Część ogólna Krajowego Przewodnika Programowego dla Szkół Ponadgimnazjalnych określa cele i organizację pracy szkoły na poziomie ponadgimnazjalnym. Program nauczania omawia rolę Krajowego Przewodnika Programowego, kształcenie ogólne i podstawowe elementy, ewaluację pracy szkoły, nowe akcenty i nową organizację opracowywania programów nauczania na poziomie ponadgimnazjalnym, współpracę, prawa, obowiązki, przewodnik po programie nauczania i wiele innych.

Szkoły średnie odgrywają wieloaspektową rolę. Ich celem jest promowanie wszechstronnego rozwoju wszystkich uczniów i ich aktywnego uczestnictwa w społeczeństwie demokratycznym poprzez oferowanie każdemu uczniowi odpowiedniego wykształcenia. Mają one również przygotowywać uczniów do uczestnictwa w świecie pracy i dalszej edukacji. W murach szkół średnich uczniowie mają zatem możliwość wyboru różnorodnych programów nauczania, które zapewniają różnorodne przygotowanie i kwalifikacje w dziedzinie edukacji ogólnej, sztuki, literatury i kształcenia zawodowego. Program nauczania kończy się różnymi stopniami kształcenia, takimi jak świadectwo ukończenia szkoły średniej, kwalifikacje zawodowe, egzamin maturalny, tytuł magistra lub inny egzamin końcowy. Opisy programów nauczania w szkołach średnich uwzględniają tę ogromną różnorodność. Muszą one sprostać wymaganiom świata pracy i następnego poziomu edukacji, jednocześnie zapewniając uczniom wszechstronne wykształcenie ogólne.

Zgodnie z Ustawą o szkołach ponadgimnazjalnych nr 92/2008, odpowiedzialność za opracowywanie programów nauczania w coraz większym stopniu spoczywa na szkołach ponadgimnazjalnych. Obecnie ich zadaniem jest opracowywanie propozycji dotyczących organizacji, kontekstu i treści nauczania, zgodnie z kryteriami, szablonami i zasadami opracowywania opisów programów nauczania. Daje to szkołom ponadgimnazjalnym większe uprawnienia do opracowywania programów nauczania uwzględniających specyfikę danej szkoły, potrzeby uczniów, lokalną społeczność i gospodarkę. Taka struktura powinna również zapewnić szkołom możliwość systematycznego reagowania na potrzeby uczniów, społeczeństwa i gospodarki, wyniki badań i kontrolę jakości. Propozycje programów nauczania wymagają zatwierdzenia przez ministerstwo, aby mogły zostać włączone do Krajowego Przewodnika Programowego dla Szkół Ponadgimnazjalnych.

W nowym programie nauczania wszystkie programy nauczania w szkołach ponadgimnazjalnych podzielono na cztery poziomy kompetencji, które pokrywają się z poziomem szkoły podstawowej z jednej strony i poziomem uniwersyteckim z drugiej. Poziomy te opisują stopniowe wymagania dotyczące wiedzy, umiejętności i kompetencji uczniów w kierunku specjalizacji i wzrostu profesjonalizmu. Ukończenie programów nauczania jest powiązane z poziomami kompetencji. Ostateczne cele programów nauczania nazywane są kryteriami kompetencyjnymi i wskazują kompetencje, które uczniowie powinni posiadać po ukończeniu nauki. Przy opracowywaniu programów nauczania szkoły ponadgimnazjalne muszą przestrzegać przepisów ministerialnych, opublikowanych między innymi w części ogólnej Krajowego Przewodnika po Programie Nauczania.

Na poziomie ponadgimnazjalnym planowane jest wprowadzenie nowego systemu oceniania, punktów ECTS (punktów ECTS), który umożliwi uczniom ocenę ich pracy w trakcie nauki. Punkt ECTS (punkt ECTS) jest miarą wysiłku włożonego w naukę uczniów szkół ponadgimnazjalnych, niezależnie od tego, czy nauka ma charakter praktyczny, czy teoretyczny, oraz czy odbywa się w szkole, czy poza nią. Każdy punkt ECTS odpowiada około trzem dniom pracy ucznia (6-8 godzin dziennie).