezbędna, aby zrozumieć i nauczyć się języka islandzkiego i innych języków. Dzieci rodziców niesłyszących i uczniowie z wadami słuchu, którzy komunikują się na co dzień po islandzku i mają możliwość nauki gramatyki islandzkiego języka migowego oprócz gramatyki języka islandzkiego, mogą rozwijać gramatykę języka, który lepiej rozumieją, ucząc się innych języków. Dzieci nie wybierają między językami, lecz mogą używać obu języków, aby lepiej zrozumieć daną strukturę.
Ważne jest, aby dyskusje o gramatyce opierały się na umiejętnościach językowych uczniów i miały na celu wzmocnienie ich pewności siebie i świadomości własnych umiejętności. Na początku stosuje się wszelkiego rodzaju gry wykorzystujące podstawowe parametry języka migowego, takie jak gry polegające na rozpoznawaniu kształtu dłoni i gry symetryczne, które wykorzystują twórczą moc języka. Później podstawowym zmiennym zostaną nadane nazwy, co umożliwi zbadanie i eksperymentowanie z podobnymi elementami gramatycznymi w języku islandzkim. Ostatecznie uczniowie powinni opanować pojęcia gramatyczne i posiadać umiejętność mówienia w obu językach ze zrozumieniem.
Kryteria znajomości języka migowego i języka islandzkiego
Standardy biegłości w zakresie islandzkiego języka migowego przedstawiono w czterech różnych kategoriach w sposób porównywalny z językiem islandzkim, tj. mówiony język migowy i ekspresja z udziałem i bez tłumacza języka migowego, czytanie i literatura, nagrywanie tekstów języka migowego oraz pisanie i gramatyka. Ogólnie rzecz biorąc, tabela przedstawia kompetencje, które każda osoba powinna posiadać pod koniec czwartej, siódmej i dziesiątej klasy.
Mówiony język migowy i ekspresja z udziałem i bez tłumacza języka migowego
| Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi: |
|---|---|---|
| mówi wyraźnie językiem migowym, ma dobrze zbudowaną wymowę i potrafi korzystać ze wskazówek i pomocy w celu poprawy wymowy i artykulacji, | wyrażać się jasno i wyraźnie, zarówno z pomocą tłumacza języka migowego, jak i bez niego, oraz zdawać sobie sprawę z wartości dobrej prezentacji, | komunikował się wyraźnie i wyraźnie z udziałem i bez udziału tłumacza języka migowego oraz przyjął odpowiednią prędkość i rytm mówienia, |
| wyrażać się za pomocą ekspresji teatralnej przed grupą oraz interpretować za pomocą języka migowego lub odgrywać teksty różnego typu, | stawać w swojej obronie, wyrażać własne opinie i uczucia oraz przyciągać uwagę publiczności, także za pomocą środków wyrazu teatralnego, | zdawali sobie sprawę z istoty dobrego przekazu i wymowy oraz stosowali wytyczne dotyczące przekazu, takie jak nacisk, gesty, rytm i tempo, i dostosowywali je do odbiorcy i środka przekazu na różne sposoby, w tym poprzez ekspresję teatralną, |
| opowiedzieć o niezapomnianym wydarzeniu i opisać konkretne zjawisko oraz powtórzyć materiał, który został wysłuchany, obejrzany lub przeczytany, | wygłaszać przemówienia w sposób uporządkowany, z odpowiednim naciskiem i interpretacją oraz uczestniczyć w rozmowach i debatach zgodnie z zasadami, z udziałem tłumacza języka migowego lub bez niego, | wykorzystywać poznane metody, aby aktywnie uczestniczyć we współpracy, dialogu i debacie, wyrażać swoje opinie na różne sposoby, uzasadniać je i wybierać odpowiednie medium, |
| słuchać i oglądać ze skupieniem i zrozumieniem czytanego w języku migowym tekstu, interpretować materiał inscenizowany, wiersze i piosenki oraz opowiadać o swoich doświadczeniach, | słuchać uważnie i stosować swoją wiedzę i doświadczenie, aby zrozumieć, co jest wyrażane na różne sposoby i móc odpowiednio reagować, | słuchać, zauważać i wykorzystywać informacje interpretowane z języka mówionego w celach informacyjnych i rozrywkowych, korzystać z materiałów wizualnych, czytań interpretowanych, materiałów inscenizowanych i muzyki oraz wyrażać swoją opinię na odpowiedni temat, |
| wykorzystywać i odtwarzać materiał w formie elektronicznej, | krytyczne wykorzystanie materiałów wizualnych i elektronicznych, | korzystać z mediów, takich jak telewizja, filmy i treści elektroniczne, oraz zajmować stanowisko w sprawie tego, co jest w nich publikowane, |
| Komunikuj się dobrze, słuchaj i bądź uprzejmy. | komunikuj się dobrze, słuchaj, okazuj odpowiednią uprzejmość i uważaj na to, co mówisz. | Posiadać dobre umiejętności komunikacyjne, obejmujące zwracanie uwagi na szczegóły, słuchanie, rozwagę, szacunek i uprzejmość, a także być świadomym tego, co jest właściwe w różnych sytuacjach. |
Czytanie i literatura
| Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi: |
|---|---|---|
| lubią oglądać opowieści i czytania w języku migowym oraz przyswajać ich treść, | przyswajać materiał z książek i materiałów edukacyjnych prezentowanych w języku migowym, oceniać go i interpretować, | rozumieć różne sposoby przekazywania wiadomości w tekstach języka migowego, |
| używać dobrego słownictwa podczas rozumienia tekstów języka migowego, | wykorzystywać wiedzę i doświadczenie wraz z bogatym repertuarem symboli, w tym języka migowego, w celu zrozumienia tekstów języka migowego, | zrozumieć znaczenie rozwijania własnego zrozumienia różnych dialektów i reprezentacji języka migowego wśród osób w różnym wieku, o różnym statusie społecznym, wykształceniu i pochodzeniu kulturowym, |
| stosować metody dekodowania słów na symbole i łączyć swoją wiedzę i doświadczenie z materiałem do czytania, aby zrozumieć jego znaczenie i kontekst w prostych tekstach w języku islandzkim, | analizować i omawiać główne punkty i tematy w tekście oraz wykorzystywać tematy podczas opowiadania za pomocą języka migowego, | czytać z nastawieniem krytycznym i odróżniać główne punkty od drugorzędnych, wyciągać wnioski z treści tekstów języka migowego, wiadomości w języku migowym i tekstów pisanych, |
| wybieraj książki w języku islandzkim przeznaczone dla dzieci i czytaj je dla przyjemności, | czytać dla przyjemności i informacji oraz wyjaśniać treść tekstów innym, | cieszył się literaturą, wyjaśniał uczucia i efekty, jakie ona wywołuje, i miał styczność z różnorodną literaturą, |
| nowe słownictwo islandzkie podczas rozumienia tekstów z zakresu przedmiotów, z którymi uczeń jest zaznajomiony, | wykorzystywać wiedzę i doświadczenie, a także słownictwo islandzkie, podczas czytania i rozumienia odpowiednich tekstów, | rozumieć znaczenie umiejętności czytania i doskonalenia własnych umiejętności czytania poprzez czytanie różnych tekstów, takich jak teksty literackie, materiały edukacyjne i materiały dydaktyczne, |
| mieć pewną wiedzę na temat natury i kompozycji poezji języka migowego, znać poezję drukowaną i rozumieć rym i symetrię, | wykorzystał kilka koncepcji do omówienia formy i treści poezji w obu językach, | omawiano język pisany i niepisany, poezję języka migowego i narrację języka migowego, czytano i interpretowano różne gatunki poezji oraz rozumiano język figuratywny w języku pisanym i niepisanym, |
| znać i stosować koncepcje fabuły, zakończenia, postaci i przesłania, | wykorzystywać koncepcje teorii literatury do wyjaśnienia wpływu, jaki na niego wywiera dane dzieło literackie lub narracja symboliczna, | wykorzystywać kluczowe koncepcje teorii literatury w dyskusjach o literaturze, |
| brał udział w tłumaczeniu tekstów literackich na język migowy, | tłumaczyć prosty tekst islandzki na język migowy, | tłumaczyć odpowiednie islandzkie teksty literackie i materiały edukacyjne na język migowy, |
| czytanie symboli i materiałów graficznych, takich jak proste diagramy, mapy i wykresy, | czytać i interpretować proste informacje liczbowe i graficzne, | przetwarzać informacje liczbowe i graficzne, interpretować je, łączyć materiał przedstawiony w różny sposób i wykorzystywać go, |
| Uzyskaj informacje wizualne z różnych dostępnych źródeł danych, np. książek i w formie elektronicznej. | Zbieraj informacje z książek lub w formie elektronicznej i przetwarzaj je. | pozyskano dane z różnych źródeł, takich jak książki, czasopisma i materiały w formacie elektronicznym. |
Rejestracja i pisanie tekstu w języku migowym
| Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi: |
|---|---|---|
| nagrali własny tekst języka migowego w formie graficznej, | wyrażać się jasno i pewnie oraz stosować techniki graficzne podczas nagrywania tekstów języka migowego, | stosować technologię wizualną i multimedialną do publikacji materiałów w języku migowym i islandzkim, |
| narysowane poprawnie i napisane w języku islandzkim wyraźnie i czytelnie, | napisane czytelnie i pewnie, osobistym charakterem pisma, przy użyciu typowych funkcji przetwarzania tekstu, | pisać wyraźnie i czytelnie oraz nabyć własny charakter pisma, pewnie posługiwać się edytorami tekstu, finalizować teksty oraz korzystać ze słowników i innych dostępnych pomocy, |
| wykorzystywać przy tworzeniu i pisaniu tekstów języka migowego wiedzę na temat podstawowych elementów struktury tekstów, takich jak początek, treść i zakończenie, | wybrać rodzaj tekstu, zorganizować i sformułować tekst zarówno w islandzkim języku migowym, jak i po islandzku, np. historie, narracje, opisy i instrukcje, w sposób odpowiedni do okazji, | stosować metody systematyczne przy nagrywaniu tekstów języka migowego i pisemnie, organizować tematy w logicznym kontekście i formułować akapity i podakapity, |
| utwórz tekst języka migowego z własnego serca, np. opowiadanie, narrację, wiersz lub wiadomość, | napisać tekst, który wykorzystuje własną kreatywność, lubi wyrażać swoje pomysły i doświadczenia oraz dzielić się nimi z innymi, prezentując materiał lub pozwalając innym go obejrzeć lub przeczytać, | wyrażać swoje pomysły i opinie oraz argumentować je za pomocą tekstów w języku migowym lub w języku pisanym, |
| stosować modele przy tworzeniu tekstów języka migowego i pisaniu, np. poprzez przeglądanie opublikowanych materiałów języka migowego, czytanie książek, gazet lub materiałów elektronicznych, | przeczytaj tekst i przeanalizuj go z zamiarem zbadania sposobu pisania autora i wykorzystania go we własnych tekstach, | wybierać i pisać różne typy tekstów, które są odpowiednie do omawianej pracy, oraz używać różnych symboli i różnorodnych obrazów w języku migowym i tłumaczyć na język islandzki, używając różnego słownictwa i odpowiedniej gramatyki, |
| stosować mimikę twarzy i inne odmiany znaków interpunkcyjnych w języku migowym, stosować proste zasady pisowni i korzystać z dostępnych pomocy w razie potrzeby, | stosować główne zasady pisowni i interpunkcji, | stosować zasady pisowni i osiągnąć dobrą znajomość pisowni oraz zdawać sobie sprawę, że dobra pisownia to szacunek do języka, tekstu i czytelnika, |
| stworzyć zorganizowaną narrację i napisać notatki w języku islandzkim na potrzeby narracji przekazywanej za pomocą języka migowego, | przygotowywać teksty i korzystać ze słowników, programów korekcyjnych i innych pomocy pisarskich, | utrzymywać systematyczne podejście do pisania, |
| pisać tekst na komputerze i korzystać z najprostszych funkcji w edytorze tekstu. | pisać tekst na komputerze i korzystać z różnych funkcji przetwarzania tekstu. | wybrać odpowiednie źródła, odwołać się do nich i uwzględnić je w bibliografii, zgodnie z wymogami przepisów. |
Gramatyka
| Po zastosowaniu klasy czwartej uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 7 uczeń potrafi: | Po zastosowaniu klasy 10 uczeń potrafi: |
|---|---|---|
| rozumieć znaczenie odwrócenia ról i kontaktu wzrokowego w narracjach, rozumieć wykorzystanie przestrzeni i używać czasowników proforma i gestów w języku migowym, | kreatywnie wykorzystywać zmiany ról, przestrzeń i gesty, | stosować koncepcje czasownika pro forma, odwrócenia ról, przestrzeni i gestu w dyskusjach na dany temat, |
| rozróżniać czasowniki, rzeczowniki/symbole i przymiotniki/symbole oraz rozumieć ich różne role w obu językach, | znajdź formy czasowników/czasowników, rzeczowników, przymiotników i gestów w tekstach języka migowego oraz znajdź liczbę i deklinację w języku migowym oraz rodzaj, liczbę i przypadek w języku islandzkim, | wykorzystywać podstawową wiedzę na temat form gramatycznych języka migowego i klas słów języka islandzkiego w dyskusjach na temat języka migowego, języka mówionego i języka pisanego, |
| posługuje się językiem migowym pewnie, a jego słownictwo i rozumienie języka są dostosowane do jego rozwoju. Zna język migowy i potrafi się nim posługiwać, | posługiwał się i nabył dobre słownictwo w języku islandzkim i islandzkim języku migowym, | zrozumieli znaczenie słownictwa i symboli, wyjaśnili strukturę słownictwa/symboli języka islandzkiego i islandzkiego języka migowego oraz stali się świadomi różnego pochodzenia słów i symboli oraz ich różnych zastosowań w zależności od sytuacji, |
| sprawnie posługuje się pisownią palcową, układa litery w kolejności alfabetycznej i rozpoznaje różnicę między samogłoskami i spółgłoskami, | wyszukaj słowa ułożone w kolejności alfabetycznej, | korzystać z podręczników, słowników i elektronicznych banków słów oraz wykorzystywać swoją wiedzę gramatyczną w celu doskonalenia umiejętności posługiwania się językiem, pisowni i nauki języka, |
| rozumieć elementy strukturalne symboli i znać koncepcje pisowni palcowej, symbolu, symbolu złożonego, litery, słowa, słowa złożonego i akapitu, | wykorzystywać pojęcia litery, podstawowej zmiennej, dźwięku, samogłoski, spółgłoski, sylaby, słowa, symbolu i akapitu w dyskusji o językach, | stosować pojęcia podstawowych zmiennych, kształtu dłoni, miejsca formowania, ruchu i pozycji w dyskusjach na temat islandzkiego języka migowego, |
| wyjaśnić główne zasady tworzenia symboli nazw, zrozumieć różnicę między nazwami potocznymi i własnymi oraz potrafić wykorzystać tę wiedzę podczas pisowni, | wykorzystywać wiedzę o częściach mowy i budowie wyrazów w pisowni i dyskusji tekstu pisanego oraz o podstawowych zmiennych i budowie symboli w tekstach języka migowego, | wykorzystywać swoją wiedzę z zakresu gramatyki do doskonalenia umiejętności posługiwania się językiem, pisowni i nauki języka oraz zdawać sobie sprawę z wagi ćwiczenia języka, zarówno języka migowego, jak i islandzkiego, a także z konieczności nabrania pewności siebie w zakresie własnych umiejętności językowych, |
| znajdź synonimy i antonimy w obu językach, | oceniany za pomocą wariantów języka migowego, zna odpowiednią ocenę w języku islandzkim, potrafi identyfikować osie czasu w języku migowym i znajdować czasy teraźniejszy, przeszły i mianownik czasowników w języku islandzkim, | wyjaśnić, w jaki sposób języki wykorzystują różne sposoby wyrażania czasu i fleksji, |
| uświadomili sobie odmienną strukturę islandzkiego języka migowego i języka islandzkiego. | uświadomili sobie przydatność gramatyki islandzkiego języka migowego w nauce języka islandzkiego i języków obcych. | wykorzystywać swoją wiedzę gramatyczną podczas nauki języka islandzkiego i języków obcych. |
Kryteria oceny języka migowego i języka islandzkiego
Do oceny znajomości języka islandzkiego i islandzkiego języka migowego stosuje się takie same metody i zasady, ale dodatkowo ocenia się umiejętności uczniów w zakresie wyrażania się za pomocą islandzkiego języka migowego oraz ich rozumienia i znajomości tego języka. Ocenę można przeprowadzić za pomocą różnych zadań wymagających posługiwania się językiem migowym lub po islandzku, z udziałem tłumacza języka migowego lub bez niego.
Uczeń potrafi wygłosić swoją mowę bardzo wyraźnie i wyraźnie, z uwzględnieniem niuansów i akcentów odpowiednich do tematu i okazji, a także pewnie i z właściwym tempem mówienia. Bezpiecznie poruszać się, zauważać i wykorzystywać informacje w formie mówionego języka migowego w celach informacyjnych, rozrywkowych i jako źródła w pracy; wykorzystywać materiały wizualne, materiały inscenizowane, muzykę i przedstawiać niezależną , uzasadnioną ocenę odpowiedniego materiału.
Czytać teksty ogólne w języku migowym ze swobodą i bardzo dobrym zrozumieniem oraz interpretacją ich treści, krytycznie dyskutować na temat literatury islandzkiej i obcej oraz mieć bardzo dobre zrozumienie wartości literatury w kulturze narodu.
Stosowałem systematyczne metody przy redagowaniu tekstów języka migowego, układałem tematy w logicznym kontekście, pewnie i jasno budowałem strukturę akapitów i podakapitów, bardzo dobrze stosowałem pisownię i interpunkcję oraz przestrzegałem standardów dotyczących struktury tekstu.
Pewnie stosować pojęcia gramatyczne w dyskusjach na temat używania języka migowego i pisanego oraz jego rozwoju.
Dobrze wykorzystali zdobytą wiedzę na temat cech fleksyjnych i semantycznych poszczególnych form języka migowego oraz klas wyrazów w języku islandzkim, a także dobrze zrozumieli ich rolę.
Uczeń potrafi wygłosić mowę wyraźnie i słyszalnie, uwzględniając niuanse i akcenty odpowiednie do tematu i okazji, a także osiągnął odpowiednią szybkość mówienia. Słuchanie, zauważanie i wykorzystywanie informacji przekazywanych w formie mówionego języka migowego w celach informacyjnych i rozrywkowych, również z pomocą tłumacza języka migowego, korzystanie z języka mówionego, materiałów wizualnych, czytań, materiałów inscenizowanych i muzyki oraz wyjaśnianie swojej opinii na dany temat i przedstawianie uzasadnionej oceny danego tematu.
Przeczytać ogólny tekst i wykazać się dobrym zrozumieniem i interpretacją jego treści, omówić literaturę islandzką i obcą oraz zdobyć dobrą wiedzę na temat wartości literatury w kulturze kraju.
Stosować systematyczne metody podczas tworzenia tekstów języka migowego i pisania, układać tematy w logicznym kontekście i tworzyć akapity i podakapity, pewnie stosować pisownię i interpunkcję oraz przestrzegać standardów dotyczących struktury tekstu.
Stosować z pewną dozą pewności pojęcia gramatyczne w dyskusjach na temat używania języka migowego i pisanego oraz jego rozwoju.
Zastosuj swoją wiedzę na temat cech fleksyjnych i semantycznych klas wyrazów i zdobądź dość dobre zrozumienie ich roli.
Uczeń potrafi wygłosić swoją mowę w miarę jasno, jednak nie mówi z normalnym tempem i nie akcentuje słów.
Słuchaj, zauważaj i w pewnym zakresie wykorzystuj mówiony język migowy w celach informacyjnych i rozrywkowych z pomocą tłumacza języka migowego, a także korzystaj z materiałów wizualnych, czytań, materiałów inscenizowanych i muzyki, a także przedstawiaj ocenę odpowiedniego materiału.
Czytać teksty ogólne ze zrozumieniem i uzasadnioną interpretacją ich treści, w pewnym zakresie dyskutować na temat literatury islandzkiej i obcej oraz mieć pewną wiedzę na temat wartości literatury w kulturze kraju.
Stosowałem dość systematyczne metody podczas tworzenia tekstów języka migowego i pisania, w pewnym stopniu układałem tematy w kontekście i tworzyłem strukturę akapitów i podakapitów, dość dobrze stosowałem pisownię i interpunkcję oraz w pewnym stopniu przestrzegałem wytycznych dotyczących struktury tekstu.
Stosowanie kluczowych pojęć gramatycznych w dyskusjach na temat użycia języka i języka pisanego oraz jego rozwoju
Zastosowali w pewnym zakresie swoją wiedzę na temat cech fleksyjnych i semantycznych klas wyrazów i zdobyli dobre zrozumienie ich roli.