Zabawa jest wyrazem życia i integralną częścią dzieciństwa. Dziecko podczas zabawy uczy się wielu rzeczy, których nikt nie jest w stanie go nauczyć. Dlatego w grę wchodzi dużo samokształcenia, jest to zarówno zabawne, jak i poważne. Spontaniczna zabawa jest sposobem nauki małych dzieci i dlatego powinna być głównym sposobem nauki w przedszkolu. Spontaniczna zabawa różni się od innych zachowań tym, że jest prowadzona przez dziecko; sami decydują, gdzie i kiedy się bawią oraz o co się bawią. Piszą zasady gry, organizują jej początek, przebieg i koniec. Zabawa spontaniczna odnosi się na przykład do odgrywania ról, zabawy w budowanie i igraszek, ale dzieci muszą nauczyć się wyznaczać granice. Kiedy poniżej mówimy o zabawie, mamy na myśli spontaniczną zabawę.

Jednym z najważniejszych aspektów uczenia się każdego dziecka są jego relacje z innymi dziećmi i nauczycielami. Podczas zabawy tworzona jest platforma, na której pojawiają się pytania, a dzieci rozwiązują pojawiające się problemy, na własnych zasadach. Zabawa najmłodszych dzieci w przedszkolu rozpoczyna się od ruchu ciała, tworzenie ich znaczeń odbywa się zatem przede wszystkim poprzez aktywność ruchową. Stopniowo cechy społecznościowe gry stają się wyraźniejsze, a język mówiony bardziej wyraźny. Kiedy dzieci bawią się razem, tworzą grupy społeczne i tworzą własną kulturę. Uczestniczą w działaniach demokratycznych m.in. wtedy, gdy prezentują własne pomysły, a jednocześnie muszą rozumieć rzeczy z punktu widzenia innych ludzi.

Zabawa może pobudzić kreatywność dzieci oraz ich chęć uczenia się i zdobywania wiedzy.

Podczas zabawy dzieci mogą współpracować i eksperymentować ze swoimi pomysłami, a także zdobywać nowe zrozumienie i nową wiedzę. Zabawa wzmacnia wiele elementów uczenia się, zarówno poznawczych, jak i kreatywnych. Zabawa wymaga różnorodnego użycia języka, ruchu, interakcji społecznych i więzi emocjonalnej.

Dzieci powinny mieć możliwość zabawy na własnych warunkach, ale jednocześnie obowiązkiem nauczycieli przedszkolnych jest być przy nich, wspierać grę i uczestniczyć w niej na zasadach dzieci i gry. Nauczyciele przedszkoli rejestrują i zastanawiają się nad zabawą dzieci zgodnie z metodami oceniania i metodami pracy każdego przedszkola oraz zachęcają je do podejmowania nowych i nieznanych tematów. Organizują i oferują wyzwalacze, czyli materiał, który przykuwa uwagę dzieci i sprawia, że ​​są one zainteresowane wykorzystaniem go w zabawie.

Rola i odpowiedzialność nauczycieli i personelu przedszkolnego

Nauczyciele przedszkoli muszą pełnić funkcję wychowawczą w pracy w przedszkolu, ich zadaniem jest stwarzanie każdemu dziecku możliwości i jak najlepszych warunków do nauki w grze, w której dziecko kontroluje postęp w grze.

Nauczyciel przedszkola powinien;

• dostosować program nauczania przedszkola do zainteresowań dzieci,
• pracować nad integracją zabawy z podstawowymi elementami i obszarami nauki przedszkola oraz mieć pogląd, gdzie i jak w zabawie przebiega nauka, z uwzględnieniem obszarów nauki przedszkola i podstawowych elementów edukacji,
• mieć przegląd ogólnych umiejętności i uczenia się dzieci oraz być liderem w promowaniu ich nauki poprzez udział w zabawie,
• być obecnym, uczestniczyć w zabawie dzieci, wspierać je i uczyć dzieci zabawy, jeśli zajdzie taka potrzeba,
• wspierać szczególnie najmłodszych dzieci w stawianiu pierwszych kroków w zabawie z innymi, uwzględniając ich umiejętności i sposoby wyrażania siebie,
• poprzez zabawę rejestruje i zastanawia się nad relacjami dzieci z innymi dziećmi, dorosłymi i ich otoczeniem,
• nagrywaj i zastanawiaj się nad zabawą dzieci,
• identyfikować i reagować na brak równowagi sił oraz pozycję dziecka w zabawie z innymi dziećmi,
• wybierać różnorodne metody nauki i pracy, które sprzyjają twórczemu i refleksyjnemu myśleniu oraz samodzielnym metodom pracy u dzieci,
• stwarzaj dzieciom okazje do zastanawiania się,
• identyfikować i reagować na płeć i wielokulturowość w zabawach dzieci,
• położyć podwaliny pod naukę języka islandzkiego przez dzieci i zapewnić im szerokie możliwości doskonalenia umiejętności językowych w codziennej pracy i zabawie,
• szanujmy różnorodność języków i szukajmy sposobów wspierania języka ojczystego i aktywnej wielojęzyczności w zabawie i codziennej pracy.

Nauczyciel przedszkola musi być zawodowym liderem w tworzeniu warunków sprzyjających;

• otwarta i elastyczna konstrukcja zapewniająca dzieciom duże możliwości spontanicznej zabawy,
• wystarczająco dużo miejsca i ciągłego czasu na zabawę, aby ją rozwijać i pogłębiać, spontaniczne działanie, samodzielność i wspieranie zainteresowań dzieci,
• ponieważ dzieci mogą swoją naukę opierać na wcześniejszych doświadczeniach i wiedzy,
• środowisko zabawy zapewniające dzieciom dostęp do różnorodnych treści i możliwość wyboru różnych sposobów; przetwarzać swoje pomysły, zastanawiać się, badać, znajdować rozwiązania, wyrażać siebie i tworzyć,
• wzmocnienie pozycji dzieci, aby mogły uczestniczyć w zabawie i czerpać z niej radość,
• dobre warunki do zabawy, w których można cieszyć się przyjaźnią dzieci i ich kulturą,
• profesjonalna opieka,
• wspieranie wyrażania przez dzieci swoich uczuć i dobrego samopoczucia,
• współpraca dzieci i dorosłych podczas zabawy.

Każdy, kto zajmuje się wychowaniem i edukacją w przedszkolach, musi;

• okazywać szacunek dzieciom, rozmawiać z nimi wyraźnie i w różnych językach,
• uwzględniać różne sposoby wyrażania się dzieci podczas zabawy,
• zadawaj dzieciom pytania otwarte oraz słuchaj i nagrywaj, z czym mają do czynienia i ich interpretację podczas zabawy,
• okazywać pozytywne nastawienie do różnorodności i faktu, że każdy ma prawo uczestniczyć w społeczności przedszkolnej na własnych zasadach,
• z otwartym, ale krytycznym umysłem przyjmuj innowacje z zakresu mediów i technologii i twórczo je wykorzystaj w grze,
• zwracaj uwagę na możliwości, jakie pojawiają się w zabawie i wykorzystuj je do wzbudzania zainteresowań dzieci i wspierania ich w nauce,
• mieć świadomość nauki, mocnych stron i zainteresowań dzieci podczas zabawy,
• wspierać i promować pozytywne interakcje pomiędzy dziećmi podczas zabawy,
• wykaż inicjatywę, aby zaktywizować wszystkie dzieci do udziału w zabawie,
• uczestniczyć w zabawach dzieci na własnych zasadach.