Różne aspekty programu przymnoj są złożnej dla przedszkoli, szkoły rdzenia i sedrzemich. Rozdziały 1-3 są zążne w programach nauczania trzech szczebli szkolnych, ale omówią zasady systemu edukacji, ksłowieży ogólne i cele systemu szkolnego, bążnye aspekty edukacji i oceny pracy szkół. Nacisk kładzi się na trwałość i ciągłość w systemie szkolnym, zarówno pod względem treści, jak i praktyki. Jednocześnie nacisk kládzi się na różyw szkołach i wspólne elementy profesora nauczycieli wszysztich szczebli szkolnych.

W części ogólnej programów nauczania przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów opisana jest rola każdego poziomu szkoły oraz szczególny nacisk w uczeniu się i nauczaniu na każdym z nich; cele, tematy i praktyki. W programach nauczania publikowanych w poszczególnych szkołach kierunek programu głównego realizowany jest zgodnie z polityką danej placówki, grupą uczniów, kierunkiem zawodowym i specyfiką każdego przypadku.

Szkoły są instytucjami edukacyjnymi, a ich rola jest określona w ustawodawstwie oświatowym. Szkoły w kraju tworzą spójną całość, system szkolny, który musi zapewniać spójność i spójność w edukacji od przedszkoli po uniwersytety i edukację dorosłych. Nacisk położony jest na wszechstronną politykę edukacyjną, ale z wyraźnym podziałem pomiędzy poziomami nauczania, tak aby uczniowie mogli w sposób naturalny przemieszczać się pomiędzy przedszkolem a szkołą podstawową oraz pomiędzy szkołą podstawową a szkołą średnią, zgodnie z ich indywidualnym statusem uczenia się i rozwojem. Uczniowie powinni mieć także możliwość studiowania na dwóch poziomach jednocześnie, jeśli odpowiada to ich studiom. Na każdym poziomie szkoły różnorodne przedmioty i praktyki mają na celu zaspokojenie różnych potrzeb edukacyjnych różnych osób oraz promowanie wszechstronnego rozwoju, dobrego samopoczucia i edukacji każdej jednostki.

Główną rolą przedszkoli, szkół podstawowych i gimnazjów jest upowszechnianie edukacji ogólnej obywateli. Szkoły muszą dążyć do prowadzenia swojej pracy zgodnie z sytuacją i potrzebami dzieci i młodzieży. Praca szkoły ma na celu ich aktywne uczestnictwo w społeczeństwie demokratycznym w szkole i poza nią.

Treści i tematyka pracy szkoły są prezentowane w obszarach studiów, przedmiotach lub kursach. Należy pamiętać, że kierunki studiów, przedmioty i kursy nie są celami samymi w sobie, ale pomagają promować sensowną naukę i osiągać cele pracy szkoły. Dlatego główne programy nauczania poszczególnych poziomów szkolnych określają cele zgodnie z charakterystyką każdego poziomu szkoły, wiekiem i rozwojem dzieci i młodzieży.

W organizacji i przedmiotach pracy szkoły oraz w praktykach szkolnych należy pielęgnować środowisko uczenia się i komunikację, które przyczyniają się do edukacji ogólnej. Kształcenie ogólne jest podstawą kształcenia zawodowego i innego kształcenia specjalistycznego. Nauka i edukacja odbywa się na większym obszarze niż w szkołach. Edukacja to proces trwający całe życie. Ważne jest, aby szkoły wspierały motywację uczniów do nauki, pielęgnowały radość uczenia się i ducha pracy, przyczyniając się tym samym do ich edukacji.

Praktyki stosowane w przedszkolach, szkołach podstawowych i średnich oraz relacje między dziećmi i młodzieżą oraz ich nauczycielami są nie mniej ważne niż tematy lekcji, aby osiągnąć cele szkół i promować dobrostan, naukę i edukację. Praktyki szkolne muszą być kształtowane w oparciu o tolerancję i równość, demokratyczną współpracę i odpowiedzialność.

Nauczyciele odgrywają kluczową rolę we wszystkich pracach szkoły. Zawód nauczyciela obejmuje wiele ról w systemie szkolnym, m.in. nauczanie, zarządzanie, edukacja, doradztwo, prace badawczo-rozwojowe. Zatem np. dyrektorzy szkół, nauczyciele specjalni i doradcy akademiccy w zawodzie nauczyciela. Jakość edukacji i sukces systemu szkolnego opierają się przede wszystkim na dobrze wykształconej i zmotywowanej klasie zawodowej nauczycieli wszystkich szczebli szkolnych.

Profesjonalizm nauczycieli opiera się na specjalistycznym przygotowaniu zawodowym, wiedzy, postawach i etyce zawodowej. Profesjonalizm nauczycieli ma na celu zapewnienie uczniom edukacji i dobrego samopoczucia. Celowa komunikacja i dobre nauczanie przyczyniają się do uczenia się i wzrostu kompetencji u dzieci i młodzieży. Nauczyciele mają nie tylko obowiązek przekazywania uczniom wiedzy, ale także zapewniania im możliwości zdobywania wiedzy i umiejętności, pobudzania entuzjazmu do pracy oraz promowania kreatywnego myślenia. Nauczyciele pomagają dzieciom i młodzieży w procesie uczenia się i oceniania oraz dbają o to, aby prowadziły zdrowy tryb życia. Starają się stworzyć dobrą atmosferę w szkole, uczciwe zasady pracy i stymulujące środowisko do nauki.

Na początku XXI wieku w islandzkim społeczeństwie nastąpiły drastyczne zmiany, które mają bezpośredni i pośredni wpływ na system szkolny, a jednocześnie na naukę uczniów i pracę nauczycieli. Niezależnie od tego, czy spojrzymy na gospodarkę i zatrudnienie, sprawy społeczne i migrację, technologię i komunikację, można znaleźć tygiel i zmiany, które wpływają na życie kulturalne i wiedzę, edukację i wychowanie. Można powiedzieć, że zmiany w społeczeństwie islandzkim w ostatnich latach były bardzo szybkie, w związku z czym rosną wymagania wobec szkół, aby pomagały społeczeństwu zrozumieć zmiany i radzić sobie w nowych sytuacjach. Wszystko to zwiększa wymagania wobec zawodu nauczyciela, zarówno w zakresie analizy zmian społecznych, jak i odpowiedzialnego dostosowywania do nich działalności szkoły.

Nauczyciele współpracują z dyrektorami szkół, aby opracować program nauczania zgodnie z warunkami i szczególnym naciskiem na każdym poziomie szkoły. Nauczyciele mają obowiązek w sposób profesjonalny realizować w swojej pracy dydaktycznej i innej pracy szkolnej zalecenia Ustawy o oświacie oraz zasady zawarte w głównym programie nauczania.